ANEDOTAS DA INTERNET // ANEKDOTOJ EL INTERRETO
1. Depois de tomar seu
lugar no avião, um rapaz espantou-se ao ver um papagaio a seu lado, preso
pelo cinto de segurança. Resolvendo
não fazer caso da ave, pediu um café à comissária de bordo.
- E me traga um uísque, já! - disse o papagaio, com grosseria.
Minutos depois a comissária voltou com o uísque, mas nada de café.
- Ô, sua preguiçosa - disse o papagaio, depois de esvaziar o copo -,
outro uísque!
Novamente a comissária se apressou em levar a bebida ao papagaio, mas se
esqueceu do café. Aborrecido, o homem resolveu tentar o método do papagaio.
- Ô, você aí! - gritou para a comissária. - Um café já, ou nunca mais vai
trabalhar para esta companhia!
Um momento depois, um co-piloto troncudo aproximou-se, agarrou o homem e
o papagaio e atirou-os pela porta do avião. Enquanto mergulhavam no espaço, o
papagaio virou-se para o homem e disse:
- Você teve fibra mesmo, rapaz. Especialmente para quem não sabe voar.
2. O avô está tomando iogurte muito devagar.
- Cuidado, vovô! - diz o neto. - A validade acaba em três dias.
3. Um sujeito está no aeroporto aguardando seu vôo quando vê uma máquina
que lhe chama a atenção. Colocando apenas um real no aparelho, a pessoa obtém
informações pessoais. Ele experimenta e o resultado surge na tela: "O
senhor tem 50 anos, 78 quilos, é casado e está indo para Buenos Aires."
Impressionado, o passageiro decide observar um jovem que consulta o
equipamento. Surge na tela a seguinte informação: "O senhor tem 28 anos,
83 quilos, é solteiro e está viajando para Salvador." Não menos
impressionado, o jovem confirma o resultado.
Curioso, o homem resolve fazer uma experiência: vai ao banheiro, troca de
roupa, muda o penteado, coloca óculos escuros e volta para a máquina, que
informa: "O senhor continua com 50 anos, continua pesando 78 quilos,
continua casado, mas acaba de perder o vôo para Buenos Aires."
4. O telefone toca na delegacia e ouve-se uma voz desesperada:
- Socorro, venham rápido! Um gato acaba de entrar em minha casa!
- Um gato? Não fique apavorado. Não precisa se preocupar por causa de um
gato.
- É caso de vida ou morte!
- Mas... quem está falando?
- É o papagaio!!!
5. Duas adivinhas especializadas em ler a mente humana se encontram na
rua:
- Oi! Tudo bem?
- Tudo! E comigo?
6. Ao chegar em casa, o marido senta-se em frente à TV e diz à mulher:
- Rápido! Traga a cerveja antes que comece.
Ela faz uma careta de impaciência e leva a cerveja para ele. Quinze
minutos depois, ele grita:
- Traga outra cerveja! Vai começar a qualquer momento.
A mulher se enfurece:
- Vai ficar a noite inteira na frente da televisão bebendo cerveja? Você
é o sujeito mais preguiçoso, mais...
Ele a interrompe com um suspiro.
- Está vendo? Já começou!
- Vou dar uma moeda ao cego, pois ele pediu com educação: "Dê-me uma
moeda, bela senhora!"
- Ele disse "bela senhora"?
- Disse, sim.
- Pois então dê, porque é cego mesmo.
- Cuidado! Mais óleo! Vai grudar no fundo! Vire! Não se esqueça do sal!
Irritada, a mulher pergunta:
- Por que você está fazendo isso? Pensa que eu não sei fritar um ovo?
- É só para você ter uma idéia do que sinto quando estou dirigindo e você
começa a dar palpites...
9. Certo dia, um fiscal de saúde pública foi averiguar o que um
fazendeiro estava dando aos seus porcos. Ao questionar o matuto, recebeu a
seguinte resposta:
- Eu dô a eles tudo o que sobra.
É pão velho e resto de comida que nóis não consegue nem senti o chêro.
- Mas isso é um crime, um absurdo - bradou o fiscal. - Vou multá-lo em 10
mil reais por atentar contra a saúde pública.
Depois de um tempo o fiscal retornou à fazenda. Ao ser novamente
questionado, o matuto respondeu:
- Óia, agora as coisa melhorô muito. Tô dando caviar, salmão defumado e
ração importada da França pros bichinho comê.
- Isso é inadmissível! Com tantas crianças passando fome e você dando
comida de primeira aos porcos! Vou multá-lo em mais 20 mil reais.
Após um mês o fiscal retornou à fazenda e perguntou ao matuto:
- O que você está dando agora para os porcos comerem?
O matuto respondeu:
- Óia, agora eu dou dez reais pra cada porco e eles vai comê o que quisé
e onde quisé.
10. No consultório oftalmológico, a recepcionista pergunta ao paciente o
motivo de sua visita.
- É que eu não paro de ver manchas na frente dos meus olhos - queixa-se o
homem.
- O senhor já viu algum médico? - pergunta a recepcionista.
- Não - diz o homem -, só manchas.
12. Vários homens estão no vestiário do clube quando um telefone celular
começa a tocar. Um deles pega o aparelho no banco e atende:
- Alô, amor - diz a mulher do outro lado da linha. - Estou fazendo umas
comprinhas e vi o casaco de vison mais lindo do mundo. É uma pechincha, só 3 mil.
Posso comprar?
- Claro que pode - responde ele.
- Ah - continua a mulher -, na concessionária tem aquele Mercedes da cor
que eu queria. Será que levo?
- Boa idéia, querida.
- E você não vai acreditar - diz ela, afinal. - Aquela casa de que eu
gostei está à venda por meio milhão, e pensei em fazer uma oferta.
- É, faça sim - concorda ele.
- Então preciso correr, amor - despede-se a mulher.
O homem desliga o aparelho e pergunta:
- De quem é este telefone aqui?
13. Dois amigos conversam:
- Minha mulher dirigia sem o menor cuidado, mas fiz com que mudasse.
- Como?
- Avisei que, se batesse, a idade dela apareceria no jornal.
14. O empregado entra na
sala do patrão e diz:
- Sr. Rezende, desculpe-me, mas há três meses não recebo salário.
O patrão olha fixamente nos olhos do empregado e diz:
- Está desculpado.
15. Três ratinhos entram
num bar. O primeiro se
gaba:
- Quando vejo uma ratoeira, eu a aciono imediatamente e, quando a barra
vem descendo, eu a pego entre os dentes, faço 20 flexões só para abrir o
apetite e saio correndo com o queijo.
O segundo rato também se gaba:
- Pois é, quando encontro veneno de rato pela frente, misturo no café
para me deixar mais forte.
Então, o terceiro diz:
- Não posso demorar, tenho um encontro com uma gata.
16. O sujeito entra no
banco, aponta uma arma para a caixa e diz:
- Entregue todo o dinheiro ou vai passar a fazer parte da geografia.
- Você não quer dizer "da história"? - pergunta a caixa.
- Ora essa! - zanga-se o assaltante. - Não mude de assunto.
17. Após uma longa doença, a mulher morreu e chegou aos portões do céu.
Enquanto aguardava São Pedro, ela espiou pelas grades e viu, sentados à mesa,
apreciando um maravilhoso banquete, seus pais, amigos e todos que haviam
partido antes dela. Quando São Pedro chegou, ela comentou:
- Que lugar lindo! Como faço para entrar?
- Para ser admitida aqui, você tem de soletrar uma palavra e acertar de
primeira - respondeu ele.
- Que palavra?
- Amor.
Ela soletrou corretamente e passou pelos portões.
Um ano depois, São Pedro pediu que ela vigiasse os portões. Para surpresa
dela, o marido apareceu.
- Que surpresa! - disse ela. - Como você está?
- Muito bem. Casei-me com aquela bela enfermeira que cuidou de você,
ganhei na loteria e fiquei milionário. Vendi a casa onde morávamos e comprei
uma mansão. Minha mulher e eu viajamos pelo mundo todo. Estávamos de férias e
hoje fui esquiar. Caí, o esqui bateu na minha cabeça e cá estou. Então, como
faço para entrar?
- Você tem de soletrar uma palavra e acertar de primeira.
- Qual palavra?
- Otorrinolaringologista.
18. Os japoneses comem
pouca gordura e têm menos ataques cardíacos do que britânicos e americanos.
Os franceses comem gordura e têm menos ataques cardíacos do que
britânicos e americanos.
Os italianos tomam muito vinho tinto e também têm menos ataques cardíacos
do que britânicos e americanos.
Conclusão: Coma e beba o que quiser. O que mata é falar inglês.
19. Um homem se aproxima
do outro que está ao orelhão:
- Amigo, estou com muita pressa e você está aí, há mais de meia hora, sem
dizer uma só palavra!
E o outro:
- Calma, estou falando com a minha mulher!
20. O ladrão avança em
silêncio pela casa.
- Maria está vendo você - diz uma voz.
O ladrão se detém, apavorado. Olha ao redor,
- Foi você quem disse que Maria está me vendo?
- Foi - responde o papagaio.
O ladrão, aliviado, pergunta:
- Qual é o seu nome?
- Judas.
- Que nome ridículo para um papagaio. Quem foi o idiota que pôs esse nome
em você?
- O mesmo que pôs o nome de Maria no Pitibull.
21. Ao chegar da escola,
o filho pergunta à mãe:
- Mamãe, o que é sexo?
Assustada, ela larga o que está fazendo e se põe a explicar, começando
pela sementinha, passando pelos animais, até chegar ao homem. O filho assiste
um tanto surpreso àquela aula tão detalhada. O momento tem algo de solene.
Ao terminar, a mãe pergunta:
- Você entendeu, meu filho?
- Entendi, mamãe, só que tudo isso que a senhora falou não vai caber aqui
neste quadradinho...
Só então ela percebe que o filho traz na mão uma ficha para ser
preenchida com nome, idade e sexo, onde havia um espaço para colocar M ou F.
22. Um paciente do
hospital olha com espanto a refeição frugal que lhe serviram de acordo com as
instruções médicas. Depois de
comer uma pequena tigela de sopa, três folhinhas de alface e
- Poderia me trazer um selo?
- Para quê? - pergunta ela.
- Gosto de ler depois do jantar.
23. O jovem queria entrar
para a polícia. Inscreveu-se
e foi chamado para um teste.
- Neste teste é necessário ter raciocínio rápido - disse o examinador.
- O que foi que o senhor disse?
- Que está dispensado.
24. - A senhora quer
fazer o favor de pedir a seu filho que pare de me imitar?
A mulher ao filho:
- Luís, eu já disse a você: pare de bancar o bobo!
25. Com sérios problemas
financeiros, o caipira vendeu sua mula por 100 reais a outro caipira, que
concordou em receber o animal um dia depois. No dia seguinte, o primeiro caipira chegou e disse:
- Cumpadi, cê me discurpa mas a mula morreu.
- Morreu?
- Morreu.
- Intão devorve o dinheiro.
- Ih... já gastei.
- Intão me traiz a mula.
- Mas o que cê vai fazê com uma mula morta?
- Vou rifá.
- A mula morta? Quem vai querê?
- É só eu num falá que ela morreu, ué!
Um mês depois os dois se encontram e o caipira que vendeu a mula
pergunta:
- Ô cumpadi, e a mula morta?
- Rifei. Vendi 500 biete a 2 real cada. Faturei 998 real.
- Eita! E ninguém recramô?
- Só o homi que ganhô.
- E o que cê feiz?
- Devorvi os 2 real pra ele.
26. O caixa do banco
coloca em sua pasta cinco pacotes de notas de 50 e 100 reais, mas é
surpreendido pelo gerente:
- O que o senhor está fazendo?
- Estou levando um pouco de trabalho para fazer em casa!
27. Dirigindo pela
BR-116, o motorista do caminhão ouve no rádio: "Atenção, senhores
motoristas que estão trafegando pela BR-116! Muito cuidado no trecho entre os quilômetros 235 e 280, pois há um louco
dirigindo um caminhão na contramão!"
E o motorista:
- Um só? Tem uma porção!
28. São Pedro detém um
homem às portas do céu:
- Você pregou mentiras demais para entrar aqui - diz, fúnebre.
- Tenha dó - retruca o homem. - Você também foi pescador!
29. - Como você quebrou a
perna, João?
- Está vendo aquele buraco ali em frente à casa?
- Sim, estou vendo!
- Pois eu não vi...
30. O chefe pega o
funcionário bebendo cachaça:
- Você não sabe que é proibido beber durante o trabalho?
- E quem disse que estou trabalhando?
31. No jornal, o homem lê
a reportagem sobre a atriz que havia se casado com um atleta de Q.I.
notoriamente baixo. Vira-se
para a mulher e pergunta:
- Por que os imbecis acabam sempre se casando com as mulheres mais
bonitas?
A mulher sorri para ele.
- Ah, querido, obrigada.
32. Um caubói entra
enfurecido num saloon, dá uma pancada no balcão e pergunta:
- Quem pintou meu cavalo de verde?
Ninguém abre a boca. Impaciente, ele pergunta mais uma vez e dá um tiro
para o alto. Então, um sujeito com o dobro de sua altura diz:
- Fui eu que pintei seu cavalo. Por quê?
E o caubói responde:
- Só queria avisar que, se você quiser dar a segunda mão, a primeira já
secou...
33. - Acho que minha
mulher está ficando surda - disse Joe ao médico.
- Teste sua audição em casa e depois me volte aqui - disse o médico.
Naquela noite, enquanto a mulher preparava o jantar, Joe postou-se a
- O que vamos jantar hoje?
Não houve resposta. Parou a três metros dela e perguntou outra vez.
Nenhuma resposta. Então se postou a
Ela se virou para encará-lo.
- Pela quarta vez, eu já disse que vamos jantar frango!
34. O diretor de cinema
explica a cena ao dublê:
- Quando o jogarmos na água, você tem de imediatamente gritar: "Olha
o tuba!"
- Escute, diretor - diz o dublê -, não ficaria mais realista se eu
gritasse: "Olha o tubarão"?
- Tudo bem. Se der tempo, você grita...
35. Na cidade o caipira
vê uma máquina de Coca-Cola e fica maravilhado. Coloca uma fichinha e cai uma latinha.
Coloca duas fichinhas e caem duas latinhas. Coloca dez fichas e caem dez
latinhas. Então ele pede mais 50 fichas ao caixa, que diz:
- Desse jeito, o senhor logo vai acabar com todas as minhas fichas!
- Não adianta reclamar, porque enquanto estiver ganhando eu não paro.
|
1. Ĵus okupinte sian
sidlokon en aviadilo, junulo miregis pri papago sidanta liaflanke kaj
protektita per sekurzono.
Decidinte ne moke
atenti la birdon, li petis kafon al la stevardino.
- Kaj alportu
viskion al mi, tuje! – diris la papago, krudtone.
Minutojn poste la
stevardino alportis la viskion, sed ne la kafon.
- Eh, pigrulino! –
plendis la papago, post kiam li malplenigis la glason -, alian viskion!
Denove la stevardino
rapidis alporti la drinkaĵon al la papago, sed forgesante la kafon.
Ĝenite, la viro
decidis provi la metodon de la papago.
- Eh, vi! – tiam li
kriis al la stevardino. – Kafon tuje, aŭ vi ne plu laboros por tiu ĉi
kompanio!
Post unu momento unu
fortega vicpiloto aperis, prenegis la viron kaj la papagon kaj elĵetis ilin
tra la pordo de la aviadilo.
Dum ili falis tra la
aero, la papago turniĝis al la viro kaj diris:
- Vi estas tre
kuraĝa, junulo, aparte konsiderante, ke vi ne scias flugi.
2. La avo estis
manĝetanta jogurton tre... malrapide...
- Pli rapidu, avo! –
diris lia nepo. – Ĝia valideco finiĝos post tri tagoj.
3. Viro estis en la
flughaveno, atendanta sian veturon. Kaj jen li ekvidis iun maŝinon, kiu vekis
lian atenton. Enmetinte nur unu speson en ĝin, oni tuj ricevus personajn
informojn. Li do faris provon, kaj la rezulto aperis en la ekrano: “Vi havas
50 jarojn, 78 kilogramojn, estas edziĝinta kaj estas flugonta al Bonaero.”
Mirigite, la
pasaĝero decidis rimarki junulon, kiu ankaŭ konsultis la aparaton. Aperis en
la ekrano la jenaj informoj pri li: “Vi havas 28 jarojn, 83 kilogramojn,
estas fraŭlo kaj estas flugonta al Salvadoro.” Same mirigite, la junulo
konfirmis la rezulton.
Impresite, la viro decidis fari
eksperimenton: li iris en la necesejon, ŝanĝis la veston, modifis la
har-aranĝon, surmetis nigrajn okulvitrojn kaj revenis al la maŝino, kiu nun
informis al li: “Vi daŭre havas 50 jarojn, daŭre pezas 78 kilogramojn, sed
ĵus perdis la flugon al Bonaero.”
4. La telefono
eksonis en la policejo, kaj tiam aŭdiĝis malespera voĉo:
- Helpon! Venu
rapide! Unu kato ĵus eniris en mian domon!
- Unu kato? Ne
maltrankviliĝu. Vi ne bezonas tiel afliktiĝi nur pro unu kato.
- Estas afero pri vivo aŭ morto!
- Sed kiu do estas parolanta?
- Mi estas la
papago!!!
5. Du divenistinoj,
kiuj spertis pri legado de la homa menso, interrenkontis en la strato:
- Saluton! Ĉu ĉio bonas?
- Jes! Kaj pri mi?
6. Alveninte hejmen,
la edzo sidiĝis antaŭ
- Rapide! Alportu
bieron, antaŭ ol komenci.
Ŝi faris senpaciencan
grimacon, sed alportis la bieron al li. Post dek kvin minutoj li kriis:
- Alportu alian bieron! Ĝi komenciĝos ĉe iu
ajn baldaŭa momento.
La virino tiam
furioziĝis:
- Ĉu vi pasigos la
tutan nokton antaŭ la televidilo, drinkante bieron? Vi estas la ulo plej
senfarema, plej...
- Ĉu vi rimarkas? Ĝi
ĵus komenciĝis!
7. Virino diris al
sia edzo, dum promeno en la placo:
- Mi donos moneron
al tiu blindulo, ĉar li almozpetis al mi tre ĝentile, jene: “Donu al mi unu
moneron, bela sinjorino!”
- Ĉu li diris “bela
sinjorino”?
- Jes, li diris.
- Do vi devas doni, ĉar li ja estas
blinda.
8. Edzino estis
fritanta ovon, kaj jen ŝia edzo krie avertis ŝin:
- Atenton! Plian
oleon, se ne ĝi algluiĝos al la kaserolo! Inversigu ĝin! Ne forgesu pri la
salo!
Ekkoleriĝinte, la
edzino lin demandis:
- Kial vi estas
faranta tion? Ĉu vi pensas, ke mi ne scias friti ovojn?
- Mi faras tion, por
ke vi havu ideon pri kion mi sentas, kiam mi stiras, kaj vi komencas regeme
gvidi min pri la stirado.
9. Iun tagon unu
sanitara inspektoro iris kontroli tion, per kio etbienulo nutris siajn
porkojn. Demandinte pri tio al la simplulo, li ricevis la jenan respondon:
- Mi donas al ili
ĉion postrestintan, kiaj malfreŝaj panoj kaj manĝaĵeroj, kies odoron ni ne
plu eltenas senti.
- Sed tio estas
krimo, absurdaĵo! – kolere kriis la inspektoro. – Mi monpunos vin per 10 mil
spesoj, pro tio, ke vi atencis kontraŭ la publika sano!
Post kelka tempo la publik-sana inspektisto revenis al la etbieno. Tiam,
denove pridemandite, la kamparano respondis:
- La aferoj tie ĉi
tre multe pliboniĝis por la nutrado de la porkoj. Nun mi donadas kaviaron,
fumaĵitan salmon kaj porciojn importitajn el Francujo al la kompatinduloj.
- Tio estas neakceptinda! Dum tiom da
infanoj malsatas en la mondo, vi regalas viajn porkojn per altkvalita
nutrado! Mi metos sur vin kroman monpunon de 20 mil spesoj!
Unu monaton poste la
higiena kontrolisto reaperis en la sama kampara posedaĵo kaj redemandis al
ties mastro:
- Kion nuntempe vi donas al viaj porkoj manĝi?
La etbienulo tiam respondis:
- Nun okazas jene: mi donas ĉiutage dek spesojn al ĉiu porko, kaj tiel
ili foriras manĝi kion ajn kaj kie ajn ili volas.
10. En psikologa kliniko la akceptistino demandis al paciento, la kialon
de lia vizito.
- Okazas, ke ĉiunokte mi sonĝas, ke mi parolas kun fantomo. – plendis la
viro.
- Ĉu vi jam parolis kun psikologo? – demandis la akceptistino.
- Ne – respondis la viro - Nur kun fantomo.
12. Multaj viroj estis en
la vestoĉambro de klubo, kiam unu telefono aŭdigis sin. Unu el ili prenis la aparaton de sur la
benko kaj aŭskultis per ĝi:
- Ha lo, mia kara! – Salutis virina voĉo ĉe la alia ekstremo de la lineo.
– Mi faras kelkajn aĉetetojn, kaj mi ĵus ekvidis la vizon-kazakon plej belan
en la mondo. Ĝi kostas tre malmulte, nur 3 mil spesojn. Ĉu mi povas aĉeti
ĝin?
- Kompreneble, ke vi povas – li respondis.
- Bonege! – Ŝi ĝojkriis kaj tuje daŭrigis: – En la aŭtomobilvendejo
montratas tiu Mercedes kun la
koloro, kiun mi ŝatas. Ĉu mi aĉetu ĝin?
- Bonega ideo, karulino!
- Kaj nun estos por vi malfacile kredi ĉi tion – ŝi diris fine. – Tiu
domo, kiun mi ofte laŭdegas, estas nun aĉetebla per duona miliardo, kaj mi
ekpensis fari oferton.
- Jes! Faru tion! – Li konsentis.
- Do mi bezonas tuj rapidi,
karulo! – adiaŭis la virino.
La viro malaktivigis la aparaton, kaj laŭte demandis:
- Kies telefono ĝi estas?
13. Du amikoj interbabilis:
- Mia edzino stiradis tute neglekteme, sed mi sukcesis, ke ŝi stiru pli
atente.
- Kiel?
- Mi avertis, ke, se ŝi kaŭzos akcidenton, ŝia aĝo aperos en la gazeto.
14. La dungito eniris en la ĉambron de sia ĉefo kaj timeme diris:
- S-ro Rezendo, pardonu min, sed jam de tri monatoj mi ne ricevas
salajron.
La ĉefo fikse rigardis lin en la okulojn, kaj diris:
- Vi estas pardonita.
15. Tri musoj sidis en trinkejo. Tiam la unua fanfaronis:
- Kiam mi renkontas muskaptilon, tiam mi tuje aktivigas ĝin, kaj, kiam la
reko ekmalleviĝas, tiam mi tenegas ĝin per la dentoj, manlevas ĝin 20
sinsekvajn fojojn, nur por havi apetiton, kaj fine forkuras kun la fromaĝo.
Ankaŭ la dua muso sin laŭdis:
- Nu, kiam mi vidas musmortigan venenon ie, tiam mi miksas ĝin kun kafo,
por fariĝi pli forta.
Tiam la tria diris:
- Mi ne povas resti longe kun vi, ĉar mi interkonsentis renkontiĝon kun
katino.
16. Iu rabisto eniris bankoficejon, celis armilon al la kasisto kaj
ordonis:
- Donu al mi la tutan monon, aŭ vi fariĝos parto de la geografio!
- Ĉu vi ne intencis diri “de la historio”? – demandis la kasisto.
- Eh! – ekkoleriĝis la rabanto. – Ne ŝanĝu la temon.
17. Longe malsaninte, iu virino mortis kaj alvenis al la pordego de la ĉielo.
Dum ŝi atendis Sanktan Petron, ŝi rigardis tra inter la kradoj kaj vidis,
sidantajn ĉe tablo, ĝuantajn regalegan bankedon, siajn gepatrojn, amikojn kaj
multajn aliajn homojn, kiuj estis forpasintaj antaŭ ol ŝi. Kiam
Sankta Petro alvenis, ŝi diris:
- Kia bela loko! Kion mi
faru, por eniri?
- Por esti akceptita tie ĉi, vi devos sukcesi silabi iun vorton unuaprove
– li respondis.
- Kiun vorton?
- Amon.
Ŝi ĝin silabis ĝuste, kaj tial eniris tra la pordego.
Unu jaron poste, Sankta Petro petis, ke ŝi staru kontrole ĉe la pordego,
dum li bezonos foresti.
Ĝuste tiam, por ŝia surprizo, ŝia edzo aperis tie.
- Kia surprizo! – ŝi miris. – Kiel vi fartas?
- Tre bone. Mi edziĝis kun tiu bela flegistino, kiu zorgis pri vi; mi
gajnis en la loterio kaj fariĝis milionulo. Mi vendis la domon, kie mi kaj vi
loĝis, kaj aĉetis palaceton. Mi edzino kaj mi vojaĝis tra la tuta mondo. Ni
feriis sur la svisaj Alpoj, kaj hodiaŭ mi estis skianta, kiam subite mi
falis, kaj la skio frapiĝis kontraŭ mian kapon. Pro tio mi estas ĉi tie. Kaj
do? Kion mi faru, por eniri?
- Vi devas unuaprove ĝuste literumi unu vorton.
- Kiun vorton?
- Otorinolaringologon.
18. La japanoj manĝas malmultan grason kaj suferas malpli da kor-atakoj
ol la britoj kaj la usonanoj.
La francoj manĝas grason, sed havas malpli da kor-atakoj ol la britoj kaj
la usonanoj.
La italoj trinkas multan vinon, sed same spertas malpli da kor-atakoj ol
la britoj kaj usonanoj.
Konkludo: Manĝu kaj trinku ĉion, kion ajn vi volas, ĉar kio mortigas estas
tio, paroli la anglan.
19. Unu viro plendis al alia, kiu estis uzanta la stratan telefonon:
- Ho vi ho! Mi estas tre rapidema, kaj vi staras kun la telefono ĉe la
orelo, de pli ol duonhoro, sed dirante eĉ ne unu vorton!”
Kaj la alia:
- Paciencon! Mi babilas kun mia edzino!
20. Iu ŝtelisto kaŝe
kaj silentege eniris en loĝdomon.
- Maria gvatas vin! – avertis iu voĉo.
La ŝtelisto haltis
ektimigite. Li rigardis ĉirkaŭen, malespere. En mallumeta angulo li ekvidis
kaĝon kun papago en ĝi, kaj tiam li demandis al la birdo:
- Ĉu estas vi, kiu diris, ke Maria gvatas
min?
- Jes – respondis la papago.
La ŝtelisto, trankviligite, demandis:
- Kiel vi nomiĝas?
- Judaso.
- Kia ridinda nomo de papago! Kiu estis
la idioto, kiu donis tian nomon al vi?
- Li estis la sama,
kiu donis la nomon Maria al la pitbulo.
21. Alveninte de la
lernejo, la filo demandis al la patrino:
- Panjo, kio estas
sekso?
Perpleksiĝinta, la
patrino interrompis tion, kion ŝi faris, kaj eksplikis ĝin al li, komencante
pri la semeto, daŭrigante pri la bestoj kaj finante pri la homoj. La infano
aŭskultis iom surprizite tiun tre detalan lecionon. Tia rivelo havas ion
solenan.
Fininte, la patrino
demandis:
- Ĉu vi komprenis,
mia filo?
- Mi komprenis,
panjo; okazas nur, ke ĉio tio, kion vi parolis, ne enteniĝos en tiu ĉi
kadreto...
Nur tiam ŝi
rimarkis, ke la filo havas en la mano unu formularon plenigendan per nomo, aĝo
kaj sekso, kaj apud tiu ĉi lasta estis kadreto por ke oni skribu M aŭ F.
22. Iu paciento en
la hospitalo ricevis per rifuzema grimaco la magran manĝaĵeton, kiun oni servis
al li laŭ kuracista preskribo. Post kiam li manĝis unu bovleton da supo, tri
folietojn da laktuko kaj 20 gramojn da kuirita kokido, li petis al la
flegistino:
- Ĉu vi povus
alporti al mi unu poŝtmarkon?
- Por kio? – ŝi
demandis.
- Por tio, ke mi
ŝatas legi post la manĝado.
23. Unu junulo volis
servi kiel policano. Tiam li aliĝis kaj estis kunvokita submetiĝi al
ekzameno.
- En tiu ĉi ekzameno necesas, ke la kandidato
havu rapidan rezonkapablon.
- Kion vi diris?
- Ke vi estas
malaprobita.
24. Ĉu vi,
sinjorino, bonvolas ordoni al via filo, ke li ĉesu imiti min?
Tiam la virino
riproĉis sian filon:
- Luĉjo, mi jam
diris al vi: ĉesu ŝajnigi vin stultulo!
25. Akirinte tre
seriozajn financajn malfacilaĵojn, iu kamparano vendis sian mulinon pro cent
spesoj al alia kamparano, kiu konsentis ricevi la beston unu tagon poste.
En la sekvinta tago,
la vendinto prezentiĝis al la aĉetinto kaj badaŭris:
- Mia baptano,
pardonu min, sed la mulino mortis.
- Ĉu ĝi mortis?!
- Jes, ĝi mortis.
- Do, redonu al mi
la monon.
- Ve... mi jam
malŝparis ĝin.
- Do, alportu al mi
la mulinon.
- Sed kion vi faros
pri mortinta mulino?
- Mi lotumos ĝin.
- Ĉu la mortintan
mulinon? Kiu riskus monon por ĝi?
- Sufiĉos, ke mi ne
diru, ke ĝi mortis; simple!
Post unu monato ambaŭ
ili renkontiĝis unu kun la dua, kaj tiam la kamparano, kiu vendis la mulinon,
demandis:
- Mia baptano, kio
pri la mortinta mulino?
- Mi lotumis ĝin.
Por tio mi vendis 500 lotumbiletojn po 2 spesoj. Mi monprofitis 998 spesojn.
- Vere?! Sed ĉu
neniu plendis poste?
- Nur la viro, kiu
gajnis en la lotumado.
- Kaj kion vi faris?
- Mi redonis al li
liajn du spesojn.
26. La kasisto de
banko estis enmetanta en sian valizeton kvin pakaĵojn da monbiletoj de 50 kaj
100 spesoj, sed li estis surprizita de la administratoro:
- Kion vi faras?!
- Mi prenas iom da
laboraĵoj por finfari hejme!
27. Veturante sur la
aŭtovojo BR-116, iu kamionisto aŭdis per la radio: “Atenton, sinjoroj
ŝoforoj, kiuj nun stiras laŭ BR-116! Grandan singardon inter la kilometroj
235 kaj 280, ĉar estas frenezulo veturanta kontraŭdirekte!”
Kaj la kamionisto:
- Ĉu nur unu? Estas amaso
da ili!
28. Sankta Petro baris al iu fiŝkaptisto la eniron
tra la pordo de la ĉielo:
- Vi rakontadis tiom da mensogoj sur
- Kompatu min! – petegis la viro. – Vi
estis mia kolego laŭ profesio... Kaj cetere ankaŭ vi mensogis, ke vi ne malkonfesos
Jesuon, antaŭ ties kalvario!
29. Kiel vi rompis la kruron, Johano?
- Ĉu vi vidas tiun kavaĵon tie, antaŭ la domo?
- Jes, mi vidas ĝin.
- Nu, mi ne vidis ĝin.
30. Ĉefo surprizis la subulon drinkantan brandon en la daŭro de la deĵorperiodo:
- Ĉu vi ne scias, ke estas malpersite drinki dum la laboro?
- Sed kiu diris, ke mi estas laboranta nun?
31. En la gazeto iu viro legis la novaĵon pri aktorino, kiu edziniĝis al
atleto je I.K. fame malalta. Tiam li turniĝis al sia edzino kaj demandis:
- Kial la sencerbuloj ĉiam edziĝas kun la plej belaj virinoj?
La edzino ridetis al li:
- Ah, karulo! Dankon!
32. Vakero eniris kolere en drinkejon, forte manbatis sur la vendotablon
kaj demandis laŭte:
- Kiu farbis mian ĉevalon verda?
Neniu malfermis la buŝon. Senpacience, li demandis plian fojon kaj ĵetis
pafon supren.
Jen unu fortegulo duoble pli alta ol li diris defigrimace:
- Estas mi, kiu farbis vian
ĉevalon. Kaj do?
Kaj la vakero respondis:
- Mi nur deziras sciigi al vi, ke, se vi jam volas meti la duan farbotavolon,
vi povas, ĉar la unua jam malfreŝiĝis.
33. – Mi kredas, ke mia edzino eksurdiĝas – diris Joe al la kuracisto.
- Faru teston pri ŝia aŭdkapablo, en la hejmo, kaj poste revenu al mi –
diris la medicinisto.
En la sekvinta vespero, dum la edzino preparis la vespermanĝon, Joe
stariĝis 4,5 metrojn malproksime de ŝi kaj demandis:
- Kion ni vespermanĝos
hodiaŭ?
Okazis neniu respondo.
Li do stariĝis en la malproksimeco de
Ŝi tiam turniĝis al li, vizaĝ-al-vizaĝe, kaj kriis:
- Jam la kvaran fojon mi respondas al vi, ke ni vespermanĝos kokidon!
34. La kinreĝisoro klarigis la scenon al la dublanto:
- Kiam oni ĵetos vin en la akvon, vi devos tuj ekkrii: “Jen ŝar...!”
- Bonvolu, sinjoro reĝisoro – atentigis la dublanto -, ĉu ne estos pli
realisme, se mi krios: “Jen ŝarko”?
- Povos esti. Se vi havos tempon, kriu tiele.
35. En grandurbo, unu vilaĝano ekvidis aparaton de refreŝigaĵoj, kaj
raviĝis pri ĝi. Li enmetis unu ĵetonon en ĝin, kaj tuj elfalis plena ladskatoleto da refreŝigaĵo. Li do enmetis dek ĵetonojn, kaj elfalis dek
ladskatoletoj. Entuziasmigite, li aĉetis pliajn 50 ĵetonojn de la vendisto,
kiu tiam avertis lin:
- Tiamaniere vi tuj mankigos ĉiujn miajn ĵetonojn!
- Neniel valoras
admoni min, ĉar, dum mi estos venkanta, mi ne ĉesos veti.
|
Nenhum comentário:
Postar um comentário