sexta-feira, 19 de junho de 2015

RETALHOS DIÁRIOS - RECORTES DE E-MAILS // ĈIUTAGAJ RETMESAĜOPECOJ (JUNIO DE 2015)


Tomara que seu palpite seja certeiro, Heitor!
A China sempre apoiou o Esperanto, ao ponto de ter havido uma época (não sei agora), em que quase todas as suas universidades ministravam curso nessa língua. Os amarelos, dominando o mundo mais e mais, pela via da indústria e comércio, poderão ser, ainda que de roldão, de trivela, o grande foguete da Língua Internacional rumo aos novos tempos terceiro-milenários.
Vamos aguardar com esperança transformada em ação e divulgação diária. Gostei muito das suas informaçãos.


Em 15 de junho de 2015 19:35, Heitor escreveu:
Boa noite.
Sou do Rio de Janeiro, não falo esperanto, mas estou na luta por sua difusão.
Vi seu artigo em Reformador de junho 2015. 

Eu achava que haveria dificuldades para a disseminação do Espiritismo, dado que floresceu no 'terceiro mundista' Brasil. Ledo engano. A Espiritualidade tem seus caminhos e estamos longe de saber. Veio a internet! Qual o limite agora? Alcançamos a todos no mundo em segundos!

Mas há um obstáculo imenso: a língua. E ficava eu ainda pensando nas dificuldades... O Esperanto! Não tem disseminação no mundo...

Mais um ledo engano, pelo menos é o que eu percebo, ao ver estampado na página principal de notícias da China o ESPERANTO como língua oficial de tradução da página, juntamente com inglês, espanhol... menos português. Mas como? O português é falado por mais de 200 milhões de pessoas!

O que lhe parece isso?
Um detalhe que me levou a ver a iminente propagação do Esperanto: a China vai se tornar a maior economia do mundo até 2020. Sua língua principal não tem difusão e é de difícil aprendizado. Como vão levar sua cultura ao mundo?

Acho que escolheram o ESPERANTO. Só um 'palpite' por enquanto.
Acompanhemos.
Sds,
Heitor Mendes
RJ-RJ
================================================



E eis um discurso recente (da semana de 15 a 19.06.2015), no congresso nacional, sobre a posição da FEDERAÇÃO ESPÍRITA BRASILEIRA quanto ao ensino religioso nas escolas:
https://youtu.be/lH3BhQTFHzU
Devia haver uma reforma, também, no ensino científico e no ensino filosófico, que são marcadamente ateístas, materialistas e positivistas dentro dos currículos escolares.
Tanto não deve haver ensino religioso, como não deve haver ensino irreligioso, materialista ou ateísta nas escolas. E verdades têm de ser ensinadas no campo do saber profundo: Deus, a alma e sua condição de imortal, a existência de dimensões existenciais  terrestres e extraterrestres, o fenômeno biológico da reencarnação... Tudo isso são realidades científicas, que precisam ser compreendidas e ensinadas numa linguagem científica, desde já, porque daqui a alguns anos deverão ser forçosamente aceitas, pela imposição das novas perspectivas fáticas.
Eis nosso artigo a respeito:
POR UMA REFORMA DE CONTEÚDO NA EDUCAÇÃO
http://jotakaeme.blogspot.com.br/2014/09/por-uma-reforma-de-conteudo-na-educacao.html

domingo, 14 de junho de 2015

PRECISAMOS BRANDIR A ESPADA DO BEM, EM APOIO AOS CAVALEIROS DA LUZ // NI BEZONAS SVINGI LA GLAVON DE LA BONO, APOGE AL LA KAVALERIANOJ DE LA LUMO

PRECISAMOS BRANDIR A ESPADA DO BEM, EM APOIO

AOS CAVALEIROS DA LUZ


O benfeitor, ou seja, o cristão prático ou aplicado, é antes de tudo um ativista de causas humanas e humanitárias, um interventor social, um otimista realizador, um preservacionista da Paz, um ambientalista da Harmonia. Ele não é marcado por nenhum libré religioso ou eclesial, nem por postura piedosa de beato ou carola. Ele é qualquer um que, em sua ação social, religiosa, profissional, voluntária ou ocupacional, alumia os ambientes por onde passa e aonde chega, com o archote do amor, perdão, união, fé, verdade, esperança, alegria, luz, consolo e compreensão. [Ele é um materializador da oração de São Francisco de Assis, pelo menos em nível de esforço.]
Não importa a que ismo, sofia ou logia ele esteja vinculado. Não importa mesmo se ele é católico, protestante, evangélico, messiânico, testemunha de Jeová, espírita, oomotano, bahá’i, judeu, candomblista, umbandista, muçulmano, budista, confucionista, taoísta, hinduísta, xamanista, ateu, agnóstico, yogue, hare krishna, esoterista, teosofista, artista de rua, pescador, cobrador de imposto, andarilho sem destino etc. Se ele empunha a bandeira do Bem em suas várias manifestações, ele é um autêntico seguidor do Cristo, através do mapa do Evangelho, que, reiterando, veio para orientar a todos os terráqueos, indistintamente, sobre o verdadeiro e único caminho da salvação das almas.
Costumamos fazer uso de todo tipo de apologética para coligar a fé com a razão, a religião com o espiritualismo, a ciência com a metaciência (ou mesmo com a protociência), a filosofia com a metafilosofia etc, a fim de justificar nossas ações ou inações sociais.
Sabemos que a Verdade está acima de todas as linhas raciocinais da humanidade. Entretanto, o importante é sermos felizes e progredir para Deus através das pistas istas, lógicas, sóficas ou livres que escolhemos trilhar dentro do Grande Caminho, que é o Cristo, que se camufla, inclusive, à margem da estrada, na figura dos carentes e necessitados de auxílio de todo jaez. Quando paramos para dar um apoio a essa turma mais frequentemente provisória de sem-ismo, sem-logia e sem-sofia da lateral (à qual, até certo ponto, pertencemos), é que nós avançamos de verdade no caminho da Luz. Todo o resto são só bases distintas de sustentação consciencial, simplesmente secundárias.
O Cristo conta não com religiões ou sufixos sustentadores, mas com realizações de todos aqueles de boa vontade, independentemente de qualquer rótulo ou de tipo de personalidade deles, para materializar aqui no orbe Sua proposta redentora e salvadora de toda a humanidade. Ademais, os anjos, ou melhor, os espíritos superiores que estão aportando à crosta terráquea ainda não assumiram as rédeas da transformação planetária, estando a maioria deles vestindo calças curtas.
Nesta fase mais aguda da geotransição, que durará bem provavelmente até por volta do ano 2019, quem tem de desfazer o enorme malfeito psicovibratorial de mais de quarenta séculos, que nós mesmos fizemos acumuladamente contra a Terra, somos nós mesmos da velha guarda endividada. Hoje o futuro da Terra depende mais de nós, que temos poder (ainda que outorgado) de agir, do que de fatores exteriores. [Chegará o tempo, entretanto, em que não adiantará mais nenhum exercício de livre-arbítrio por nossa parte, para tentar reverter, alterar, destruir ou construir realidades como reparações. É quando o nosso destino estará totalmente selado e quando estaremos inteiramente à mercê das forças divinas aqui no orbe terrestre, o que não deverá impedir de continuarmos na prática do bem, até o último segundo antes do nosso vórtice consciencio-transicional. Servirá pelo menos para nosso conforto íntimo.]
O Cristo conta também com todos os que não têm ficha limpa no cartório da história moral, mas que estão agora, diuturnamente, tentando se redimir e se regenerar, para coatuarem em prol da mudança dos tempos para melhor. Portanto, vamos ignorar nossas quizumbas, falhas de caráter, separatismos ideológicos, panelinhas, querelas interindividuais e coletivas internas e externas, guerras intestinas psicológicas e outras guerras de antagonismos multimilenares que atravancam o progresso da humanidade e das coletividades, e vamos intensificar as ações benfazejas e de boa vontade, com coragem e determinação, enquanto o tempo da colheita ainda é oportuno.
Hoje os benfeitores convictos e atuantes ocupam o mesmo posto dos cristãos de outrora, que se reuniam inicialmente nas catacumbas romanas abandonadas e que depois foram perseguidos com leões, fogueiras inquisitoriais e outras formas de extermínio (de corpos), por defenderem a Verdade. Tentemos imitá-los, em determinação, coragem e fé.
Agora, sejam quais forem nossas motivações, crenças, influências, formações, currículos e históricos, é a hora de firmarmos mais claramente nossas posições como refletores da Luz no duro campo de batalha por que todos nós atravessamos. Os refletores-espelhos podem até ser diferentes, mas a Grande Luz é a mesma. Podemos não ser soldados qualificados para atuar diretamente, mas podemos ajudar uns aos outros, nas margens, nas sarjetas de todo jaez, como anônimos auxiliares de enfermagem da ‘cruz vermelha’ da Caridade indistinta, neutra e humanitária.
O alvo dos trevosos não são os rótulos istas, lógicos e sóficos, mas, sim, todos aqueles que, isoladamente ou em grupo, empunham a espada do Amor, e que só ficam mais vulneráveis aos ataques, quando se afastam do seu posto de serviço, ou quando se perdem entre questiúnculas e querelas separativistas fotofágicas.
Urge uma superunião, não tanto de ideias, mas principalmente de ações luminosas em favor da ascensão suave e natural da Terra e em favor dos cavaleiros do Bem que estão atuando bravamente na batalha em curso no plano invisível.
Aqueles irmãos que disseminam o ódio e as dissensões, com propósitos de esmorecer os que atuam no Bem, são vítimas da própria ignorância, que inclui suas interpretações equivocadas dos livros sagrados que tomam como base, ou melhor, como racionalizações psiquiátricas para justificar suas violências, preconceitos e perseguições. De ordinário, eles são vítimas também de inteligências invisíveis inferiores, ainda que também estas sejam ignorantes, mesmo que de segundo grau.

Atualmente, já no período mais crítico da transição planetária e seus múltiplos efeitos colaterais psicossomáticos, o benfeitor costumeiro não tem tempo nem de se deprimir. Mesmo quando eventualmente doente ou muito cansado, ele não para de lutar, ainda que pelo pensamento. E o pensamento é uma espada de luz que se pode estender a qualquer pessoa, em qualquer lugar e hora e sob quaisquer circunstâncias. Onde ele toca com a sua espada, a luz surge. É uma forma sutil de caridade, que beneficia o outro intimamente, inclusive fisicamente, em sua estrutura de ácido desoxirribonucleico (DNA), a partir da fractalização ou cristalização de suas moléculas pela alta frequência das energias mobilizadas da mente benfeitora.
O mentalizador do bem pode até levar incômodo a ambientes ainda carregados de “energias escuras”, mas nunca desiste de fazer a sua parte, nem que seja a relativa distância física, inspirando-se no próprio Jesus, que dissera: “eu não vim trazer a paz, mas a espada” (Mateus, 10:34).
Jesus veio pessoalmente na crosta terráquea, para revolucionar, alterar, desestruturar blocos ideológicos amalgamados, calcificados e condensados por linhas duras e retrógradas baseadas em justiças impiedosas, a exemplo de “olho por olho, dente por dente”.
Entretanto, a espada que Jesus trouxe não foi para instigar e reforçar mais ainda o estado de animosidade reinante nos comportamentos morais rígidos de então. Em verdade Ele trouxe foi a espada da Luz, que é a única arma eficiente de combate às trevas, e que se materializa também na forma da “outra face”, ou seja, na forma de um gesto de perdão, de um sorriso, de uma palavra branda como reação a uma palavra dura, uma atitude positiva como reação a qualquer golpe negativo.
Emolduremos em nossa consciência o grande exemplo do Mahatma Gandhi e a sua política de resistência pacífica (mas não passiva), qual seja, a da reação pelo oposto, com um sinal positivo. Sim... oferecer a outra face, a face da luz, para que o projétil de energia escura bata apenas na blindagem da Paz e se ricocheteie de volta para o ofensor, transformada em energia luminosa. O próprio Gandhi nos deu o seu maior exemplo, no momento extremo em que foi baleado, mas quando ainda teve forças de olhar o seu assassino e dizer-lhe que o perdoava.

****

A época atual é de iluminação de mentes. É a hora de os soldados do Cristo se unirem ecumenicamente, para combater o ódio, a ofensa, a discórdia, a dúvida, o erro, o desespero, a tristeza e as trevas citadas na oração franciscana, com a espada da luz evangélica.
A ideia comum não seja vencer o mal, mas tentar espargir o mal que há impregnado nos ambientes e no íntimo das pessoas. Cuidemos de fazer resplandecer a luz que há dentro delas, sempre destacando que o primeiro a ser visitado, para essa permuta fotônica, é a pessoa de cada um dos espadachins mesmos (nós).
Só não devemos confundir as trevas, que de fato existem como densidade negativa acumulada e dimensionalizada, com os trevosos, que são apenas aqueles que cobriram seu porta-luz íntimo com tantas camadas de negatividade densa, que agora eles precisam muito de uma ação continuada da britadeira luminosa da Caridade, para que voltem a brilhar diante da vida. Isso concerne também àqueles denominados “maiorais do inferno”, “lucíferes”, “dragões”, “magos negros” etc, inclusive o maior deles, o chamado pelas religiões cristãs de “diabo” ou “satanás”, que vive confinado na dimensão abismal desde milhares de anos antes da vinda do Cristo à dimensão crostal. Suas tentativas vãs de dominarem e impedirem a Terra de ascender espiritualmente estão com os dias contados. Da nossa parte, pedir misericórdia por eles faz parte dos nossos últimos deveres escolares. Até um simples pensamento bom na direção deles pode ajudá-los em sua necessária renovação íntima, agora ou no futuro, se se considerar que exatamente todos nós, viventes, pensantes e sensíveis, em todas as biodimensões universais, somos filhos de Deus, e que, decorrentemente, estamos todos fadados a evoluir, mesmo que em tempos e lugares distintos.

****

Aqui na nossa rotina interrelacional diária, o ideal é viver “atacando” antes de ser, ou para não ser “atacado”. Quem conhece a natureza humana, antecipa a hora.
Façamos a lei de Murphy[1] funcionar ao contrário, assim: “quando uma coisa pode dar certo, vai dar certo”, desde que foquemos, ajamos e conspiremos nesse sentido.
Só a predisposição de compartilhar a mesma luz que recebemos do Alto, já afasta ou impede o agente da escuridão de se aproximar, ou já o ilumina um pouco, ou já acende a luz que há dentro dele à espera de uma faísca que vem de fora.
Vivamos, pois, a “atacar” em todas as direções, em forma de sorrisos sinceros, abraços calorosos, diálogos edificantes, comentários positivos e elogiosos, mentalizações e socorrimentos a qualquer um em suas aflições próprias, sem nunca esperar retribuição e sem impor qualquer condição. Esse é o material bélico para as campanhas diárias dos guerreiros da paz e precursores da Nova Era.

NI BEZONAS SVINGI

LA GLAVON DE LA BONO, APOGE AL LA KAVALERIANOJ DE LA LUMO


La bonfaremulo, tio estas, la diligenta aŭ praktika kristano, estas antaŭ ĉio iu aktivisto pri homaj kaj humanaj idearoj, sociala intervenanto, realigema optimisto, antaŭgardanto de la Paco, mediprotektanto de la Harmonio. Li ne estas rekonebla per iu religia aŭ eklezia vesto, nek per kompata sinteno de beatulo aŭ bigoto. Li estas iu ajn, kiu, per sia socia, religia, profesia, volontula aŭ okupa agado, prilumas la mediojn, tra kie li pasas kaj kien li alvenas, per la torĉo de la amo, pardono, fido, vero, espero, ĝojo, lumo, konsolo kaj kompreno. [Li estas materiiganto de la preĝo de Sankta Francisko el Asizo, almenaŭ laŭ klopodo.]
Ne gravas, al kiu ismo, zofio aŭ logio li estas ligita. Ne eĉ gravas, ĉu li estas katoliko, protestanto, evangelikalo, mesianisto, atestanto de Jehovo, spiritisto, oomotano, bahaano, judo, kandombleano, umbandisto, islamano, budhisto, konfuceano, taoisto, hinduo, ŝamanisto    ateisto, agnostikulo, jogano, hare-kriŝnano, esoteristo, teozofo, strata artisto, fiŝkaptisto, impostisto, sencela long-piediranto, ktp. Se li mantenas la standardon de la Bono en ties multaj manifestiĝoj, li estas vera sekvanto de la Kristo, per la mapo de la Evangelio, kiu, ni ripetu, venis, por servi al ĉiuj teranoj, sendistinge, pri la vera kaj sola vojo por la savo de la animoj.
Ni kutimas uzi ĉian apologetikon, por kunligi la fidon al la racio, la religion al la spiritualismo, la scienco al la metascienco (aŭ eĉ al la protoscienco), la filozofion al la metafilozofio, ktp, por pravigi niajn sociajn agojn aŭ neagojn.
Ni scias, ke la Vero estas super ĉiuj rezonlinioj de la homaro. Tamen kio plej gravas estas, ke ni estu feliĉaj kaj progresu al Dio tra la istaj, logiaj, zofiaj aŭ liberaj vojstrioj, kiujn ni elektis trairi ene de la Granda Vojo, nome la Kristo, kiu ankaŭ kamuflas sin ĉe la vojbordo, per la figuroj de la senhavuloj kaj bezonantoj de ĉia helpo. Kiam ni haltas, por doni iun helpon al tiu plej ofte portempa senisma, senlogia kaj senzofia flankesidantaro (al kiu ĝis certagrade ni apartenas), tiam ni vere antaŭeniras sur la vojo al la Lumo. Ĉio cetera estas nur distingitaj bazoj de konscienca apogo, simple akcesoraj.
La Kristo kalkulas ne kun religioj aŭ subtenaj sufiksoj, sed kun realigoj de ĉiuj bonvoluloj, sendepende de ia ajn etiketo aŭ karaktero ilia, por materiigi tie ĉi sur la terglobo sian redemptan kaj savan proponon por la tuta homaro. Krome, la anĝeloj, aŭ pli bone, la superaj spiritoj, kiuj estas albordiĝantaj al la tera krusto, ankoraŭ ne prenis la regbridon por la planeda transformado, estante la plimulto el ili vestantaj kulotojn.
En ĉi tiu fazo pli akra de la geotransiro, kiu daŭros tre probable ĝis ĉirkaŭ la jaro 2019, kiuj devos malmunti la enorman psikovibran fuŝaĵon je pli ol kvardek jarcentoj, kiun ni mem faris akumule kontraŭ la Tero, tiuj estas ni mem, el la ŝuldiĝinta malnova gvardio. Hodiaŭ la estonteco de la Tero dependas pli de ni, kiuj havas iom da povo (eĉ se rajtigita) agadi, ol de eksteraj faktoroj. [Alvenos la tempo, tamen, kiam ne plu valoros ia ajn libervolo niaflanke, provanta retroigi, ŝanĝi, detrui aŭ konstrui realaĵojn kiel reparaciojn. Tiam nia sorto estos tute konfirmita kaj ni estos tute je la arbitro de la diaj fortoj tie ĉi en la tera orbito, kio tamen certe ne malpermesos, ke ni daŭrigu la praktikadon de bono, ĝis la lasta sekundo antaŭ nia konscienco-transira vortico. Tio taŭgos almenaŭ por nia intima komforto.]
La Kristo kalkulas ankaŭ kun ĉiuj, kiuj ne havas senmakulan kriminalan slipon en la notariejo de la morala historio, sed kiuj nun tagnokte penas redempti kaj regeneri sin, por kunagadi favore por la plibonigaj ŝanĝoj de la tempoj. Do ni ignoru niajn konfliktegojn, moralkarakterajn difektojn, ideologiajn apartismojn, koteriojn, interindividuajn kaj kolektivajn internajn kaj eksterajn kverelojn, psikologiajn intestajn militojn kaj aliajn multjarmilajn antagonismajn batalojn, kiuj baras la progreson de la homaro kaj de la kolektivoj, kaj pliintensigu la bonfarajn kaj bonvolajn agojn, kun kuraĝo kaj firmanimeco, dum la tempo de la rikolto estas oportuna.
Hodiaŭe la konvinkiĝintaj kaj agantaj bonfaruloj okupas la saman rangon de la foraj kristanoj, kiuj kunvenis komence en la romiaj forlasitaj katakomboj kaj kiuj poste estis persekutataj per leonoj, inkviziciaj brulŝtiparoj kaj aliaj formoj de ekstermo (de korpoj), pro tio, ke ili defendis la Veron. Ni provu imiti ilin laŭ ilia firmeco, kuraĝo kaj fido.
Nun, kiaj ajn estas niaj motiviĝoj, kredoj, influiĝoj, instruitecoj, vivprotokoloj kaj vivspertoj, estas la horo, por ke ni firmigu pli klare niajn poziciojn kiel reflektantoj de la Lumo, sur la kruda batalkampo, kiun ni ĉiuj trairas. La reflektantoj-speguloj eĉ povas esti malsamaj, sed la Granda Lumo estas la sama. Eble ni ne estas kvalifikitaj soldatoj, por agadi rekte, sed ni povas helpi unuj la aliajn ĉe la marĝenoj, ĉe ĉiaj kloakoj, kiel anonimaj fleghelpantoj en la sendistinga, neŭtrala kaj humanisma ‘ruĝa kruco’ de la Karitato.
La trafcelo de la mallumuloj ne estas la istaj, logiaj kaj zofiaj etiketoj, sed jes ĉiuj, kiuj, izole aŭ kune, mantenas la glavon de la Amo, kaj kiuj iĝas vundeblaj antaŭ atakoj, nur kiam ili foriĝas de sia servoposteno, aŭ kiam ili perdiĝas inter fibagatelaĵoj kaj lumovoraj apartigaj kvereloj.
Urĝas superunuiĝo, ne nepre de ideoj, sed ĉefe de lumaj agoj favore por la milda kaj natura ascendo de la Tero kaj favore por la kavalerianoj de la Bono, kiuj brave agadas dum la nunokazanta batalo en la nevidebla sfero.
Tiuj fratoj, kiuj dissemas la malamon kaj la malkonkordon, celante malkuraĝigi tiujn, kiuj agadas por la Bono, estas viktimoj de la propra nescieco, kiu inkluzivas iliajn misinterpretojn pri la sanktaj libroj, kiujn ili prenas kiel bazon, aŭ pli bone, kiel psikiatrian sinpravigon por iliaj perfortaĵoj, antaŭjuĝoj kaj persekutoj. Ordinare ili estas viktimoj ankaŭ de nevideblaj inteligentoj, kvankam ankaŭ tiuj ĉi estas nesciantoj, eĉ se duagradaj.

Nuntempe, jam en la periodo pli akra de la planeda transiro kaj ties multoblaj psikokorpaj kromefikoj, la kutima bonfaranto eĉ ne havas tempon por deprimiĝi. Eĉ kiam eventuale malsana aŭ tro laca, li ne ĉesas batali, eĉ se per la penso. Kaj la penso estas glavo el lumo, kiun oni povas etendi al iu ajn homo, en ia ajn loko kaj horo kaj ĉe iaj ajn cirkonstancoj. Kie li tuŝas per sia glavo, tie la lumo aperas. Tio estas subtila formo de karitato, kiu bonfaras al la alia intime, inkluzive fizike, en ties strukturo de desoksiribonuklea acido (DNA), per la fraktigo aŭ kristalecigo de ties molekuloj, pro la alta frekvenco de la energioj mobilizitaj el la bonfara menso.
La boncela porpensanto eĉ povas porti ĝenon al medioj ankoraŭ ŝargitaj per “mallumaj energioj”, tamen li neniam rezignas fari sian parton, eĉ se je ioma fizika distanco, inspiriĝinte de Jesuo mem, kiu diris: “mi venis, por enkonduki ne pacon, sed glavon” (Mateo, 10:34).
Jesuo venis persone al la tera krusto, por revolucii, ŝanĝi, senstrukturi ideologiajn blokojn amalgamigitajn, kalkitajn kaj kondensitajn per rigidaj kaj malprogresemaj kondutoj, bazitaj sur nekompatemaj justaĵoj, ekzemple de “okulon pro okulo, denton pro dento”.
Tamen la glavo, kiun Jesuo enkondukis, ne celis instigi kaj plifortigi ankoraŭ pli la staton de incitemo reganta en la tiamaj rigidaj moralaj kondutoj. En vero kion Li enkondukis, tio estis la glavo de la Lumo, kiu estas la sola efika armilo por kontraŭstari la mallumon, kaj kiu materiiĝas ankaŭ kiel la “alia vango”, tio estas, kiel pardongesto, rideto, milda vorto reaganta al malmola vorto, pozitiva konduto reaganta al ia ajn negativa frapo.
Ni fiksu en nian konsciencon la grandan ekzemplon de Mahatmo Gandhio kaj ties politiko de paca (sed ne pasiva) rezistado, nome tiu de la reago per la kontraŭo, per pozitiva signo. Jes... prezenti la alian vangon, la  vangon de la Lumo, por ke la ĵetaĵo el malluma energio frapu nur la blendon de la Paco kaj resaltu revene al la trafinto, transformite en luman energion. Gandhio mem donis al ni sian plej grandan ekzemplon, en la ekstrema momento, kiam li estis kugle pafita, sed ankoraŭ havis forton rigardi sian murdanton kaj diri, ke li pardonas lin.

****

La nuna epoko estas por ilumino de mensoj. Alvenis la horo, por ke la soldatoj de la Kristo unuiĝu ekumenece, por kontraŭstari al la malamo, ofendo, malpaco, dubo, mensogo, malespero, malĝojo kaj mallumo menciitaj en la Sankt’ Franciska preĝo, per la glavo de la evangelia lumo.
La komuna celo ne estu venki la malbonon, sed provi fordiserigi la malbonon kiu estas enigita en la mediojn kaj en la internon de la homoj. Ni zorgadu briligi la lumon kiu estas ene de ili, ĉiam atentante, ke la unua vizitoto, por tiu fotona interŝanĝo, estas la persono de ĉiu el la glavobatalantoj mem (ni).
Ni nur ne devas konfuzi la mallumon, kiu fakte ekzistas kiel akumulita kaj dimensiigita negativa densaĵo, kun la mallumuloj, kiuj estas nur tiuj, kiuj kovris sian intiman lumujon per tiom da tavoloj da densaj negativaĵoj, ke nun ili tro bezonas kontinuan agadon de la luma gruzilo de la Karitato, por ke ili rebriligu sin antaŭ la vivo. Tio koncernas ankaŭ la nomatajn “ĉefoj de la infero”, “luciferoj”, “drakoj”, “mallumecaj magoj” ktp, inkluzive la pli grandan el ili, tiun nomatan de la kristanaj religioj kiel “diablo” aŭ “satano”, kiu vivas mallibere en la abisma dimensio, de miloj da jaroj antaŭ la veno de la Kristo al la krusta dimensio. Iliaj vanaj provoj regi kaj malpermesi la Teron ascendi spirite baldaŭ estos ĉesigitaj. Niaflanke, peti mizerikordon por ili faras parton de niaj lastaj lernejaj devoj. Eĉ simpla bonkora penso en ilia direkto povas helpi ilin en ilia necesa intima renoviĝo, nun aŭ en la estonteco, se konsideri, ke precize ĉiuj ni, vivantoj, pensantoj kaj sentantoj, en ĉiuj universaj biodimensioj, estas filoj de Dio, kaj ke, sekve, ni ĉiuj estas antaŭdestinitaj por evolui, eĉ se en malsamaj tempoj kaj lokoj.

****

Tie ĉi en nia ĉiutaga interrilata rutino, ideale estas vivi “atakante”, antaŭ ol esti “atakata”. Kiu konas pri la homa naturo, tiu plifruigas la horon.
Ni igu la “leĝon de Murphy” aktivi en kontraŭa senco, tiele: “Se io povas ĝuste iri, ĝi ĝuste iros”, kondiĉe ke ni koncentriĝu, kunagadu kaj konspiru por tio.
La nura emo kundividi la saman lumon, kiun ni ricevas de la Alto, jam forigas aŭ malpermesas la agenton de la mallumo alproksimiĝi, aŭ jam ekprilumas lin, aŭ ekbriligas la lumon, kiu estas ene de li, atendantan deeksteran fajreron.
Ni vivu, do,  “atakante” en ĉiuj direktoj, en formo de sinceraj ridetoj, varmaj brakumoj, edifaj dialogoj, pozitivaj kaj laŭdaj komentarioj, porpensoj kaj helpoj al iu ajn en ties apartaj mizeroj, esperante nenian kompenson kaj trudante nenian kondiĉon. Tio estas la militmaterialo por la ĉiutagaj milit-iroj de la pacaj batalantoj kaj antaŭuloj de la Nova Erao.









[1] "Se alguma coisa pode dar errado, com certeza dará".

terça-feira, 2 de junho de 2015

ALGUMAS NOVIDADES TRADUZIDAS EM JUNHO DE 2015 / KELKAJ NOVAĴEROJ TRADUKITAJ EN JUNIO 2015









DE VOLTA PARA O FUTURO | SKATE VOADOR VIRA REALIDADE // REVENINTE AL LA ESTONTECO | FLUGSKETO SXANGXIGXIS EN REALAJXON


25-06-2015




Rodado em 1989, De Volta para o Futuro 2 mostrou um Hoverboard, espécie de skate voador, em pleno ano de 2015. E assim como previsto pelo filme aconteceu: o acessório virou realidade graças a fabricante de automóveis Lexus.


A subsidiária da Toyota anunciou o Slide, uma versão funcional do hoverboard, que usa força gravitacional para se movimentar. Segundo a empresa, o skate cria “movimento de fricção graças a imãs que usam um sistema supercondutor resfriado por nitrogênio líquido”.


Fabricado em bambu, o skate voador tem um visual high tech e que se assemelha com as linhas dos carros da marca. Criado por cientistas e equipes da companhia na Alemanha e Inglaterra, o projeto demorou 18 meses para ganhar vida e, pelo menos por enquanto, não deve ser comercializado no mercado. Apenas dez protótipos estão à venda, cada um por US$ 10 mil – o objetivo da Lexus é angariar fundos para aperfeiçoar seu Hoverboard.
Filmite en 1989, “Reveninte al la Estonteco - la 2-a” montris ian aerotabulon, specon de flugsketo, en la kuranta jaro 2015. Kaj, same kiel vidigita en la filmo, nun okazis: tiu aranĝaĵo transformiĝis en realaĵon, dank' al la fabrikanto de aŭtomobiloj Leksuso.
Tiu fakfilio de Tojoto anoncis, per lumbildoj, funkcian version de tia ŝvebtabulo, kiu uzas gravitan forton por moviĝi.
Laŭ la entrepreno, tia sketo generas “moviĝon per frotado danke al magnetoj uzantaj superkonduktantan sistemon malvarmigitan de likva nitrogeno”.
Farite el bambuo, la flugsketo havas pintteknologian fasonon kaj similas al la aŭtomobilaj serioj de la marko.
Elpensita de sciencistoj kaj skipoj de la kompanio en Germanujo kaj Anglujo, la projekto bezonis 18 monatojn por gajni vivon; kaj, almenaŭ dume, ĝi ne devos esti komercigita en la merkato. Apenaŭ dek prototipoj estas aĉeteblaj, ĉiu je US$ 10 mil. La celo de Leksuso estas akiri kapitalon, por plibonigi sian Aertabulon.

FONTO:
http://observatoriodocinema.com.br/de-volta-para-o-futuro-skate-voador-vira-realidade/?google_editors_picks=true

***************************


CIENTISTAS CRIAM VACINA EXPERIMENTAL QUE 

GERA ANTICORPOS DO HIV EM ROEDOR //  

SCIENCISTOJ ELFARIS EKSPERIMENTAN 

VAKCINON, KIU GENERAS ANTIKORPOJN 

KONTRAŬ HIV EN RONĜULOJ


19-06-2015


Um grupo de cientistas desenvolveu uma vacina experimental que pode gerar em roedores os anticorpos necessários para neutralizar o vírus da imunodeficiência humana (HIV), causador da Aids.

Essa inovação foi publicada nesta quinta-feira (18) nas revistas especializadas "Cell" e "Science" em três estudos elaborados por cientistas de duas instituições dos Estados Unidos, o Instituto de Pesquisas Scripps (TSRI) e a Universidade Rockefeller, assim como pela Iniciativa Internacional da Vacina da Aids (IAVI).

A descoberta pode contribuir com informações cruciais para a elaboração de uma vacina efetiva contra a Aids, segundo os autores.

"Os resultados são muito espetaculares", afirmou um dos pesquisadores, Dennis Burton, presidente de Departamento de Imunologia e Ciência Microbiológica do TSRI e colíder de uma das pesquisas divulgadas na "Science".

"A vacina parece funcionar bem em nosso modelo de rato para provocar a resposta anticorpos", ressaltou seu colega do TSRI, o professor David Nemazee.
Grupo de sciencistoj elfaris eksperimentan vakcinon, kiu povas generi, en ronĝuloj, la antikorpojn necesajn por malaktivigi la Homan Imuno-nesufiĉestigan Viruson (HIV), kiu kaŭzas la aidoson. Tiu ennovaĵo estis diskonigita en la lasta ĵaŭdo (la 18-a de junio), en la fakaj revuoj “Cell” kaj “Science”, post tri studoj ellaboritaj de du usonaj institucioj, nome Instituto pri Esploroj Scripps (IES) kaj Universitato Rockfeller, kaj ankaŭ de Internacia Iniciativo pri Vakcino kontraŭ Aidoso (IIVA). Tiu eltrovaĵo povos kontribui per necesegaj informoj por la elkreo de iu definitiva vakcino kontraŭ la aidoso, laŭ la aŭtoroj de la esploro. “La rezultoj estas tre entuziasmigaj”, asertis unu el la esploristoj – Dennis Burton, la prezidanto de la Departemento pri Imunologio kaj Mikrobiologia Scienco de IES kaj kungvidanto de unu el la esploroj publikigitaj en “Science”. “La vakcino ŝajnas funkcii efike en nia modelo de rato, por generi la antikorpojn kiel la celatan reagon”, elstarigis lian kolegon el IES - profesoro David Nemazee.
FONTO:
http://g1.globo.com/ciencia-e-saude/noticia/2015/06/cientistas-criam-vacina-experimental-que-gera-anticorpos-do-hiv-em-roedor.html



((((((((((((((_)))))))))))))))))


TAXISTA DÁ CARONA E SALVA FAMÍLIA DE 

PATINHOS // 

 TAKSIISTO PETVETURIGIS KAJ SAVIS 

FAMILION DE ANASIDOJ


16-06-2015


Um motorista de taxi salvou uma família inteira de patinhos, na província canadense de Alberta.
Ele passava por uma avenida quando viu a mãe e os 9 filhotinhos encurralados no meio do trânsito.
O motorista Urga Adunga não teve dúvida.
Ele parou o carro, acendeu o pisca alerta e pediu para que os outros carros também parassem, antes de ajudar a família.
"As pessoas foram muito agradáveis. Elas pararam e me ajudaram a pegar os nove patinhos", disse o motorista.
"Uma das pessoas que me ajudaram era uma mãe, e ela tinha uma mochila de bebê", lembra.
Com um táxi cheio de passageiros de penas, Urga Adunga levou os patos para o Rio Bow.
É uma corrida de táxi ele estima a valer cerca de US $ 21 ( cerca de 66 reais) mas é claro, foi um passeio de graça.
"Foi incrível e eu estava feliz em atendê-los."
A mamãe pato foi calma durante a viagem. Os patinho foram todos gingando até chegarem no rio.
Depois da entrega à salvo, o motorista Urga Adunga limpou o banco onde estavam os passageiros e continuou com o seu trabalho, informou a empresa em comunicado à imprensa.
"Como ser humano é nossa responsabilidade proteger esses animais, a natureza e o meio ambiente", disse ele.
"Eu faria de novo. Não só para os animais, para os seres humanos também. Temos que resgatar o outro, temos de ajudar uns aos outros", concluiu o motorista.
Stiristo de taksio savis tutan familion da anasoj en la kanada provinco Alberto.
Urga Adunga veturis laŭ avenuo, kaj jen li ekvidis unu anasinon kaj ĝiajn 9 idetojn danĝere irantajn meze en la trafiko.
Tiam, la stiristo Adunga ne hezitis: Li haltigis sian aŭton, eklumigis la alarmoblinkilon kaj petis, ke ankaŭ la aliaj stirantoj haltu, antaŭ ol li ekhelpis la familion.
"La homoj estis tre ĝentilaj. Ili haltis kaj helpis min sav-preni la anasojn.” - diris la stiristo.
Unu el la homoj, kiuj helpis min, estas patrino, kaj tiam ŝi portis bebosakon.” - li memoris.
Adunga kondukis, per sia taksio, la naŭ plumpasaĝerojn al la Rivero Bow. Li taksis, ke tiu taksiveturo kostis ĉirkaŭ US $ 21, tamen, kompreneble, tiu promeno estis senpaga.
"Estis ja emocie, kaj mi estis tre feliĉa pro tio, ke mi priservis ilin.”
La anasa patrino restis trankvila dum la veturo, sed la anasidoj balanc-moviĝis ĝis ili alvenis al la rivero.
Post ol eltaksiigi ilin savitajn, la stiristo purigis la benkon, sur kiu “sidiĝis” la pasaĝeroj, kaj daŭrigis sian normalan laboron, kiel informis la taksientrepreno, per komunikaĵo al la gazetaro.
"Ĉar ni estas homoj, estas nia respondeco protekti la bestojn, la naturon kaj la naturmedion,” - li diris.


"Mi farus tion denove, ne nur por bestoj, sed ankaŭ por homaj estuloj. Ni devas savi la aliajn; ni devas helpi unuj aliajn”, - konkludis la ŝoforo.
FONTO:
http://sonoticiaboa.band.uol.com.br/noticia.php?i=6960



********************************

 

 

 

NASCEU O PRIMEIRO BEBÊ GERADO A PARTIR DE OVÁRIO CONGELADO NA INFÂNCIA DA MÃE //NASKIĜIS LA UNUA BEBO GENERITA EN OVARIO, KIU ESTIS KONGELITA EN LA INFANAĜO DE LA PATRINO

11-06-2015

Uma jovem de 27 anos deu à luz o primeiro bebê gerado a partir da actividade de um ovário que havia sido congelado quando a mãe era apenas uma criança. O parto foi feito em novembro de 2014, mas a análise do seu caso foi apenas publicada esta quarta-feira na revista Human Reproduction.

Na infância, a mãe da criança foi diagnosticada com anemia falciforme e precisava de se submeter a um transplante de medula óssea. Para que o procedimento fosse bem-sucedido, a paciente teve de receber quimioterapia a fim de desativar o sistema imunológico e evitar que o material transplantado fosse rejeitado pelo corpo. Como a quimioterapia é um tratamento agressivo, que poderia danificar os ovários da paciente, os médicos decidiram retirar um deles - quando a menina tinha apenas 13 anos - e congelar pedaços do tecido.

Quando a jovem decidiu que queria ser mãe, os médicos enxertaram no ovário deficiente quatro fragmentos do tecido congelado e mais 11 em outros locais. Cinco meses após o procedimento, a jovem começou a menstruar espontaneamente e algum tempo depois acabou por engravidar.

De acordo com a médica que lidera a pesquisa, Isabelle Demeestere, o método pode ser uma esperança para pacientes com alto risco de falência ovariana, como pessoas que lutam contra linfoma e leucemia.

«O sucesso do procedimento requer uma pesquisa mais aprofundada em pessoas mais jovens, na pré-puberdade, uma vez que a paciente analisada, apesar de não ter menstruado na época, já estava na puberdade», disse a médica.
27-jara junulino naskis la unuan bebon generitan post la aktiviĝo de iu ovario, kiu estis estinta kongelita tiam, kiam la patrino estis nur infanino. La akuŝo okazis en novembro 2014, sed la analizo de ŝia kazo estis publikigita nur en la lasta merkredo (la 10-a), en la revuo Human Reproduction.
En sia infaneco, la patrino de la bebo estis ricevinta la diagnozon de serpoĉela anemio, kaj bezonis submetiĝi al transplanto de osta medolo. Tamen, por ke la proceduro estu sukcesa, la pacientino devis sperti kemiterapion, por malaktivigi la imunigan sistemon kaj eviti, ke la transplantaĵo estu malakceptita de la korpo. Ĉar la kemiterapio estas agresa traktado, kiu povus damaĝi la ovariojn de la pacientino, la kuracistoj decidis eltiri unu el ili - tiam, kiam la knabino aĝis nur 13 jarojn – kaj kongeli pecojn de ĝia histo.

Kiam la junulino ekvolis esti patrino, tiam la kuracistoj “greftis” en ŝian damaĝitan ovarion kvar fragmentojn de la kongelita histo, krom dek unu en aliajn ŝiajn organojn.
Kvin monatojn post la proceduro, la junulino komencis menstrui spontanee, kaj kelkan tempon poste ŝi gravediĝis.

Laŭ la kuracistino kiu gvidas la esploron, Isabelle Demeestere, tiu metodo povas signi esperon por pacientoj kun alta risko de ovaria ruiniĝo, kiel tiuj virinoj, kiuj batalas kontraŭ limfomo kaj leŭkemio.

"La sukceso de la proceduro postulas pli ampleksan esploron ĉe pli junaj virinoj, en ties antaŭpubereco, pro tio, ke la analizita pacientino, kvankam ŝi ne estis tiam menstruanta, jam estis en la pubereco”, diris la kuracistino.
FONTO:

 

 

 

AS ÁFRICAS OCULTAS DE GABRIEL AMBRÓSIO //LA KAŜITAJ AFRIKOJ DE GABRIEL AMBRÓSIO



10-06-2015


O escritor angolano Gabriel Ambrósio lançou ontem, dia 9, o seu primeiro livro, intitulado Áfricas Ocultas. Para noite de autógrafos, o autor recebeu o público no Auditório da Área IV, PUC-GO, localizado no Setor Universitário.


De acordo com o autor, que está no Brasil há quase cinco anos, e, aqui formou-se em Letras na PUC, a obra em questão desafia o leitor a questionar a liberdade, sob questões filosóficas e antropológicas. Portanto, se baseando na realidade do continente em que nasceu, mas também incluindo o olhar de quem vive no Brasil, que o artista discute, entre outros assuntos, a perda da identidade de uma nação, por meio do desaparecimento de sua língua nativa.


O que tem acontecido atualmente é um “linguicídio”, que é a morte das línguas nacionais. Aqui no Brasil, por exemplo, as línguas indígenas, que são as línguas mães daqui, estão morrendo. O que não poderia acontecer, pois, elas são suportes da cultura de um País. Muitas, em algumas culturas, são até sagradas”, argumenta.
La angola verkisto Gabriel Ambrósio lanĉis hieraŭ, en la 9-a, sian unuan libron, titolitan “Kaŝitaj Afrikoj”.
En la vespera aŭtografa sesio, la aŭtoro akceptis la publikon en la aŭditorio de la Areo IV de la Pontifika Katolika Universitato (PKU) de la brazila ŝtato Gojaso.


Laŭ la aŭtoro, kiu vivas en Brazilo de kvin jaroj, kaj kiu diplomiĝis pri Beletristiko en PKU, la verko stimulas la leganton repensi pri la libereco, sub filozofiaj kaj antropologiaj vidpunktoj. Bazinte sin sur la realeco de la kontinento, kie li naskiĝis, sed ankaŭ inkluzivinte la rigardadon de tiu vivanta en Brazilo, la artisto traktas, inter aliaj temoj, pri la perdo de identeco de iu nacio, pro la malapero de ĝia propra lingvo.


Kio estas okazanta lastatempe, tio estas ia “lingvocido”, kiu estas la mortigo de naciaj lingvoj. Ĉi tie en Brazilo, ekzemple, la indiĝenaj lingvoj, kiuj estas la ĉi-tieaj patrinaj lingvoj, estas mortantaj. Tamen tio ne devus okazi, ĉar ili estas bazoj de la landa kulturo. Multaj tiaj lingvoj, en kelkaj aliaj kulturoj, estas konsiderataj sakralaj”, li argumentas.

FONTO:


@#@#@#@#@#@#@#@#@#@#@#@#


FILTRO DE ÁGUA PARA ÁREAS POBRES GANHA PRÊMIO // 
AKVOFILTRILO POR MALRIĈAJ REGIONOJ GAJNIS PREMION


08-06-2015


Um engenheiro químico da Tanzânia venceu um renomado prêmio de inovação.
Ele inventou um filtro capaz de absorver contaminantes, bactérias, vírus e pesticidas e assim transformar água suja em potável.
Askwar Hilonga usou nanotecnologia e areia para desenvolver o filtro.
Ele disse à BBC que a invenção pode ajudar 70% das residências do seu país, que não têm acesso a água potável.
O filtro já foi patenteado por seu criador.


"A areia retém detritos e bactérias, mas não remove contaminantes químicos e metais pesados, então, usei nanomateriais para fazer isso", disse Hilonga.


O inventor diz que seu filtro custa atualmente US$ 130, cerca de R$ 400, mas com o prêmio, esse custo poderá ser reduzido com a compra de materiais em maior escala.


"Para quem não pode pagar por um filtro, criamos estações onde as pessoas podem comprar água a um preço acessível." 
Unu kemia inĝeniero el Tanzanio venkis faman premion pri ennovigo.
Li inventis filtrilon kapablan deteni infektaĵojn, bakteriojn, virusojn kaj pesticidojn, tiel transformante malpuran akvon en trinkeblan.
Askwar Hilonga utiligis nanoteknikon kaj sablon, por elfari la filtrilon.
Li diris al BBC, ke la inventaĵo povos helpi 70% de la loĝejoj de sia lando, kiuj ne havas trinkeblan akvon.


La filtrilo jam estis patentigita de sia inventinto.


Ordinare la sablo detenas putrorestaĵojn kaj bakteriojn, sed ne formovas kemiajn infektaĵojn kaj pezajn metalojn. Pro tio mi utiligis nanomaterialojn por sukcesigi tion, deklaris Hilonga.


La inventinto diris, ke lia filtrilo kostas nuntempe US$130, sed, post tiu premio, tiu kosto povos malpliiĝi, per la aĉeto de pligrandkvantaj materialoj.
Por tiuj, kiuj ne povas pagi por unu filtrilo, ni starigis akvejojn tiajn, kie la homoj povas aĉeti akvon kontraŭ malalta prezo.


FONTO:

-/-/-/-/-/-/-/-/-/-/-/


ESTUDO: ESTAR COM OS AMIGOS FAZ BEM À SAÚDE // ESPLORREZULTO: KUNESTI KUN LA AMIKOJ ESTAS BONE POR LA SANO


05-06-2015


Estar e sair com os amigos faz bem à saúde. A conclusão é de um estudo do Instituto Universitário de Lisboa que inquiriu mais de 800 portugueses, avança a RTP. O mesmo estudo avisa que as redes sociais não substituem as amizades reais, embora as possam complementar.

A investigação portuguesa vem confirmar dados de uma investigação alemã divulgada no início deste ano e que indica que as amizades ajudam a reduzir níveis de stress e infeções.


O estudo foi feito junto de uma amostra de cerca de 800 pessoas, de diferentes idades, sexo, escolaridade e de várias zonas do país.

O inquérito continha perguntas sobre o número de amigos virtuais e o número de amigos reais que cada pessoa tinha; a qualidade dessas relações, tanto as virtuais com as "ao vivo"; com que frequência a pessoa estava com os amigos presencialmente ou contactava com eles através do Facebook.

O estudo também incidiu em questões relacionadas com indicadores de saúde, averiguando os níveis de ansiedade, depressão, energia física, entre outros.
Por último, os investigadores cruzaram os indicadores ligados à amizade, com os indicadores ligados à saúde (física e mental) e com os indicadores ligados ao bem-estar e à felicidade.


A conclusão é que o número de amigos íntimos está diretamente relacionado com melhores níveis de saúde física e mental. Já as pessoas que apostam sobretudo em amizades virtuais, correm o risco de se sentirem mais sozinhas. 
Kunesti kaj promeni kune kun la amikoj estas bone al la sano. Tiu konkludo estas de studaĵo de la Universitata Instituto de Lisbono, kiu enketis pli ol 800 portugalojn, kiel anoncis RTP. Tiu sama studaĵo asertas, ke la virtualaj sociaj retoj ne anstataŭas la realajn amikrilatojn, kvankam povante komplementi ilin.

La portugala esploro konfirmas la donitaĵojn de unu germana esploro, diskonigita komence de ĉi tiu jaro, kaj kiu elmontras, ke la amikaj interrilatoj helpas malpliigi la nivelojn de streso kaj infektoj.


La esploro estis farita ĉe muestro je ĉirkaŭ 800 homoj kun malsamaj aĝoj, seksoj, instrugradoj kaj ankaŭ el diversaj regionoj de la lando.


La enketo enhavis demandojn pri la nombro da virtualaj amikoj kaj la nombro de la realaj amikoj, kiujn ĉiu enketito havas; la kvalitoj de tiuj interrilatoj, kaj de tiuj virtualaj, kaj de tiuj “realvivaj”; kiel ofte la enketito kunestas ĉeeste kun la amikoj, aŭ kontaktiĝas kun ili pere de Fejsbuko.


La studaĵo ankaŭ traktis pri demandoj rilataj al indicoj pri sano, esplorante la nivelojn de anksieco, deprimo, fizika energio, interalie.


Laste, la esploristoj krucigis la indikaĵojn pri la amikeco kun la indikaĵoj pri la sano (fizika kaj mensa) kaj kun la indikaĵoj pri la bonfarto kaj la feliĉeco.


La konkludo estas tio, ke la nombro da intimaj amikoj estas rekte asociita kun la plej bonaj niveloj de fizika kaj mensa sanoj. Siavice la homoj kiuj preferas ĉefe la virtualajn amikecojn riskigas senti sin pli solecaj.

FONTO:
http://boasnoticias.pt/noticias_estudo-estar-com-os-amigos-faz-bem-a-saude_23481.html

***************************************


BEBÊ REAGE AO CONHECER IRMÃ GÊMEA DA MÃE // 
BEBO REAGIS, KIAM LI EKKONIS LA ĜEMELAN FRATINON DE SIA PATRINO
03-06-2015


Um bebê de 10 meses ficou perplexo ao encontrar, pela primeira vez, a irmã gêmea de sua mãe.
A reação da criança é muito engraçada. Ela não sabe o que faz.
O vídeo do momento do encontro foi postado no Youtube pelo pai do menino e já foi visto mais de 2,1 milhões de vezes em menos de 1 semana. (assista abaixo)
Felix, de 10 meses de idade, foi apresentado a sua tia, Steph, que vive em Montreal, no Canadá na semana passada.
Desde o nascimento do menino na Lituânia, os dois ainda não haviam se visto, o que deixou o bebê com uma reação bastante curiosa.
Primeiro, ele sorriu ao vê-la, mas arregalou os olhos ao notar a semelhança entre as duas.
"Eu acho que ele não sabe o que fazer", comenta a tia enquanto a mãe pergunta:
"Quem é que essa? É a sua tia Steph?"
Confuso, Felix ainda toca o rosto da tia para ver se é real mesmo.
O pai do bebê disse:"Infelizmente, o coitadinho teve um pouco de dificuldade em compreender a situação".
Dek-monata bebo perpleksiĝis, kiam li renkontis unuafoje la ĝemelan fratinon de sia patrino.
La reago de la infano estis tre amuza. Li ne sciis, kiel elkonfuziĝi.
La furoranta video pri tio estis enigita en Jutubon far la patro de la infano, kaj ĝi jam estas vidita pli ol 2,1 milionoj da fojoj en malpli ol unu semajno. [Spektu ĝin malsupre.]
Felikso, je 10 monatoj da aĝo, estis prezentata al sia onklino, Steph, kiu vivas en la kanada urbo Montrealo, en la pasinta semajno.
Ekde la naskiĝo de la infano, en Litovio, la du ankoraŭ ne estis intervidiĝintaj, kio igis la bebon reagi tre kurioze.
Unue li ridetis, kiam li ekvidis ŝin, sed malfermegis la okulojn, kiam li rimarkis la similecon inter la du virinoj.
Mi pensas, ke li ne scias, kion fari”, komentis la onklinon, dum la patrino demandis:
Kiu estas tiu? Ĉu ŝi estas via onklino Steph?”
Konfuziĝinte, Felikso eĉ tuŝis la vizaĝon de la onklino, por konfirmi, ĉu ŝi estas ja reala.
La patro de la bebo diris: “Bedaŭrinde, la kompatinduleto trovis iom da malfacileco kompreni la situacion.”


FONTO:

 ☺☺☺☺☺☺☺☺


MORADOR DE RUA PASSA EM CONCURSO PÚBLICO EM BELO HORIZONTE // SENDOMULO APROBIĜIS EN PUBLIKA KONKURSO EN LA URBO BEL-HORIZONTO

02-06-2015

O ex-morador de rua, Marcelo Batista Santiago, de 39 anos, passou em primeiro lugar no concurso público para auxiliar de limpeza da empresa estadual Minas Gerais Administração e Serviços S.A (MGS). Quase 12 mil candidatos disputaram uma das 300 vagas oferecidas. Mais do que alcançar o topo da lista, o homem que viveu perambulando por Belo Horizonte entre 2012 e 2014, conseguiu retomar o controle da própria vida.

Foi muito sofrimento. Falta de comida, de lugar pra tomar banho, pra dormir. Tive que aprender a me virar. Foi muito duro”, disse ele ao G1.

Hoje, Marcelo vive na República Reviver, espaço da Prefeitura de Belo Horizonte (PBH) e administrada pela Arquidiocese de Belo Horizonte, que oferece moradia temporária para homens sem-teto. “Meu sonho agora é providenciar a minha casa”, contou.
La eksstratloĝanto Marcelo Batista Santiago, je 39 jaroj, konkeris la unuan lokon en publika konkurso por la posteno de helpisto pri purigado, en la ŝtata entrepreno Minas-Ĝerajso Administracio kaj Servoj S.A. (MGAS).


Preskaŭ 12 mil kandidatoj konkuris al unu el la 300 ofertitaj postenoj.

Pli ol atingi la supron de la listo, la viro, kiu vivis iele-trapele tra la stratoj de la brazila urbo Bel-Horizonto, inter 2012 kaj 2014, sukcesis repreni la regadon de sia propra vivo.


Mi multe suferis. Mankadis al mi manĝo, loko por baniĝi kaj por dormi. Mi devis lerni ĉiel zorgi pri mi”, li diris al G1.


Nuntempe Marcelo vivas en “Respubliko Revivigo”, institucio apartenanta al la belhorizonta municipo kaj administrata de la urba ĉefepiskopa estraro. Ĝi proponas portempan loĝadon al sendomaj homoj.

Mia revo nun estas akiri mian propran domon”, diris Marcelo.


FONTO:
http://www.regiaonoroeste.com/portal/materias.php?id=118585

VIDEO: http://webcache.googleusercontent.com/search?q=cache:kFsFeDsdBWwJ:www.youtube.com/watch%3Fv%3Ds06hfCGkkEU+&cd=6&hl=pt-BR&ct=clnk&gl=br