quinta-feira, 21 de setembro de 2017

PRIMAVERA // LA PRINTEMPO - Cecília Meireles



PRIMAVERA // LA PRINTEMPO


Cecília Meireles
(07.11.1901 - 09.11.1964)

A primavera chegará, mesmo que ninguém mais saiba seu nome, nem acredite no calendário, nem possua jardim para recebê-la. A inclinação do sol vai marcando outras sombras; e os habitantes da mata, essas criaturas naturais que ainda circulam pelo ar e pelo chão, começam a preparar sua vida para a primavera que chega.
Finos clarins que não ouvimos devem soar por dentro da terra, nesse mundo confidencial das raízes, — e arautos sutis acordarão as cores e os perfumes e a alegria de nascer, no espírito das flores.
Há bosques de rododendros que eram verdes e já estão todos cor-de-rosa, como os palácios de Jeipur. Vozes novas de passarinhos começam a ensaiar as árias tradicionais de sua nação. Pequenas borboletas brancas e amarelas apressam-se pelos ares, — e certamente conversam: mas tão baixinho que não se entende.
Oh! Primaveras distantes, depois do branco e deserto inverno, quando as amendoeiras inauguram suas flores, alegremente, e todos os olhos procuram pelo céu o primeiro raio de sol.
Esta é uma primavera diferente, com as matas intactas, as árvores cobertas de folhas, — e só os poetas, entre os humanos, sabem que uma Deusa chega, coroada de flores, com vestidos bordados de flores, com os braços carregados de flores, e vem dançar neste mundo cálido, de incessante luz.
Mas é certo que a primavera chega. É certo que a vida não se esquece, e a terra maternalmente se enfeita para as festas da sua perpetuação.
Algum dia, talvez, nada mais vai ser assim. Algum dia, talvez, os homens terão a primavera que desejarem, no momento que quiserem, independentes deste ritmo, desta ordem, deste movimento do céu. E os pássaros serão outros, com outros cantos e outros hábitos, — e os ouvidos que por acaso os ouvirem não terão nada mais com tudo aquilo que, outrora se entendeu e amou.
Enquanto há primavera, esta primavera natural, prestemos atenção ao sussurro dos passarinhos novos, que dão beijinhos para o ar azul. Escutemos estas vozes que andam nas árvores, caminhemos por estas estradas que ainda conservam seus sentimentos antigos: lentamente estão sendo tecidos os manacás roxos e brancos; e a eufórbia se vai tornando pulquérrima, em cada coroa vermelha que desdobra. Os casulos brancos das gardênias ainda estão sendo enrolados em redor do perfume. E flores agrestes acordam com suas roupas de chita multicor.
Tudo isto para brilhar um instante, apenas, para ser lançado ao vento, — por fidelidade à obscura semente, ao que vem, na rotação da eternidade. Saudemos a primavera, dona da vida — e efêmera.

La printempo alvenas, eĉ se neniu plu scias ĝian nomon, nek kredas pri la kalendaro, nek posedas ĝardenon por akcepti ĝin. La kliniĝoj de la suno daŭre etendas aliajn ombrojn; kaj la loĝantoj de la herbejo, tiuj naturaj kreituloj, kiuj ankoraŭ cirkulas tra la aero kaj sur la planko, ekpreparas sian vivon por la alvenanta printempo.
Delikataj klarionoj, kiujn ni ne aŭskultas,  devas soni tra sub la tero, en tiu konfidenca mondo de la radikoj, - kaj subtilaj heroldoj vekos la kolorojn, la parfumojn kaj la ĝojon naskiĝi, laŭ la spirito de la floroj.
Estas arbaretoj el rododendroj, kiuj estis verdaj, sed jam estas ĉiuj rozkoloraj, kiel la palacoj de Ĝajpuro.
Novaj voĉoj de birdetoj komencas provludi la tradiciajn ariojn de sia nacio.
Malgrandaj blankaj kaj flavaj papilioj rapidas tra la aeroj; kaj ili certe interparolas, sed tiel mallaŭte, ke oni ne komprenas ilin.
Ho! Malproksimaj printempoj, post la blanka kaj dezerta vintro, kiam la migdalarboj inaŭguras siajn florojn, ĝoje, kaj ĉiuj okuloj serĉas tra la ĉielo la unuan sunradion.
Ĉi tiu estas malsama printempo, kun la arbaroj nemodifitaj, la arboj kovritaj per folioj -  kaj nur la poetoj el la homoj scias, ke unu Diino alvenas, kronita de floroj, kun robo ornamita de floroj, kun la brakoj ŝarĝitaj de floroj, kaj venas danci en tiu ĉi ardanta mondo de senĉesa lumo.
Tamen estas certe, ke la printempo alvenas. Estas certe, ke la vivo ne forgesiĝas, kaj la tero patrine sin ornamas por la festoj pri sia ĉiamdaŭreco.
Iun tagon eble nenio plu estos tiele. Tiam la homoj havos la printempon, kiun ili volos, sendependan de tiu ĉi ritmo, de tiu ĉi ordo, de tiu ĉi moviĝo de la ĉielo. Kaj la birdoj estos aliaj, kun aliaj kantoj kaj aliaj kutimoj, - kaj la oreloj, kiuj hazarde aŭskultos ilin, havos plu neniun rilaton kun tio, kion oni iam komprenis kaj amis.
Dum estas printempo, ĉi tiu natura printempo, ni donu atenton al la susuro de la novaj birdetoj, kiuj donas kisetojn al la blua aero.
Ni aŭskultu tiujn ĉi voĉojn, kiuj iradas en la arboj; ni piediru sur tiuj ĉi vojoj, kiuj ankoraŭ konservas siajn iamajn sentojn: lante estas teksataj la purpuraj kaj blankaj brunfelsioj; kaj la eŭforbio ade fariĝas treege gracia en ĉiu ruĝa krono kiu malvolviĝas. La blankaj kapsuloj de la gardenioj ankoraŭ estas volvitaj ĉirkaŭ la parfumo. Kaj nekulturitaj floroj vekiĝas kun siaj vestoj el multkolora indieno.
Kaj ĉio tio brilos nur unu momenton, por esti ĵetita al la vento, - pro fideleco al la obskura semo, al tio, kio venas en la rotacio de la eterneco. Ni salutu la printempon, la mastrinon de la vivo – kaj efemera.


 Pri Cecília Meireles:

sábado, 9 de setembro de 2017

ALGUMAS NOVIDADES TRADUZIDAS EM SETEMBRO DE 2017 / KELKAJ NOVAĴEROJ TRADUKITAJ EN SEPTEMBRO 2017


TÁXI-DRONE JÁ É REALIDADE: TESTES COMEÇARAM EM DUBAI // LA TAKSIO-FLUGROBOTO JAM ESTAS REALAĴO: TESTOJ KOMENCIĜIS EN DUBAJO

27-09-2017

O serviço de táxi voador não é mais coisa do futuro. Dubai exibiu nesta segunda-feira, 25, um voo do primeiro serviço de táxi de drone do mundo, o Volocopter.

Com o plano ambicioso a cidade dos Emirados Árabes Unidos quer liderar a inovação no mundo árabe.

O táxi voador desenvolvido pela empresa de drones alemã Volocopter se assemelha a um pequeno helicóptero de dois lugares e 18 hélices.


O aparelho não tinha tripulação no voo de teste.

Produzido para funcionar sem controle remoto e com duração máxima de 30 minutos, o táxi voador vem com vários sistemas de segurança em caso de problemas: baterias reservas, rotores e, para o pior dos casos, um par de paraquedas.

A Volocopter está em uma corrida com mais de uma dúzia de empresas europeias e norte-americanas financiadas para criar uma nova forma de transporte urbano, resultado do cruzamento de um carro elétrico autônomo e uma aeronave de decolagem e pouso vertical.

A Volocopter realizou seu primeiro voo teste em uma cerimônia organizada para o príncipe de Dubai, Sheikh Hamdan bin Mohammed.

O valor que vai custar uma viagem no táxi-drone não foi divulgado.
La servo pri fluganta taksio ne plu estas afero de la estonteco. Dubajo montris en la lasta lundo (la 25-a), flugon de la unua servo pri taksio per flugroboto en la mondo, nome Volocopter.
Per ambicia plano tiu urbo de la Unuiĝintaj Arabaj Emirlandoj celas antaŭi pri novenkondukado en la araba mondo.

La fluganta taksio, elkreita de la germana entrepreno pri flugrobotoj Volocopter, similas al malgranda helikoptero je 2 sidlokoj kaj 18 helicoj.

La aparato ne havis homekipon en la testa flugo.

Produktita por funkcii sen teleregado kaj kun maksimuma flugodaŭro je 30 minutoj, la fluganta taksio enhavas plurajn sekursistemojn por la okazo de problemoj: rezervajn bateriojn, rotorojn kaj, por la plej malbona el la okazoj, unu paron da paraŝutoj.

La Volokoptero estas en konkurado kun pli ol dekduo da eŭropaj kaj nord-amerikaj entreprenoj financitaj por disvolvi novan formon de urba transporto kiel rezulto  de la kunfando de unu elektra aŭtomobilo  kun unu aerveturilo je vertikalaj deteriĝo kaj surteriĝo.

La Volokoptero faris sian unuan teston-flugon en ceremonio organizita por la princo de Dubajo, nome Sheikh Hamdan bin Mohammed.

La prezo de unu veturo per la taksio-flugroboto ne estis diskonigita.
FONTO:

///////////


CIENTISTAS CONECTAM CÉREBRO HUMANO COM INTERNET PELA PRIMEIRA VEZ // SCIENCISTOJ KONEKTAS, UNUAFOJE, LA HOMAN CERBON KUN LA INTERRETO


20-09-2017


Neurocientistas e engenheiros da Universidade de Wits, na África do Sul, conectaram um cérebro humano à internet pela primeira vez na história. O projeto foi chamado de "Brainternet" (cérebro + internet, em inglês).

Segundo comunicado oficial, os pesquisadores utilizaram um eletroencefalograma (EEG, na sigla em inglês) — equipamento que detecta sinais elétricos do cérebro — para realizar o experimento.

O aparelho transmitiu atividades neurológicas à um Raspberry Pi — computador pequeno que pode ser conectado à aparelhos de televisão ou telas de computadores —, e os dados puderam ser vistos diretamente em um programa online de qualquer lugar do mundo. 

"Estamos destinados a permitir a interação entre o usuário e seu cérebro para que ele possa fornecer estímulos e ver respostas", disse em nota Adam Pantanowitz, coordenador do projeto.
"A internet no cérebro pode ser aprimorada para classificar gravações em smartphones que são dados para algoritimos de machine learning", falou. 
Segundo o pesquisador, a ação ainda pode influenciar a transmissão de informações entre o cérebro e o mundo exterior, e até entre pessoas. Contudo, isso pode demorar pois o órgão é muito mais complexo que computadores. 
Neŭrosciencistoj kaj inĝenieroj de la Universitato de Witwatersrand, en Johanesburgo, Sudafriko, konektis unu homan cerbon al la Interreto, la unuan fojon en la historio.
La projekto estis nomita "Brainternet" (cerbo + interreto, en la angla).


Laŭ oficiala komunikaĵo, la esploristoj utiligis unu elektroencefalografiilon (aparato, kiu detektas elektrajn signalojn de la cerbo), por fari la eksperimenton.


La aparato transmisiis neŭrajn aktivaĵojn al unu Raspberry Pi – malgranda komputilo konektebla al televidaparatoj aŭ al ekranoj de komputiloj – kaj la datenoj povis esti rekte vidataj en perreta programo de iu ajn loko de la mondo.


Ni estas destinitaj ebligi la interagon inter la interretano kaj lia cerbo, por ke li povu doni stimulojn kaj vidi la respondojn”, diris, en gazetnoto, Adam Pantanowitz, la gvidanto de la projekto.
La Interreto en la cerbo povas esti plibonigita por klasigi registraĵojn en kompufonoj, kiuj estas algoritmoj de lernad-maŝinoj”, li diris.
Laŭ la esploristo, la atingo povas ankaŭ influi la transmisiadon de informoj inter la cerbo kaj la ekstera mondo kaj eĉ inter homoj. Tamen tio povos malfrui, ĉar la cerba organo estas multe pli kompleksa ol la komputiloj.
FONTO:


PEGADAS DE 5,7 MILHÕES DE ANOS DESAFIAM HISTÓRIA DA EVOLUÇÃO HUMANA // PAŜSIGNO JE 5,7 MILIONOJ DA JAROJ DEFIAS LA HISTORION DE LA HOMA EVOLUO

10-09-2017

Pegadas humanas recém descobertas na ilha de Creta, na Grécia, podem mudar a crença de que a origem dos seres humanos está na África.

Com cerca de 5,7 milhões de anos, as pegadas foram descobertas por uma equipe internacional de pesquisadores.

Até então, acreditava-se que os hominins, primeiros membros da linhagem humana, tinham deixado o continente africano há cerca de 4 milhões de anos. Mas diante dessas novas evidências, os pesquisadores sugerem que os antepassados da espécie podem ter explorado outros continentes muito antes do que se sabia.

A equipe descobriu que eles poderiam reconhecer dois conjuntos distintos de pegadas aparentemente deixados por um animal que andou com duas pernas.

O estudo analisou as características da pegada, em particular examinando seus dedos. Ele descobriu que a pegada não tinha garras, andava com dois pés e tinha dedos internos que saíam além dos exteriores.

“Esta descoberta desafia a narrativa estabelecida da evolução humana e provavelmente gerará muitos debates”, disse um dos autores do estudo, o professor Per Ahlberg, da Universidade de Uppsala, na Suécia. Porém, ele completou: “A questão de saber se a comunidade de pesquisa de origens humanas aceita as pegadas fósseis como prova conclusiva da presença de hominins no Mioceno de Creta permanece sob análise”.
Homaj paŝosignoj ĵus eltrovitaj en la insulo Kreto, en Grekujo, povos ŝanĝi la kredon, ke la origino de la homaj estuloj estas en Afriko.

Datitaj je ĉirkaŭ 5,7 milionoj da jaroj, la paŝsignoj estis eltrovitaj de internacia skipo de esploristoj.

Ĝis nun oni kredis, ke la homininoj, la unuaj membroj de la homa evolulinio komenciĝis en la afrika kontinento, antaŭ ĉirkaŭ 4 milionoj da jaroj. Tamen, antaŭ tiuj novaj evidentaĵoj, la esploristoj sugestas, ke la prauloj de la homa specio povas esti vivintaj en aliaj kontinentoj, multe antaŭ ol oni sciis.

La skipo eltrovis, ke ili povas rekoni du malsamajn arojn de paŝosignoj, ŝajne postlasitajn de iu animalo, kiu marŝadis per la du kruroj.

La studo analizis la karakterizojn de la paŝosignoj, aparte ekzamenante ties fingrojn. Ĝi eltrovis, ke la paŝosignoj ne havis krifojn kaj ke la koncernaj animaloj marŝadis per du piedoj kaj havis internajn fingrojn, kiuj pli longis ol la eksteraj.

“Tiu eltrovo defias la historion tradicie akceptitan pri la homa evoluo kaj probable naskos multajn debatojn”, diris unu el la aŭtoroj de la studaĵo, profesoro Per Ahlberg, el la Universitato de Upsalo, en Svedujo.
Tamen li komplementis jene: “La demando scii, ĉu la komunumo de la esploristoj pri la homaj originoj akceptos la fosiliajn paŝosignojn kiel konkludigan pruvon pri la estado de la homininoj en la Mioceno de Kreto, daŭras sub analizo”.

FONTO:
https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=5203655216760631921#editor/target=post;postID=2808036950912629081;onPublishedMenu=template;onClosedMenu=template;postNum=0;src=link


*******************

OUVIR MÚSICA ALEGRE MELHORA CRIATIVIDADE, REVELA ESTUDO // AŬSKULTI ĜOJIGAN MUZIKON PLIBONIGAS LA KREEMON – RIVELAS STUDAĴO

09-09-2017


Pessoas que ouvem música alegre foram melhores em testes que exigiam pensamento “fora da caixa”.

Um estudo holandês mostra que é possível curar o bloqueio criativo com músicas felizes.

Na pesquisa da Universidade Radboud, na Holanda, 155 voluntários na faixa dos vinte anos resolveram problemas ao som de várias peças de música erudita.


As peças foram classificadas com o poder de despertar alegria, tristeza, calma ou ansiedade.


Os testes eram feitos num local isolado, onde o único estímulo era a própria música.

A partir daí os voluntários buscavam a resolução de problemas seguindo uma de duas linhas de raciocínio possíveis: o pensamento convergente e o pensamento divergente.

O pensamento convergente é quando você concentra sua atenção em chegar à melhor solução possível para um problema com os recursos disponíveis.

Em um dos três testes que foram feitos, os participantes precisaram conectar três palavras, que aparentemente não tinham relação entre si, com uma quarta palavra que desse sentido ao conjunto.

Já o pensamento divergente é necessário para dar um grande número de usos e aplicações a um objeto que, inicialmente, só teria uma.

No teste, o objeto em questão era um tijolo e os participantes precisavam pensar em maneiras de usá-lo que não fossem construir um casa ou um prédio.


Os pesquisadores concluíram que nenhuma forma de música é capaz de melhorar o desempenho em testes de pensamento convergente.

Por outro lado, a pontuação média dos participantes que fizeram o teste de pensamento divergente ouvindo músicas classificadas como felizes pelos pesquisadores foi de 76 a 94.

Se você se interessou pela trilha sonora, As Quatro Estações, de Vivaldi, foi uma das peças usadas nos testes.

Além das clássicas, o pessoal da Superinteressante indicou Come on Eileen, caso você trave no trabalho.
La homoj, kiuj aŭskultadas ĝojigajn muzikaĵojn, pli bone sukcesis en testoj postulantaj rezonojn “ekster la skatolo”.

Iu nederlanda esploro montris, ke estas eble kuraci la nekreemon per feliĉigaj muzikaĵoj.

En esploro de la Universitato Radboud, en Nederlando, 155 volontuloj en la aĝo de ĉirkaŭ dudek jaroj, solvis problemojn sub la sonoj de diversaj pecoj de klasika muziko.

La muzikpecoj estis selektitaj laŭ ilia povo veki ĝojon, malĝojon, trankvilecon aŭ maltrankvilecon.

La testoj estis faritaj en unuopaj lokoj, kie la sola stimulo estis la muziko mem.

Tiam la volontuloj provis solvi problemojn per unu el la du jenaj rezonlinioj, nome: la konverĝanta penso kaj la diverĝanta penso.

Konverĝanta penso okazas tiam, kiam oni fortostreĉas sian atenton, por celi la plej eble bonan solvon, per la disponitaj rimedoj.

En unu el la tri testoj faritaj la partoprenantoj devis konekti tri vortojn, kiuj laŭŝajne ne havas rilaton inter si, kun unu kvara vorto, kiu  donu sencon al la kvaropo.

Siavice la diverĝanta penso estas bezona por havigi grandan nombron da uzeblecoj kaj aplikoj al iu objekto, kiu, komence, havus nur unu.

En la testo, la koncerna objekto estis unu briko, kaj la partoprenantoj devis elpensi rimedojn por utiligi ĝin krom tiu por masonado de domo aŭ konstruaĵo.

La esploristoj konkludis, ke nenia muziko povas plibonigi la sukcespovon en testoj pri konverĝanta penso.

Aliflanke, la meznombra poentaro de la partoprenintoj, kiuj submetiĝis al la testo pri diverĝanta penso aŭskultante muzikaĵojn taksitajn kiel feliĉigajn de la esploristoj, estis de 76 ĝis 94.

Se vi interesiĝis pri la muziklisto,  eksciu, ke La Kvar Sezonoj, de Vivaldo, estis unu el la pecoj plej uzataj en la testoj.

Krom la klasikaĵoj, la membroj de Superinteresa rekomendis Come on Eileen, se oni malaktivos en la laboro.
FONTO: