Essa escultura é chamada de “O Monumento à Criança
que Nunca Nasceu”.
Construída
pelo artista plástico Martin Hudacek, está exposta na cidade eslovaca de Bardejovski Novej Ves.
Ela mostra uma jovem mãe ajoelhada e com as mãos na cabeça, numa atitude de
dor e arrependimento, e uma pequena menina em material semi-transparente, que
representa a criança abortada, com a mão sobre a testa de sua mãe, em sinal
de amor e perdão.
Porém, nem sempre as vítimas desse tipo de
assassinato intrauterino reagem dessa forma compreensiva e amorosa. Muitas
delas não têm o mínimo impulso de perdoar suas genitoras carnais aborticidas, e muitas vezes
se revoltam e viram seus crueis e implacáveis perseguidores obsessionais,
durante longo tempo.
Um exemplo da irresignação e revolta de um
abortado, com graves consequências, está retratado em “O Filme dos Espíritos”
(https://www.youtube.com/watch?v=wnjOQ3YVuMk),
onde tal vítima chegou a fazer perecer a mãe que o abortou. E ele só desistiu
do intento de eliminar também o pai, coautor do crime, depois de passar por
uma terapia espírita de conscientização, quando soube de um homicídio, por
emboscada, que ele mesmo executara em sua última encarnação na crosta.
O problema básico neste início de milênio e
da chamada Era do Espírito é que a grande maioria das mães, jovens e
professores de Sexologia e Biologia ainda ignoram que o abortamento é a destruição do embrião,
feto ou ser humano durante seu desenvolvimento carnal no útero, mas que implica
também, e principalmente, a expulsão violenta, de volta para o plano
espiritual, do Espírito, que já é formado anteriormente à fecundação óvulo-espermatozoide,
há milênios, sendo “nascido do Espírito”, na linguagem do Evangelho, e que já
estava ligado fisicamente ao nascituro, formando o novo ser humano tripartite, preparando-se para vir à luz.
Muitos desses Espíritos
rejeitados de forma tão esquartejante têm ligações afetivas
do passado com suas novas mães e as perdoam sem maiores dificuldades, mas outros
têm antigas ligações de ódio, sentimento que precisa ser superado com a
encarnação materna-filial dos anteriores desafins e com o exercício do amor corretivo
entre ambos.
Então, quem já praticou ou fez praticar esse grave delito contra as leis da vida, nada mais pode desfazer. Ela/ele deve, se for o caso, autolibertar-se da punição da própria consciência e deve dar-se à luz do entendimento e das boas ações como meios de buscar a quitação com a legislação cósmica, através do amor em Cristo. Quem, contudo, está em providências de fazê-lo ou cogitando a sua possibilidadade, procure urgentemente demover-se da ideia, antes que seja caro demais.
Em algum tempo
não muito distante do novo futuro georregenaratório emergente (depois que a atual mãe Terra tiver dado à luz todos os filhos-anjos da Nova Era), esse conhecimento
biológico primário há de integrar normalmente os currículos escolares em todo
o mundo, com a linguagem das ciências naturais. Então, eventual abortação
ainda praticada será considerada crime hediondo, contra não somente as leis
humanas de todas as nações (após as reformas transcendentalizantes de todos os códigos penais), mas principalmente contra as Leis Divinas, que
bem certamente serão objeto de estudo nas salas de aula.
|
Tiu skulptaĵo estas nomita “La
Monumento al la Infano, kiu Neniam Naskiĝis”.
Konstruita de la plastika artisto Martin Hudacek, ĝi estas
ekspoziciata en la slovaka urbo Bardejovski Novej Ves.
Ĝi figuras junan patrinon genuantan kun la manoj sur la
kapo, en teniĝo de doloro kaj pento, kaj malgrandan knabinon el
duontravidebla materialo, kiu prezentas la abortigitan infanon kun la mano
sur la frunto de sia patrino, elmontrante amon kaj pardonon.
Tamen, ne ĉiam la viktimoj de tia enutera murdo reagas per maniero
tiel komprenema kaj amema. Multaj el ili ne havas eĉ minimuman emon pardoni
siajn abortig-murdintajn karnajn generintinojn, kaj multfoje ili ribeliĝas
kaj transformiĝas en iliajn kruelajn kaj nepardonemajn obsedajn persekutantojn,
dum longa tempo.
Unu ekzemplo pri malrezignacio kaj ribeliĝo de iu abortigito, kun
gravaj sekvoj, estas portretita en “La Filmo de la Spiritoj” (https://www.youtube.com/watch?v=wnjOQ3YVuMk), kie tia viktimo pereigis la patrinon,
kiu abortigis lin. Kaj li nur forlasis la celon elimini ankaŭ la patron,
komplico de la krimo, post ol submetiĝi al spiritisma konsciiga terapio, kiam
li eksciis pri murdo, per embusko, kiun li mem plenumis dum sia lasta
enkarneco sur la tera krusto.
La baza problemo en tiu ĉi komenco de
jarmilo kaj de la nomata Erao de la Spirito estas, ke la granda plimulto el
la patrinoj, gejunuloj kaj instruistoj pri Seksologio kaj Biologio ankoraŭ
ignoras, ke la abortigo estas la detruo de embrio, feto aŭ homa estulo dum
lia karna elvolviĝo en la utero, sed ke ĝi implicas ankaŭ, kaj ĉefe, violentan
eliminon, revenigan al la spirita mondo, de la Spirito, kiu jam estas formita
de antaŭ la ovol-spermatozoa fekundiĝo, de jarmiloj, estante “naskiĝinta de
la Spirito”, laŭ la lingvaĵo de la Evangelio, kaj kiu jam estis fizike ligita
al la naskiĝonto, formante la novan tripartan homon, preparante sin veni al la lumo.
Multaj el tiuj Spiritoj, rifuzitaj per
maniero tiel disŝir-mortige, havas amligiĝon el la pasinteco kun siaj
novaj patrinoj, kaj pardonas ilin sen granda malfacileco, sed aliaj havas
iamajn ligiĝojn el malamo, sento kiu bezonas esti superita per la patrin-fila
reenkarniĝo de la antaŭaj malafinuloj kaj per la praktikado de la korekta amo
inter ili ambaŭ.
Do, kiu jam faris aŭ farigis tiun gravan delikton kontraŭ la leĝoj de la vivo, nenion pli povas malfari. Ŝi/li, se okaze, devas memliberigi sin de la puno de la propra konscienco kaj devas doniĝi al la lumo de la komprenado kaj de la bonaj faroj kiel rimedojn provi kvitiĝi kun la kosma leĝaro, pere de la amo laŭ Kristo. Kiu, tamen, estas baldaŭ efektivigonta ĝin aŭ ekpensanta pri ĝia ebleco, tiu klopodu urĝe deadmoni sin de tiu faro, antaŭ ol estos tro multekoste.
En iu tempo ne tre fora el la nova
emerĝanta geotransiĝa estonteco (post kiam la nuntempa patrino Tero estos naskinta ĉiujn filojn-anĝelojn de la Nova Erao), tiu fundamenta biologia kono certe
kunkonsistigos ordinare la lernobjektarojn en la tuta mondo, kun la lingvaĵo
de la natursciencoj. Tiam, eventuala abortigo ankoraŭ farita estos
konsiderata abomeninda krimego, kontraŭ ne nur la homaj leĝoj el ĉiuj nacioj (post la transcendigaj reformoj de ĉiuj punkodoj),
sed ĉefe kontraŭ la Diaj Leĝoj, kiuj plej certe ankaŭ estos lernobjektoj en
la klasĉambroj.
|
Filmo kompleta kaj dublita (portugalen) en Jutubo, en:
http://www.youtube.com/watch?v=6i5m6j6ffrM
Nenhum comentário:
Postar um comentário