quarta-feira, 1 de maio de 2019

ALGUMAS NOVIDADES TRADUZIDAS EM MAIO DE 2019 / KELKAJ NOVAĴEROJ TRADUKITAJ EN MAJO 2019


COMIDA ULTRAPROCESSADA PODE CAUSAR MORTES PRECOCES, INDICAM PESQUISAS // LA MANĜAĴOJ TRO INDUSTRIIGITAJ POVAS KAŬZI ANTAŬTEMPAJN MORTOJN

31.05.2019


Comidas ultraprocessadas como frituras, sorvetes, biscoitos e refeições congeladas aumentam o risco de infarto, ataques cardíacos e morte prematura, de acordo com dois novos estudos realizados por pesquisadores da França e da Espanha.

Em um dos estudos, cientistas da Universidade de Paris reuniram informações sobre a dieta de mais de 105 mil pessoas e fizeram um acompanhamento durante cinco anos. Quando a quantidade de alimentos ultraprocessados cresceu em 10% na dieta, o risco de infartos, ataques cardíacos e outros problemas cardiovasculares subiu 12%.

De acordo com os resultados, houve um aumento de 277 casos de doenças cardiovasculares por ano em cada 100 mil consumidores de alimentos ultraprocessados. “O público deveria evitar esse tipo de alimento o máximo possível. Nós precisamos voltar a ter dietas mais básicas”, afirmou Mathilde Touvier, pesquisadora do time francês.

Segundo Touvier, ainda não se sabe ao certo como os ultraprocessados prejudicam a saúde, mas uma hipótese é que eles geralmente diminuem o consumo de alimentos saudáveis, além do potencial nutritivo prejudicial de aditivos alimentares envolvidos na fabricação desses produtos.

No segundo estudo, uma equipe de pesquisadores da Universidade de Navarra, na cidade espanhola de Pamplona, monitorou os hábitos alimentares de cerca de 20 mil estudantes formados, entre 1999 a 2014. Aqueles que comiam alimentos ultraprocessados mais de quatro vezes ao dia tinham 62% mais chances de morrer do que aqueles que comiam menos de duas porções por dia. Por cada porção adicionada, os riscos de morte cresceram em 18%. De acordo com os cientistas envolvidos no estudo espanhol, a taxa de morte cresceu conforme o aumento do consumo desses tipos de alimentos.
La industriigitaj manĝaĵoj, kiel fritaĵoj, glaciaĵoj, biskivtoj, krom kongelitaj nutraĵoj, pligrandigas la riskon de infarkto, koratakoj kaj frutempa morto, laŭ du novaj studaĵoj faritaj de esploristoj el Francio kaj Hispanio.

En unu el la studaĵoj, sciencistoj el la Universitato de Parizo kolektis informojn pri la dieto de pli ol 105 mil homoj kaj observis ilin dum kvin jaroj. Kiam la kvanto da troindustriigitaj nutraĵoj kreskis je 10% em la dieto, tiam la risko de infaktoj, koratakoj kaj aliaj kardiovaskulaj problemoj pliiĝis ĝis 12%.

Laŭ la rezultatoj, estis plialtiĝo de po 277 kazoj de kardiovaskulaj malsanoj jare em ĉiu cent-milo da konsumantoj de troindustriigitaj manĝaĵoj. “La publiko devus eviti tian manĝaĵon plej eble. Ni bezonas rehavi dietojn pli bazajn”, asertis Mathilde Touvier, esploristino el la franca teamo.

Laŭ Touvier, ankoraŭ ne estas sciate precize, kiel la troindustriigaĵoj malutilas al la sano, sed unu hipotezo estas, ke ili evitigas la konsumon de sanaj nutraĵoj, por ne paroli pri la potenciale nocaj aldonaĵoj kiuj inkluziviĝas en la fabrikado de tiaj produktoj.

En la dua esploro unu skipo de esploristoj de la Universitato de Navaĥo, en la hispana urbo Pamplono, kontrolis la manĝaĵajn kutimojn de ĉirkaŭ 20 mil studentoj diplomitaj inter 1999 kaj 2014. Kiuj manĝadis troindustriigitajn manĝaĵojn po pli ol kvar fojojn tage, tiuj havis 65% pli da eblecoj morti, ol tiuj, kiuj manĝadis po malpli ol du porciojn tage. Pro ĉiu plia porcio aldonita, la riskoj de morto kreskis je 18%. Laŭ la sciencistoj de la hispana studo, la morto-kvanto kreskis laŭ la pligrandiĝo de la konsumado de tiaj specoj de nutraĵo.

FONTOJ:



*/*/*/*/*/*/*/

MILIONÁRIO DOA CASA A MENINO QUE ESTUDAVA COM LUZ DO POSTE DA RUA // MILIONULO DONACIS DOMON AL KNABO, KIU STUDADIS PER LA LUMO DE FOSTO, SUR LA STRATO

29.05.2019

Uma cena linda de solidariedade. Um milionário árabe viajou até o Peru para encontrar um menino que não tem energia elétrica em casa e estudava com a iluminação do poste da rua.


Yaqoob Yusuf Ahmed Mubarak, de Bahrein, ficou comovido com o vídeo que mostra Víctor Martín Angulo Córdova, de 12 anos, fazendo o dever de casa na calçada.


O vídeo viralizou nas redes sociais e o milionário decidiu ajudar o garoto.


Mubarak foi até o Peru, achou o menino e – com a ajuda do seu advogado – se encontrou com Victor na cidade de Moche, na província de Trujillo.


O milionário decidiu construir uma casa nova para o garoto e a família dele.


Murabak também vai financiar um pequeno negócio para a mãe do menino.


Além de se deitar no chão para conversar com Victor, o milionário deu de US$ 2 mil – mais de R$ 8 mil – de presente para o garoto.


As informações são do jornal local “La República”.


Murabak prometeu ainda que vai ajudar a escola frequentada por Víctor.


As imagens do garoto estudando numa calçada foram gravadas por uma câmera de segurança e correram o mundo.


A mãe dele trabalha com reciclagem e disse que Victor é muito aplicado e aproveita a luz da rua para terminar suas tarefas.
Jen bela okazaĵo pri solidareco. Iu araba milionulo veturis ĝis Peruo, por renkontiĝi kun knabo, kies loĝejo na havas elektran energion, kaj kiu studadis en la lumo de fosto de sia strato.


Yaqoob Yusuf Ahmed Mubarak, el Barejno, kortuŝiĝis, rigardante la videon, kiu montras Víctor Martín Angulo Córdova, 12-jara, faranta hejmtaskon sur la trotuaro.


La video furoris tra la sociaj retoj, kaj jen la milionulo decidis helpi la knabon.


Mubarak iris al Peruo kaj trovis la knabon. Kun la helpo de sia advokato li renkontis Victor en la urbo Moĉo, ĉefurbo de la provinco Trujiĝo.


La riĉegulo tiam decidis konstruigi novan domon al la knabo kaj lia familio.


Murabak ankaŭ financos malgrandan negocon al la patrino de la knabo.


Krom kuŝi sur la planko por paroli kun Victor, la milionulo donis 2 mil dolarojn kiel donacon al la knabo.


Tiuj informoj estas de la loka ĵurnalo “La República”.


Murabak promesis plie, ke li helpos la lernejon, kiun Victor frekventas.


La sceno pri la knabo studanta sur trotuaro estis registrita de iu gvatkamerao kaj trairis la mondon.


Lia patrino laboradas pri recikligado kaj diris, ke Victor estas tre studema, kaj ke li profitas la lumon de la strato por finplenumi siajn taskojn.
FONTOJ:

  ******************
 NOVA TECNOLOGIA CRIA VÍDEOS A PARTIR DE UMA ÚNICA IMAGEM // NOVA TEKNIKO KREAS VIDEOJN SURBAZE DE UNU SOLA BILDO

28-05-2019


Engenheiros da empresa sul-coreana Samsung desenvolveram deepfafakes – vídeos realistas com expressões de outras pessoas – que podem ser gerados a partir de uma única imagem, de modo que a inteligência artificial pode até colocar palavras na boca da pintura de Mona Lisa.

A tecnologia poderia ser usada para colocar uma versão ultrarrealista de si mesmo em realidade virtual, mas também preocupa por causa da possibilidade de criar vídeos que poderiam ser usados para disseminar mentiras.

Os novos algoritmos, desenvolvidos por uma equipe do Centro de Inteligência Artificial da Samsung e do Instituto Skolkovo de Ciência e Tecnologia, ambos localizados na cidade russa de Moscou, funcionam melhor se houver uma variedade de fotos tiradas em ângulos diferentes.

"Essa capacidade tem aplicações práticas para telepresença, incluindo videoconferência e jogos multiplayer, bem como a indústria de efeitos especiais", escrevem os pesquisadores em artigo publicado no arXiv.org.

O sistema funciona treinando uma série de características faciais que podem ser manipuladas. O treinamento foi realizado com um banco de dados com mais de 7 mil imagens de celebridades, chamado VoxCeleb, além vídeos de pessoas interagindo com a câmera. A tecnologia ensina a rede neural a converter as características faciais de referência em um vídeo com aparência realística.

Como outras ferramentas de geração de rosto orientadas por inteligência artificial, a última etapa do processo verifica o "realismo perfeito": todos os quadros que parecem estranhos ou não naturais são cortados e renderizados novamente, deixando um vídeo final com melhor qualidade.

Essa técnica consegue superar dois problemas em rostos falantes gerados artificialmente: a complexidade das cabeças (com bocas, cabelos, olhos, etc.) e a capacidade de identificar facilmente uma cabeça falsa (rostos dos personagens são um dos elementos mais difíceis para designers de videogame acertar, por exemplo).

O sistema tende a melhorar à medida que os algoritmos são aprimorados e os modelos de treinamento se tornam mais eficientes. Os cientistas acreditam que em breve a tecnologia será inteligente o suficiente para produzir performances totalmente realistas a partir de apenas algumas fotografias em tempo recorde.
Inĝenieroj de la sudkorea entrepreno Samsung elkreis realismajn videojn pri mienoj de homoj, kiuj povas esti generataj prenante kiel bazon unu solan bildon, tiamaniere ke la artefarita intelekto povas eĉ almeti vortmovojn ĉe la buŝon de la pentraĵo pri la Mona Liza.

La teknikaĵo povas esti utiligata por elkrei ultrarealisman version de iu homo, eĉ se en virtuala realeco. Tamen ĝi ankaŭ kaŭzas ian maltrankvilecon, pro la ebleco, ke oni elkreos videojn, kiuj povos esti uzataj por dissemi mensogaĵojn.

La novaj algoritmoj, disvolvitaj de skipo de la Centro de Artefarita Intelekto de Samsung kaj de la Instituto Skolkovo pri Scienco kaj Teknologio, ambaŭ situantaj en la rusa urbo Moskvo, funkcias pli kontentige, se estas pluro da fotoj faritaj ĉe diversaj anguloj.

"Tiu tekniko havas praktikajn aplikojn en teleĉeestoj, inkluzive de videokunvenoj kaj multhomaj videoludoj, kiel ankaŭ en la industrio de specialaj efektoj", skribis la esploristoj, en artikolo publicita en arXiv.org.

La programo funkcias esprimigante multajn vizaĝbildajn trajtojn, kiuj povas esti movigataj. La esprimigado estas efektivigata ĉe datenbanko kun pli ol 7 mil bildoj de famuloj, nomata VoxCeleb, krom ĉe videoj de homoj vizaĝ-esprimantaj sin al la kamerao. La teknikaĵo instrukcias la neŭran reton konverti la referencajn vizaĝajn karakterizojn en videon kun realisma ŝajno.

Kiel aliaj teknikoj de generado de vizaĝoj orientita de artefarita intelekto, la lasta etapo de la procezo atingas la "perfektan realismon": ĉiuj kadroj, kiuj ŝajnas strangaj aŭ nenaturaj estas eltranĉitaj kaj denove finprilaboritaj, farante la rezultan videon pli bonkvalita.

Tiu tekniko sukcesas superi du problemojn de la parolantaj vizaĝoj artefarite generitaj, nome: la komplekseco de la kapoj (kun buŝoj, haroj, okuloj ktp) kaj la kapablo identigi facile falsan kapon. La vizaĝoj de la personoj estas unuj el la elementoj plej malfacile prilaboreblaj de la faristoj de videoludoj, ekzemple.

La programo devos pliboniĝi, proporcie kiel la algoritmoj estos perfektigataj kaj la modeloj de esprimigado fariĝos pli efikaj. La sciencistoj kredas, ke baldaŭ tiu tekniko estos sufiĉe inteligenta por produkti rezultaĵojn tute realismajn surbaze nur de kelkaj fotografaĵoj, en tre mallonga tempo.

FONTOJ:
https://revistagalileu.globo.com/Tecnologia/noticia/2019/05/nova-tecnologia-cria-videos-partir-de-uma-unica-imagem.html


-/-/-/-/-/-/-/-/-/-/-/

'FONTE DA JUVENTUDE' PODE ESTAR MAIS PERTO DO QUE SE IMAGINA // ‘FONTO DE LA ETERNA JUNECO’ POVAS ESTI PLI BALDAŬE EKZISTANTA, OL KIEL ONI SUPOZAS

26-05-2019


Em O Curioso Caso de Benjamin Button, romance de F. Scott Fitzgerald posteriormente transposto para o cinema, um homem nasce velho e vai rejuvenescendo, até morrer como um bebê. Isto não acontece na vida real. A questão é, por que não? Uma equipe de físicos quânticos relatou, no início do ano, que conseguira criar um algoritmo que atua como "Fonte da Juventude". Usando um computador quântico da IBM, eles desfizeram o envelhecimento de uma única partícula elementar simulada por um milionésimo de segundo. Ocorre que, quando muito, foi uma vitória limitada, porque exigiu manipulações que seriam tão improváveis que ocorressem naturalmente que só reforçaram a ideia de que estamos irremediavelmente presos na armadilha do tempo.

A maioria das pessoas entende que os átomos de um ovo mexido não podem ser desfeitos e voltar para a casca. Agora, parece que até mesmo uma única partícula não pode voltar para trás sem uma ajuda que é muito improvável que aconteça. “Nós demonstramos que a reversão do tempo de uma única partícula quântica é uma façanha intransponível para a natureza sozinha”, explicou em um e-mail Valerii M. Vinokur, da Argonne National Laboratory de Illinois, cientista de um grupo chefiado por Gordey B. Lesovik, do Instituto de Física e Tecnologia de Moscou.

Segundo a teoria quântica, o conjunto paradoxal de normas que governam o universo subatômico, nem uma única partícula pode reverter o seu curso no tempo. O princípio da incerteza, que se encontra no cerne da mecânica quântica, afirma que, em qualquer momento dado, é possível especificar a localização ou a velocidade de uma partícula subatômica, mas não ambas.

Vinokur comparou o desafio a fazer com que uma bola de bilhar gire com velocidade e volte ao lugar onde começou a rolar. Parece fácil: Basta atingi-la com um taco. Mas se é uma bola quântica, o princípio da incerteza voltará a empurrá-la: podemos saber como é difícil bater na bola ou em que direção bater nela, mas não ambas as coisas.

Na mecânica quântica, a bola, na realidade, é uma onda: uma vez conhecida a sua localização, ela se espalha como ondulações em uma lagoa e evolui. Fazê-la voltar exige que as fases das ondas possam reverter o seu curso, uma operação complexa demais para que a natureza possa realizá-la por conta própria.

Apertemos a tecla Enter do computador quântico. Ao contrário dos computadores comuns, que processam uma série de zeros e 1, ou bits, os computadores quânticos são feitos de qubits, cada um dos quais pode ser zero e 1 a mesmo tempo. Consequentemente, um computador quântico pode realizar milhares ou milhões de cálculos simultaneamente. Usando um computador quântico da IBM que está disponível para o público online, Lesovik e a sua equipe fizeram justamente isto. Eles quiseram fazer uma a função de onda ir para trás. “Resta ver”, escreveu a equipe em seu estudo em fevereiro, “se a irreversibilidade do tempo é uma lei fundamental da natureza ou se, ao contrário, pode ser contornada”.

A experiência da reversão do tempo foi um processo em quatro etapas. Os qubits foram arranjados minuciosamente em um estado inicial que imitou “um átomo artificial”, explicou Vinokur. E os qubits foram entrelaçados, ou seja, o que quer que acontecesse com um qubit, afetaria os outros. Então, a equipe tocou nos qubits com pulsos de micro-ondas de rádio, que imprimiram uma maior complexidade aos qubits. Depois de um milionésimo de segundo, os cientistas pararam esta fase - “o programa da evolução” - e trataram os qubits com outro pulso a fim de reverter a sua fase e prepará-los para que voltassem ao seu estado juvenil.

“Em linguagem gráfica, nós convertemos anéis que se espalham na lagoa em anéis que estão prestes a voltar à sua origem”, disse Vinokur. Isto levou mais um milionésimo de segundo. Finalmente, a equipe fez o programa da evolução voltar atrás e os qubits retornaram ao seu alinhamento original. Na realidade, eles ficaram um milionésimo de segundo mais jovens. O algoritmo quase sempre funcionou. Conseguiu devolver os qubits ao seu estado juvenil 85% do tempo.

Enfim, serão necessárias máquinas com centenas de qubits para satisfazer as ambições dos matemáticos quânticos. Quando estes computadores se tornarem disponíveis, o algoritmo da reversão do tempo da equipe poderá ser usado para testá-los. No meio tempo, qualquer pessoa com um computador quântico pode brincar de Benjamin Button, usando o algoritmo. “Agora, todo mundo pode tornar qubits mais jovens”, brincou o Vinokur. Ou, pelo menos, podem fazê-lo nos inúmeros mundos do espaço cibernético. Na vida real, o envelhecimento de uma minúscula partícula que seja, continua sendo complicado demais para que a natureza possa desfazê-lo.
En “La Kurioza Kazo de Benjamin Button”, romano de F. Scott Fitzgerald, poste transadaptita al kinfilmo, unu viro naskiĝis maljuna kaj juniĝadis dum sia vivo, ĝis li mortis kiel bebo. Tio ne okazas en la reala vivo. Sed demandeblas, kial ne? Skipo da kvantum-fizikistoj raportis en la komenco de la jaro, ke ĝi sukcesis krei algoritmon, kiu kondutas kiel “Fonto de la Juneco”. Utiligante kvantuman komputilon de IBM, ili nuligis la maljunecon de unu sola elementa partiklo, simulitan dum unu milionono de sekundo. Okazas, ke maksimume tio estis limita konkero, ĉar la eksperimento postulis elfaraĵojn, kiuj tiel malprobable okazus nature, ke ili nur plifortigas la ideon, ke ni estas neelpeteble enprizonigitaj en la kaptilojn de la tempo.

La plimulto el la homoj komprenas, ke kirlita ovo ne povas esti malkirlita kaj reeniri en la ŝelon. Nun ŝajnas, ke eĉ ne unu partiklo povas reveni sen helpo, kio estas tre malprobabla.

“Ni elmontris, ke la malantaŭeniro tra la tempo nur de unu sola partiklo estas atingaĵo netranspaŝebla sola al la naturo”, eksplikis en retmesaĝo Valerii M. Vinokur, el Argonne National Laboratory de Illinois, scientisto el la grupo gvidata de Gordey B. Lesovik, el la Instituto pri Fiziko kaj Teknologio de Moskvo.

Laŭ la kvantuma teorio, la paradoksa normaro, kiu regas la subatoman universon, eĉ ne unu sola partiklo povas retroirigi sian kurson tra la tempo. La principo pri la necerteco, kiu troviĝas en la kerno de la kvantuma mekaniko, asertas, ke en iu ajn momento estas eble difini la pozicion aŭ la rapidecon de unu subatoma partiklo, sed ne ilin ambaŭ.

Vinokur komparis la defion fari, ke bilardglobo returnu sin kun rapideco kaj reiru al la loko, kie ĝi ekruliĝis. Ŝajnas facile: sufiĉas frapi ĝin per bilardbastono. Sed, se ĝi estas kvantuma globo, la principo de la necerteco refrapos ĝin: oni povas scii, kiel facile estas refrapi la sferon, aŭ en kiu direkto bilardbastonbati ĝin, sed ne fari ambaŭ aferojn kune.
En la kvantuma mekaniko la globo, en la realo, estas ondo. Konata ĝia pozicio, ĝi disiĝas kvazaŭ ondiĝe sur lago kaj evoluas. Igi ĝin reveni postulas, ke la fazoj de la ondoj povu malirigi sian kurson, kio estas operacio tro kompleksa, por ke la naturo povu mem efektivigi ĝin.

Ni premu la klavon Enter de la kvantuma komputilo. Diference de la ordinaraj komputiloj, kiuj procezas la seriojn de nulo kaj unu, aŭ bitoj, la kvantumaj komputiloj estas faritaj el kv-bitoj (kvantumbitoj), ĉiu el kiuj povas esti nulo kaj unu samtempe. Sekve la kvantuma komputilo povas fari milojn aŭ milionojn da kalkuloj simultane. Uzante unu kvantuman komputilon, kiu estas je la dispono de la publiko enrete, Lesovik kaj lia skipo faris ĝuste tion. Ili volis igi funkcion de ondo iri returne. “Restas nur scii”, skribis la skipo en sia studaĵo, “ĉu la nereveneco de la tempo estas iu fundamenta leĝo de la naturo, aŭ, kontraŭe, ĉu la tempo povas esti returnata”.

La eksperimento pri la returno de la tempo estis procedo kun kvar etapoj. La kv-bitoj estis detale aranĝitaj en komenca stato, kiu imitis “unu artefaritan atomon”, eksplicis Vinokur. Kaj la kv-bitoj estis interplektitaj, tio estas, kio ajn okazus al unu el la kv-bitoj, tio afekcius la ceterajn. Tiam la skipo tuŝis la kv-bitojn per pulsoj de radio-mikroondoj, kiuj faris la kv-bitojn pli kompleksaj. Post unu milionono de sekundo la sciencistoj haltigis tiun ĉi fazon – “la programon de la evoluado” – kaj traktis la kv-bitojn per alia pulso, por returni ĝian fazon kaj prepari ilin reveni al sia juna stato.

“En grafika esprimado, ni konvertas ringojn, kiuj disiĝas sur la lago, en ringojn tuj revenontajn al sia origino”, diris Vinokur. Tio daŭris unu plian miliononon de sekundo. En la fino la skipo faris la programon de la evoluado returniĝi, kaj la kv-bitoj revenis al sia origina lini-strukturo. En la realo ili fariĝis unu miliononon de sekundo pli junaj. La algoritmo preskaŭ funkciis. Ĝi sukcesis revenigi la kv-bitojn al ties juna stato en 85% de la tempo.

En la fino de la fino estos necesaj komputmaŝinoj kun centoj da kv-bitoj por kontentigi la ambiciojn de la kvantumaj matematikistoj. Kiam tiaj ĉi komputiloj estos disponeblaj, tiam la algoritmo de returno de la tempo da skipo povos esti uzata, por testi ilin. Intertempe iu ajn persono kun kvantuma komputilo povas ludi kvazaŭ Benjamin Button, uzante la algoritmon. “Nun ĉiu povas fari kv-bitojn pli junaj”, ŝercis Vinokur. Aŭ almenaŭ oni povas fari ilin tiaj en la sennombraj mondoj de la kibernetika spaco. En la reala vivo, tamen, la maljuniĝo de partiklo, kiel ajn malgranda ĝi estas, daŭras tro komplika, por ke la naturo povu malfari ĝin.


  

FONTOJ:


aO↓@§aO↓@§aO↓@§

CASAMENTO SOLOGÂMICO: EMPRESÁRIA DE BH SE CASA COM ELA PRÓPRIA NO DOMINGO // SOLOGAMIA EDZINIĜO: BRAZILA ENTREPRENISTINO EDZINIĜOS KUN SI MEM VENONTDIMANĈE

24-05-2019


A empresária Jussara Dutra Couto, de 38 anos, não tem dormido bem. Está ansiosa e nervosa, com o pensamento tomado pelo compromisso que firmará no domingo. Jussara vai se casar e realizar o sonho de entrar na igreja vestida de branco. No entanto, o casamento tem algo incomum: ela vai se casar com ela mesma. Sim! Não tem noivo e ela quer celebrar o “amor próprio”.

Celebrações sologâmicas de pessoas, que se casam consigo mesmas, já acontecem há algum tempo em vários países. Mas Jussara, que criou 'Eu comigo evento', empresa especializada em realizar casamentos solos, acredita ser a primeira cerimônia dessa natureza no Brasil. “Trabalho com cerimonial de casamento há 20 anos, mas a vontade é genuína. Estou tão feliz e tão bem comigo que quis fazer festa para mim e casar comigo”, afirma.

A cerimônia é bem semelhante ao casamento monogâmico. Jussara estará de branco, com vestido assinado pela estilista Tetê Rezende. Entrará sozinha, mas será recebida pela filha Maria Laura, de 21 anos, no que ela denomina de “entrada invertida”. “Minha filha vai sair do altar e seguir até a rampa, de onde sairei do carro. Ela vai me entregar o buquê e entro sozinha”, revela.

O casamento sologâmico não tem previsão legal. O momento será conduzido por uma amiga de Jussara. Não há troca de alianças, mas para demarcar o compromisso consigo mesma, Jussara fez uma tatuagem de uma mulher com asa de borboleta. “Borboleta tem significado de luta e renascimento”.

Laste la entreprenistino Jussara Dutra Couto, 38-jara, el la brazila ŝtato Minas-Ĝerajso, ne estas dormanta trankvile. Ŝi estas anksia kaj nervoza, kun la penso premata de la sindevigo, kiun ŝi prenos en la venonta dimanĉo. Jussara edziniĝos, realigante la sonĝon eniri en la preĝejon vestinte sin per blanko. Tamen la edziniĝo havos ion neordinaran: ŝi edziniĝos kun si mem. Jes! Ne estos fianĉo, kaj ŝi volas celebri la "memamon".

Sologamiaj celebroj de homoj, kiuj edziĝas al si mem, jam okazas de kelka tempo en multe da landoj. Tamen Jussara, kiu fondis "Eu Kun Mi Eventoj", entrepreno faka pri aranĝo de neparaj memedziĝoj, kredas, ke ĝi estos la unua ceremonio tia en Brazilo. "Mi laboras pri ceremonioj de geedziĝo de 20 jaroj, sed tia mia deziro estas vera. Mi estas tiel feliĉa kaj tiel bonrilata kun mi mem, ke mi volas fari tian feston por mi kaj edziniĝi kun mi mem", ŝi deklaris.

La ceremonio estas tre simila al tiu de la monogamia nupto. Jussara estos blanke vestita, kun vestaĵo subskribita de la vest-stilistino Tetê Rezende. Ŝi alvenos sola al la preĝejo, sed estos akceptita de la filino Maria Laura, 21-jara, laŭ tio, kion ŝi nomas "inversa eniro". "Mia filino iros de la altaro kaj paŝos ĝis la alir-dekliveto, apud kiu mi eliros el la aŭto.

La sologamia edz(in)iĝo ne havas leĝan rajtigon. La evento estos gvidata de iu amikino de Jussara. Ne estos interŝanĝo de geedziĝaj ringoj, tamen, por signi la kompromison kun si mem, Jussara farigis tatuaĵon pri iu virino kun papiliaj flugiloj. “Papilio havas signifon de batalo kaj renaskiĝo”.
FONTOJ:
https://www.em.com.br/app/noticia/gerais/2019/05/23/interna_gerais,1056076/casamento-sologamico-empresaria-de-bh-se-casa-com-ela-propria-no-domi.shtml


ARQUEÓLOGO LEVA 36 ANOS PARA MONTAR MAQUETE PRECISA DA ROMA ANTIGA // ARKEOLOGO UZIS 36 JAROJN POR FARI PRECIZAN MAKETON DE LA ANTIKVA ROMO

16-05-2019


Pouco sobrou em pé do que foi Roma, há milhares de anos, quando era a cidade mais poderosa do mundo. Mas o arqueólogo italiano Italo Gismondi conseguiu colocar de pé, com muita precisão, a paisagem antiga da Roma no século 4 d.C., na época de Constantino I, quando a cidade atingiu seu maior tamanho.

Foram 36 anos de trabalho minucioso. Ou seja, três vezes mais do que o Coliseu demorou para ser construído.

Foi encomendada em 1933 por Mussolini para comemorar o nascimento de Augusto (63 a.C.). Usando um mapa feito por Rodolfo Lanciani, de 1901, Gismondi foi capaz de completar o núcleo principal em 1950. As outras partes foram sendo construídas depois, até a maquete ser finalizada em 1971. E hoje é conhecida como uma das referências mais importantes da Roma Antiga.

A maquete está em exposição no Museu da Civilização Romana, na capital italiana, e é conhecida como o Plastico di Roma Imperiale. Feita em gesso, está em uma escala de 1: 250 e tem pouco mais de 16 metros de comprimento. Foi usada por Ridley Scott para filmar algumas cenas do filme O Gladiador.
Malmulto postrestis stare el tio, kio estis Romo antaŭ miloj da jaroj, kiam ĝi estis la urbo plej potenca de la mondo. Tamen la itala arkeologo Italo Gismondi sukcesis starigi, kun multa precizeco, la antikvan pejzaĝon de la Romo de la jarcento 4 d.K., el la tempo de Konstanteno la Unua, kiam la urbo estis plej granda.

Estis 36 jaroj da plendetala laboro, tio estas, trioble pli da tempo, ol la Koloseo bezonis por esti konstruita.

Ĝi estis mendita en 1933, de Musolino, por fari omaĝon al la naskiĝo de Aŭgusto (63 a.K.). Uzante mapon faritan de Rodolfo Lanciani, el 1901, Gismondi povis kompletigi la ĉefan nukleon en 1950. La ceteraj partoj estis konstruataj poste, ĝis la maketo estis finfarita, en 1971. Nuntempe ĝi estas konata kiel unu el la plej gravaj referencoj pri la Antikva Romo.

La maketo estas ekspoziciata en la Muzeo de la Romana Civilizacio, en la italia ĉefurbo, kaj estas konata kiel la "Plastico di Roma Imperiale". Farite el gipso, ĝi estas en la skalo de 1/250 kaj estas pli ol 16 metrojn longa. Ĝi estis uzata de Ridley Scott por filmi kelkajn scenojn de la filmo "La Gladiatoro".
FONTOJ:
https://www.revistaplaneta.com.br/arqueologo-leva-36-anos-para-montar-maquete-precisa-da-roma-antiga/

CONFIRA 3 DICAS SIMPLES PARA INCENTIVAR SEU FILHO A GOSTAR DE MATEMÁTICA // EKKONU TRI SIMPLAJN RIMEDOJN POR STIMULI VIAN FILON ŜATI MATEMATIKON

18-05-2019


O aprendizado da matemática está presente em todas as atividades diárias. Para o desenvolvimento da lógica-matemática, o estímulo às habilidades numéricas e aritméticas nos primeiros cinco anos de vida é fundamental. Ter contato com a disciplina desde a infância estimula a visão analítica, o levantamento de hipóteses e a resolução de desafios, levando as crianças a aplicarem os conceitos da matéria na sua rotina e a se sentirem seguras para continuar aprendendo.

De acordo com Elza Midori Yamamoto, bacharel em química formada pela USP (Universidade de São Paulo), gerente do setor de matemática do Kumon, a disciplina também trabalha a organização, a concentração e a criatividade. "São habilidades que contribuem para um bom desempenho nas demais componentes do currículo escolar e ajudam os pequenos a se tornarem cidadãos mais críticos e conscientes", diz.

Comece desde cedo

Antes mesmo de entrar na escola, é importante que os pais mostrem como a matemática está presente nos acontecimentos do dia. Por exemplo, quando estiver preparando refeições, mostre a quantidade de ingredientes na mesa, deixe que a criança aprenda a contar quantos biscoitos comerá ou quantas laranjas se faz um copo de suco.

Ensine seu filho a usar o dinheiro

A matemática é base da contabilidade e isso fará parte da vida do seu filho quando ele crescer. Ainda na infância, é importante que aprendam como utilizar de maneira correta e inteligente o dinheiro. Ensine ao seu filho quanto custa os pães do café da manhã, como lidar com trocos ou como economizar na mesada.

Demonstre entusiasmo

Para aprender a gostar, a criança precisa perceber que os pais também gostam. Por isso, deve haver entusiasmo ao falar em cálculos, números e conceitos matemáticos.
La lernado de matematiko rimarkeblas en ĉiuj ĉiutagaj aferoj. Por la spertiĝo pri la matematika logiko, la stimulo al la nombraj kaj aritmetikaj lertiĝoj jam en la unuaj kvin vivjaroj de la infano estas esence grava.
Konatiĝi kun la disciplino ekde la infaneco stimulas la analizan rezonadon, la starigon de hipotezoj kaj la solvadon de defioj, instigante la infanojn aplikadi la konceptojn de tiu lernobjekto en sia ĉiutago kaj senti sin sekuraj por daŭri lernantaj.

Laŭ Elza Midori Yamamoto, bakalaŭro pri Kemio, diplomita de USP (Universitato de San-Paŭlio), administrantino de la sektoro pri matematiko de Kumono, la disciplino ankaŭ stimulas la organizemon, la koncentriĝon kaj la kreemon. “Ili estas lertaĵoj, kiuj kontribuas por la bona rendimento pri la ceteraj komponantoj de la lerneja instrufakaro kaj ankaŭ helpas la etulojn fariĝi civitanoj pli saĝaj kaj plenkonsciaj”, li diris.

Komencu de frue

Eĉ antaŭ ol la infanoj ekfrekventos la lernejon, estas grave, ke la gepatroj montru, kiel la matematiko ĉeestas en la ĉiutagaj okazaĵoj. Por ekzemplo, dum la surtabligo de manĝaĵoj, estu montrata la kvanto de la manĝotaĵoj, kaj ke la infano lernu mem kalkuli, kiom da biskvitoj li manĝos, aŭ per kiom da oranĝoj estas farata glaso da suko.

Instruu vian filon uzi monon

La matematiko estas la bazo de la kontoscienco, kaj tio ĉi faros parton de la vivo de via filo, kiam li plenkreskos. Ankoraŭ en la infaneco, estas grave, ke ili lernu, kiel utiligi, per ĝusta kaj inteligenta maniero, la monon. Instruu al via filo, kiom kostas la panoj de la matenmanĝo, kiel kalkuli monrestaĵojn kaj kiel ŝpari el la monata moneto.

Elmontru entuziasmon

Por ekŝati la matematikon, la infano bezonas rimarki, ke la gepatroj ŝatas ĝin. Pro tio nepre necesas entuziasmo en la parolo pri kalkuloj, nombroj kaj matematikaj konceptoj.
FONTOJ:



/////////////////////

FENÔMENO RARO FAZ PÁSSARO EXTINTO "RENASCER" EM ILHA DO OCEANO ÍNDICO // RARA FENOMENO IGIS ESTINGIĜINTAN BIRDON “RENASKIĜI” EN INSULO DE LA HINDA OCEANO

17-05-2019


Cerca de 136 mil anos atrás, o atol de Aldabra foi inundado, o que acabou matando diversas espécies existentes nessa região do Oceano Índico – incluindo o enorme pássaro chamado Aldabra rail (Dryolimnas cuvieri). Contudo, recentemente, o animal "renasceu", e é a única ave conhecida que não voa habitando esta região do Índico.

A causa desse fenômeno bizarro é um processo natural muito raro chamado evolução iterativa. Milhares de anos atrás, os Dryolimnas cuvieri de Madagascar migraram para a Ilha Maurícia, Ilha da Reunião e para as ilhas do atol de Aldabra. Nestas áreas, com a ausência de predadores, eles perderam a habilidade de voar, formando uma nova subespécie conhecida como Dryolimnas cuvieri aldabranus.

Durante a inundação há 136 mil anos, sem asas, os bichos não tinham como escapar e acabaram morrendo. Mas há 100 mil anos, uma era glacial provocou a queda do nível do mar, tornando a região de Aldabra mais uma vez habitável. Então, os Dryolimnas cuvieri de Madagascar voaram para montar acampamento no atol, onde, ainda na ausência de predadores, eles perderam a habilidade de voar novamente.

As espécies de Dryolimnas cuvieri de Madagascar conseguiram dar origem a duas diferentes subespécies que não voam. Isso é bem incomum. Cientistas da Universidade de Portsmouth e do Museu de História Natural, ambos no Reino Unido, chegaram a essa conclusão depois de analisar fósseis da ave de antes e depois da inundação.

"Este cenário pode parecer surpreendente, mas os Dryolimnas cuvieri são conhecidos por serem colonizadores persistentes de ilhas isoladas e podem evoluir rapidamente sem a necessidade de voar, caso existam condições adequadas", escrevem os autores do estudo no periódico Zoological Journal of the Linnaean Society. “Portanto, é provável que a dispersão de Dryolimnas de Madagascar para a remota Aldabra tenha ocorrido em várias ocasiões."

Os pesquisadores observam que uma espécie de iguana e vários lagartos também recolonizaram o atol, mas a maioria destes bichos foi posteriormente perdida, provavelmente devido à introdução de roedores invasores.

Segundo o portal IFL Science, a nova pesquisa marca a primeira vez que a evolução iterativa foi registrada em Dryolimnas cuvieri, e fornece um dos melhores exemplos deste fenômeno em aves.

"Somente em Aldabra, que tem o registro paleontológico mais antigo de qualquer ilha na região do Oceano Índico, há evidências fósseis disponíveis que demonstram os efeitos da mudança do nível do mar em eventos de extinção e recolonização", explicou David Martill, professor da Universidade de Portsmouth.

"Estes fósseis únicos fornecem provas irrefutáveis de que um membro da família de Dryolimnas cuvieri colonizou o atol, provavelmente vindo de Madagascar, e tornou-se independente de voar em cada ocasião", acrescentou Julian Hume, do Museu de História Natural. "Isso sintetiza a capacidade dessas aves de colonizar ilhas isoladas e evoluir para a ausência de voo em múltiplas situações."
Ĉirkaŭ 136 mil jarojn antaŭe la atolo Aldabro estis inundita, kio mortigis diversajn speciojn ekzistintajn en tiu regiono de la Hinda Oceano – inkluzive de la granda birdo nomata driolimnaso kuviero (aŭ aldabro railo). Tamen, ĵuse, tiu besto "renaskiĝis" kaj estas la sola konata nefluganta birdo vivanta en tiu regiono de la Hindia Oceano.

La kaŭzo de tiu bizara fenômeno estas natura procezo tra rara nomata interaktiva evoluo. Antaŭ milionoj da jaroj la driolimnaso kuviero el Madagaskaro elmigris al la Insulo Maŭricio, la Insulo Reunio kaj la insuloj de la atolo Aldabro. En tiuj ĉi areoj, kun la manko de predantoj, ili perdis la kapablon flugi kaj formis novan subspecion konatan kiel ‘aldabra driolimnaso kuviero’.

Dum la inundo, antaŭ 136 jaroj, sen flugiloj, la bestoj ne povis eskapi kaj tial mortis. Tamen 100 mil jarojn antaŭe unu glacia erao kaŭzis la malaltigon de la marnivelo, farante la regionon de Aldabro refoje loĝebla. Tiam la birdoj driolimnasoj kuvieroj el Madagaskaro flugis por vivi en la atolo, kie, ankoraŭ sen la forestintaj predantoj, ili perdis la kapablon flugi novan fojon.

La specioj de driolimnaso kuviero sukcesis doni originon al du malsamaj subspecioj, kiuj ne flugas. Tio estas tre neordinara. Sciencistoj el la Universitato de Portsmuto kaj el la Muzeo pri Natura Historio, ambaŭ institucioj en la Unuiĝinta Reĝlando, alvenis al tiu konkludo, post ol analizi fosiliojn de tiuj birdoj de antaŭ kaj de post la inundado.

"Tiu eltrovo povas ŝajni surpriza, sed efektive la driolimnasoj kuvieroj estas konataj pro tio, ke ili estas persistemaj loĝatigantoj de izolaj insuloj, kaj ke ili povas evolui rapide, sen la bezono flugi, se estas adekvataj vivkondiĉoj", skribis la aŭtoroj de la studaĵo, en la periodaĵo Zoological Journal of the Linnaean Society. "Do estas probable, ke la transiro de la driolimnasoj el Madaskaro al la malproksima Aldabro okazis en multe da okazoj."

La esploristoj observis, ke ankaŭ unu specio de igvano kaj pluraj lacertoj reloĝatigis la atolon, sed la plimulto el tiuj ĉi bestoj estis poste perdiĝinta, probable pro la alveno de invademaj ronĝuloj.

Laŭ la retportalo IFL Science, la nova esploro signas la unuan fojon, eu kiu la interaktiva evoluo estis registrita ĉe la driolimnasoj kuvieroj, kaj tio donas unu el la plej bonaj ekzemploj de tia fenomeno ĉe birdoj.

"Nur en Aldabro, kiu havas la paleontologian registron plej antikvan el ĉiuj insuloj en la regiono de la Hinda Oceano, estas fosiliaj evidentaĵoj, kiuj demonstras la efikojn de la ŝanĝiĝo de nivelo de la maro al eventoj de estingiĝo kaj reloĝatigo", eksplikis David Martill, profesoro el la Universitato de Portsmuto.

"Tiuj unikaj fosilioj provizas nerefuteblajn pruvojn, ke unu membro de la familio de driolimnasoj kuvieroj loĝatigis la atolon, probable veninte el Madagaskaro, kaj fariĝis sendependa de flugo en ĉiu okazo", aldonis Julian Hume, el la Muzeo de Natura Historio. "Tio klarigas la kapablon de tiuj birdoj loĝatigi izolajn insulojn kaj evolui ĝis la senflugeco, en multe da situacioj.
FONTOJ:
https://revistagalileu.globo.com/Ciencia/Meio-Ambiente/noticia/2019/05/fenomeno-raro-faz-passaro-extinto-renascer-em-ilha-do-oceano-indico.html

*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/

'KARDEC' ESTREIA COM HISTÓRIA DO CODIFICADOR DO ESPIRITISMO
// LA FILMO “KARDEC” EKPREZENTIĜAS KUN LA HISTORIO DE LA KODIGINTO DE SPIRITISMO

16-05-2019


A ampliação da consciência, a perpetuação de vidas e a superação da morte são elementos que trazem grande visibilidade e enorme mobilização de muitos que seguem os preceitos da Doutrina Espírita. Só no Brasil, são contabilizados mais de 15 mil centros de pessoas compromissadas com ideais propostos, desde o século 19, pelo francês Allan Kardec.

No cinema, a conjuntura que somou esforços do diretor Wagner de Assis e a difusão do Espiritismo, há quase 10 anos, confirmou a popularidade do tema, em “Nosso Lar”, filme assistido por mais de 4 milhões de espectadores.

Na nova realização, o longa “Kardec”, que chega às salas de cinema hoje (dia 16), Wagner de Assis, numa afinada parceria com o escritor Marcel Souto Maior (de livros como “As Vidas de Chico Xavier” e “Kardec: A Biografia”), coloca em evidência, praticamente 150 anos após a morte de Allan Kardec, a dose de inicial desconfiança e as fontes de pesquisa que aŭiliaram na formatação da Doutrina Espírita.

O pedagogo Allan Kardec começa suas observações como um cético, movido pela razão, baseado em bom senso, que se recusava a presenciar fenômenos inexplicáveis ainda — mas que eram dados a crendices e superstições. Permite-se assistir a um desses fenômenos e depois se engaja numa jornada de vida que literalmente vai mudar até seu nome”, explicou Assis, em recente entrevista ao Correio.

Nascido Hippolyte Léon Denizard Rivail, Kardec era discípulo do pedagogo suíço Johann Heinrich Pestalozzi e um renomado professor, quando o despontar de um chamado fenômeno — batizado de “mesas girantes” — fisgou a atenção dele.

Entre abusos que apontavam para crendice e acusações de mera ilusão, os fenômenos fizeram brotar questionamentos, ameaçando a reputação e a estabilidade de Kardec, disposto a empregar métodos científicos para entender as sessões inexplicáveis que presenciava.

Ator de filmes como “Cabra Cega” e “Budapeste”, Leonardo Medeiros diz ter mantido a cabeça aberta e adotado um modelo intuitivo para dar vida, na telona, ao representante máximo do Espiritismo. “O mundo dele é o mundo interior”, explicou em material de divulgação do filme.

Quem cuidou da caracterização de Medeiros foi Anna Van Sten, lembrada pelo trabalho nas séries “Coisa mais linda” e “Elis”.

Filtro emocional

O diretor do filme, Wagner de Assis, faz questão de diferenciar Kardec, muitas vezes confundido com médium, como um homem racional e responsável pela codificação da Doutrina Espírita, a partir de uma base: “O Livro dos Espíritos”.

O roteiro do longa “Kardec” traz a assinatura de L. G. Bayão (“Minha Fama de Mau” e “Irmã Dulce”), do próprio Assis (diretor de “A Menina Índigo” e um dos autores da novela “Espelho da Vida”).

Com pequena parte da produção filmada à beira do Rio Sena e em paisagens francesas, o filme teve que se render aos efeitos da computação gráfica.

No elenco estão nomes conhecidos como Dalton Vigh, intérprete de Dufaux, e Guida Vianna, que vive a madame De Plainemaison. Vencedora do prêmio de melhor atriz, no Festival de Cannes (pelo longa “Linha de Passe” e intérprete da mãe de Renato Russo, em “Somos Tão Jovens”), Sandra Corveloni dá vida a Amélie-Gabrielle, mulher de Kardec, além de professora e musicista, é uma grande apoiadora dos preceitos filosóficos defendidos pelo marido. Na tela, o ator francês Christian Baltauss compõe enigmático personagem identificado como general; Genézio de Barros vive o Padre Boutin e Guilherme Piva faz as vezes de P. P. Didier, editor dos livros de Allan Kardec.
La pliampleksigo de la konscio, la senfino de la vivoj kaj la trapaso tra la morto estas elementoj kiuj havas multan videblecon kaj kiuj mobilizas multe da homoj, kiuj sekvas la instruojn de la Spiritisma Doktrino. Nur en Brazilo estas kalkulitaj pli ol 15 mil spiritismaj societoj da homoj sin devontigintaj al la idealoj proponitaj, de la jarcento 19, de la franco Allan Kardec.

En la kino, la cirkonstanco, kiu kunigis la klopodojn de la reĝisoro Wagner de Assis kaj la disvastigo de la Spiritismo, antaŭ preskaŭ 10 jaroj, konfirmis la popularecon de la temo, en "Nia Hejmo", filmo spektita de pli ol 4 milionoj da homoj.

En nova entrepreno la longaĵo "Kardec", kiu alvenas al la kinejoj hodiaŭ (la 16-a), Wagner de Assis, en agordiĝa partnereco kun la verkisto Marcel Souto Maior (aŭtoro de libroj kiel "La Vivoj de Chico Xavier" kaj "Kardec: La Biografio"), elstarigas, preskaŭ 150 jarojn post la morto de Allan Kardec, la tiamajn komencan malfidemon kaj la fontojn de esploro, kiuj helpis en la strukturigo de la Spiritisma Doktrino.

La pedagogo Allan Kardec komencis siajn observojn kiel skeptikulo, motivita de la racio, bazante sin sur la prudento, rifuzante vidi fenomenojn ankoraŭ neeksplikeblajn, sed kiuj originadis absurdajn kredojn kaj superstiĉojn. Li permesis al si spekti unu el tiaj fenomenoj. Tiam do li komencis novan viviradon, kiu eĉ laŭlitere ŝanĝis lian nomon", elklarigis Assis, en ĵusa intervjuo al la ĵurnalo Correio Braziliense.

Naskiĝinte kiel Hippolyte Léon Denizard Rivail, Kardec estis disĉiplo de la svisa pedagogo Johann Heinrich Pestalozzi kaj estis bonreputacia instruisto, kiam la ekapero de la fenômeno nomata "turniĝantaj tabloj" kaptis lian atenton.

Inter troaĵoj kiuj suspektigis kredaĉojn kaj kaŭzis akuzojn pri simplaj iluziaĵoj, la fenomenoj generis demandojn. Tio minacis la reputacion kaj la stabilecon de Kardec, kiu volis utiligi sciencajn metodojn por ekkompreni la neeksplikeblajn sesiojn, kiujn li spektis.

Aktoro de filmoj kiel "Blanda Kaprino" kaj "Budapeŝto", Leonardo Medeiros diris, ke li estas neantaŭjuĝema kaj ke li adoptis intuician modelon, por doni vivon, en la ekranego, al la plej elstara reprezentanto de Spiritismo. "Lia mondo estas la interna mondo", li klarigis en materialo de diskonigado de la filmo.

Kiu zorgis pri la karakterizigo de Medeiros, tiu estis Anna Van Sten, memorata pro sia laboro en la televid-serioj "Tre Linda Afero" kaj "Elis".

Emocia filtrilo

La reĝisoro de la filmo, Wagner de Assis, nepre volas distingi Kardec, multfoje konfuzata kun iu mediumo, kiel racian homon kaj respondencan pri la kodigado de la Spiritisma Doktrino, prenante kiel bazon "La Libro de la Spiritoj".

La filmteksto de la longaĵo havas la subskribon de L. G. Bayão (el "Mia Famo Kiel Malbonulo" kaj "La Fratino Dulce") kaj de Assis mem (la reĝisoro de "La Indiga Knabino" kaj unu el la aŭtoroj de la dramserio "Spegulo de la Vivo").

Kun mallonga parto de la produktaĵo filmita sur la bordo de la Rivero Sejno kaj antaŭ aliaj franciaj pejzaĝoj, la filmo devis akcepti la efektojn de la grafika komputado.

Inter la geaktoroj estas konataj nomoj kiel Dalton Vigh, la interpretisto de Dufaux, kaj Guida Vianna, kiu vivigas Plainemaison. Venkintino kiel la plej bona aktorino en la Festivalo de Cannes (pro la longaĵo "Linio de Pasigo" kaj kiel interpretisto de la patrino de Renato Russo, en "Ni Estas Tiel Junaj"), Sandra Corveloni donas vivon al Amélie-Gabrielle, la edzino de Kardec, kiu, krom instruistino kaj muzikistino, estis granda apogantino de la filozofiaj instruoj transdonataj de la edzo. En la ekrano la franca aktoro Christian Baltauss komponas enigman personon identigitan kiel Generalo. Genézio de Barros vivigas la Pastron Boutin, kaj Guilherme Piva interpretas P. Didier, la eldonisto de la libroj de Allan Kardec.
FONTOJ:



PAPA RECONHECE MILAGRE DE FREIRA BAIANA E IRMÃ DULCE SERÁ PROCLAMADA SANTA // LA PAPO AGNOSKIS MIRAKLON DE LA BAHIA MONAĤINO, KAJ LA FRATINO DULCE ESTOS PROKLAMITA SANKTA.

14-05-2019

O papa Francisco reconheceu um novo milagre da freira baiana irmã Dulce, conhecida como “O Anjo bom da Bahia”, e a beata será proclamada santa na próxima solene celebração de canonizações. A data da cerimônia ainda não foi divulgada.

Nascida em Salvador no dia 26 de maio de 1914, irmã Dulce foi beatificada em 22 de maio de 2011. Ela ficou conhecida por obras de caridade e de assistência aos pobres e necessitados. Morreu no dia 22 de maio de 1992 na capital baiana.

A canonização de irmã Dulce começou em janeiro de 2000. Com o início do processo, os restos mortais que estavam na Igreja da Conceição da Praia foram então transferidos para a Capela do Convento Santo Antônio, na sede das Obras Sociais Irmã Dulce (OSID), também em Salvador.

Foi em 2001 que o primeiro milagre foi atribuído à irmã Dulce. Cláudia Cristiane dos Santos relatou que teve hemorragia após dar à luz, e foi curada depois de o padre José Almi de Menezes rogar à freira baiana. Depois da beatificação, a Assessoria de Memória e Cultura das Obras Sociais Irmã Dulce (OSID) informou que recebeu milhares de casos de pessoas que relataram ter obtido graças por meio do “O Anjo bom da Bahia”.

Irmã Dulce recebeu este nome em 1933, ao se tornar freira das Irmãs Missionárias da Imaculada Conceição da Mãe de Deus, em homenagem ao nome de sua mãe. Seu nome de batismo é Maria Rita de Souza Brito Lopes Pontes.

Segundo o site Vatican News, canal oficial de comunicação da Santa Sé, o papa Francisco recebeu em audiência na segunda-feira 13, o prefeito do Congregação das Causas dos Santos, cardeal Angelo Becciu, que autorizou o Dicastério vaticano a promulgar o decreto.

Os dicastérios estão para o papa como os ministérios estão para um chefe de governo. São organismos dedicados a colaborar com o governo da Igreja universal em áreas específicas.

“Com o Decreto autorizado pelo Santo Padre reconhecendo o milagre atribuído à intercessão de irmã Dulce, a Beata será proximamente proclamada Santa em solene celebração de canonizações”, comunicou o Vaticano.

O segundo milagre reconhecido pelo papa ainda não foi divulgado.
La Papo Francisko rekonis novan miraklon de la bahia monaĥino Fratino Dulce, konata kiel "La Bona Anĝelo de Bahio", kaj la beatulino estos proklamita Sankta en la venonta solena celebro de kanonigoj. La dato de la ceremonio ankoraŭ ne estas diskonigita.

Naskiĝinta en Salvadoro (la ĉefurbo de la brazila ŝtato Bahio), en la 26 de majo 1914, la Fratino Dulce estis beatigita la 22-an de majo 2011. Ŝi iĝis konata pro sia karitata agado, per kiu ŝi helpadis malriĉulojn kaj necesbezonantojn. Ŝi forpasis en la 22-a de majo 1992, en la bahia ĉefurbo.

La proceso de kanonigo de la Fratino Dulce komenciĝis en januaro 2000. Pro la komenco de la proceso, ŝiaj mort-restaĵoj, kiuj ĝis tiam estis en la Preĝejo de Nia Plaĝa Sinjorino pri la Senpeka Koncipinteco, estis translokigitaj al la kapelo de la Monaĥejo Sankta Antono, en la sidejo de la institucio Sociaj Helpfaroj Fratino Dulce (SHFD), ankaŭ en Salvador.

En 2001 la unua miraklo estis atribuita al la Fratino Dulce. Iu virino nomata Cláudia Cristiane dos Santos rakontis, ke ŝi suferis hemoragion, post kiam ŝi akuŝis bebon, kaj ke ŝi estis kuracita, post kiam la Pastro José Almi de Menezes petegis por ŝi al la bahia monaĥino. Post la beatigo, la asesoraro de la organo Memoro kaj Kulturo de la Sociaj Helpfaroj Fratino Dulce informis, ke ĝi ricevis milojn da kazoj de personoj, kiuj rakontis, ke ili ricevis gracojn pere de "La Bona Anĝelo de Bahio".

La Fratino Dulce ricevis tiun nomon en 1933, kiam ŝi ordeniĝis fratino el la Misiaj Fratinoj de la Senmakula Koncipinteco de la Patrino de Dio, omaĝe al la nomo de sia patrino. Ŝia baptonomo estas Maria Rita de Souza Brito Lopes Pontes.

Laŭ la retejo Vatican News, la oficiala komunik-kanalo de la Sankta Seĝo, la Papo Francisko akceptis en aŭdienco, en la lasta lundo (la 13-a), la prefekton de la Kongregacio pri la Aferoj de la Sanktuloj, la Kardinalo Angelo Becciu, kiu rajtigis la vatikanan dikasterion promulgi la dekreton.

La dikasterioj rilatas al la Papo, kiel la ministerioj rilatas al la registaro. Ili estas organoj dediĉataj al la kunlaborado kun la Katolika Eklezio, en specifaj fakoj.

"Post la dekreto rajtigita de la Sankta Pastro, rekonanta la miraklon atribuitan al la interhelpo de la Fratino Dulce, tiu ĉi beatulino estos baldaŭ proklamita Sankta, en solena celebro de kanonigoj", komunikis Vatikano.

La dua miraklo agnoskita de la Papo ankoraŭ ne estis anoncita.
FONTOJ:
https://veja.abril.com.br/blog/bahia/papa-reconhece-milagre-de-freira-baiana-e-irma-dulce-sera-proclamada-santa/


↑↨↑↨↑↨↑↨↑↨↑↨↑↨


CINCO MITOS E VERDADES SOBRE A ABOLIÇÃO DA ESCRAVATURA NO BRASIL // KVIN MITOJ KAJ VEROJ PRI LA ABOLICIO DE LA SKLAVECO EN BRAZILO


13-05-2019


A partir do dia 13 de maio de 1888, o futuro do país mudaria para sempre. No fatídico dia, Princesa Isabel assinou a Lei Áurea, decisão histórica que decretaria o fim da escravidão no Brasil.

O que foi ensinado sobre esta data na escola nos últimos 20 anos é hoje contrariado por historiadores contemporâneos. Sendo assim, você sabe o que de fato aconteceu? Confira 5 mitos e verdades sobre a abolição da escravatura no Brasil:

1) Princesa Isabel assinou o documento por ser abolicionista.
MITO. “Antes de ser uma benevolência da herdeira ao trono, a abolição da escravidão parece ter sido premeditada pelo Império, já que o Brasil vinha sendo pressionado por movimentos abolicionistas (internos e externos). Pedro se encontrava debilitado e Isabel precisava de apoio popular para emplacar o terceiro reinado”, explica o professor de história Celso Idamiano.

2) Os escravos não participaram efetivamente do processo de abolição da escravatura.
MITO. O historiador Sidney Chalhoub aponta que os escravos não eram passivos no processo. Reivindicavam a liberdade por meio de processos jurídicos, denunciavam os maus tratos dos senhores etc. “Além disso, a própria resistência à escravidão, através da fuga para quilombos, suicídios, sabotagem à produção, assassinato de senhores levavam a um real clima de insegurança para as elites o que, indiretamente, levou a formação do discurso abolicionista”, afirma o doutorando em História Social da Cultura pela UFMG Felipe Malacco.

3) A abolição da escravatura foi decisiva para a proclamação da República.
 VERDADE. A escravidão costumava ser um dos principais pilares do Império no Brasil. Segundo Malacco, a queda da monarquia foi apoiada pelos próprios escravizados, que criticavam a lentidão do processo de libertação; pelos donos de escravos, que não aceitaram a abolição sem que recebessem uma indenização; e pelos militares, que se tornaram abolicionistas após a grande participação de negros na guerra do Paraguai.

4) A Lei Áurea acabou definitivamente com a escravidão no Brasil.
MITO. Juridicamente, a afirmação é verdadeira, mas não condiz com a realidade social dos negros na época. Ainda segundo Malacco, apesar da alforria, não foi proporcionada aos ex-escravos uma forma de inserção na sociedade, marginalizando-os e obrigando-os a aceitar trabalhos em condições análogas à escravidão. Até hoje, esta situação existe. “Trabalha para pagar a manutenção de sua existência. Exatamente igual aos escravizados do período colonial e imperial”, afirma o doutor.

5) A princesa Isabel aproveitou que o pai estava em viagem para abolir a escravatura.
MITO. Historiadores afirmam que a abolição já era certeira independente de quem estivesse no poder. Isso aconteceu por conta da enorme pressão dos movimentos abolicionistas internos e externos. Se não fosse a princesa Isabel, certamente o imperador Dom Pedro II ou a elite econômico-política que assumiu a república brasileira após 1889 decretaria o fim da escravidão.
Depost la 13-a de majo 1888 la destino de Brazilo ŝanĝiĝis definitive. En tiu fatala dato la Princino Izabela sankciis la Oran Leĝon - historian decidon, kiu dekretis la finon de la sklaveco en Brazilo.

Tio, kio estis instruata en la lernejoj pri tiu dato dum la lastaj 20 jaroj, estas kontraŭata de nuntempaj historiistoj. Pro tio demandeblas: ĉu vi scias, kio efektive okazis? Kontrolu malsupre 5 mitojn kaj verojn pri la abolicio de la sklaveco en Brazilo:

1) La Princino Izabela subskribis la dokumenton, pro tio, ke ŝi estis aboliciistino.
 MITO: "Anstataŭ rezulti el boneco de la heredontino de la trono, la abolicio de la sklaveco ŝajne estis planita de la imperiestraro, ĉar Brazilo estis premata de aboliciismaj movadoj (internaj kaj eksteraj). Don Petro la 2-a troviĝis malforta, kaj Izabela bezonis la popolan apogon, por komenci la trian regadon", eksplikis Celso Idamiano, profesoro pri Historio.

2) La sklavoj ne partoprenadis efektive la procedon de la abolicio de la sklaveco.
MITO. La historiisto Sidney Chalhoub sciigis, ke la sklavoj ne restis pasivaj dum la procedo. Ili plendadis por la libereco per juĝaj procesoj, denuncis la brutalaĵojn de la senjoroj ktp. "Krom tio, la rezistado mem al la sklaveco, per fuĝoj al la kilomboj (kaŝitaj negrorifuĝejoj), memmortigoj, sabotadoj al la produktado kaj murdo de senjoroj (sklavomastroj), kreis etoson de malsekureco cxe la elitoj, kio nerekte kaŭzis la aboliciisman diskutadon", asertis Felipe Malacco, doktoriĝanto pri Socia Historio de la Kulturo, el la Federala Universitato de Minas Ĝerajso (FUMĜ).

3) La abolicio de la sklaveco estis decidiga por la proklamo de la Respubliko.
 VERO. La sklaveco estadis unu el la ĉefaj kolonoj de la Imperio de Brazilo. Laŭ Malacco, la falo de la monarkio estis apogata de la sklavigitoj mem, kiuj kritikadis la malrapidecon de la procedo de la liberigo; de la sklavomastroj, kiuj ne akceptadis la abolicion sen la ricevo de iu monkompenso; kaj ankaŭ de la militistoj, kiuj fariĝis aboliciistoj post la granda partopreno de negroj en la milito kontraŭ Paragvajo.

4) La Ora Leĝo finis definitive la sklavecon en Brazilo.
 MITO. Jure la aserto estas vera, tamen ĝi ne akordiĝas kun la socia realeco de la tiamaj nigruloj. Ankoraŭ laŭ Malacco, malgraŭ la sklavo-liberigado, ne estis konsentita al la ekssklavoj la eblecon membriĝi al la civita socio. Ili do estis ekskludigataj kaj devigataj akcepti laborojn analogajn je tiuj de la sklaveco. Ĝis hodiaŭ tia situacio ekzistas. "Ili (la nigruloj) laboras por pagi la konservadon de sia ekzistado, ĝuste simile al la sklavigitoj de la kolonia kaj imperia periodoj", asertis la doktoro.

5) La Princino Izabela profitis la forvojaĝon de la patro, por aboli la sklavecon.
MITO. Historiistoj asertas, ke la abolicio jam estis plencerta, sendepende de tiu, kiu sidis sur la trono. Ĝi okazis pro la grandega premado de la internaj kaj eksteraj aboliciismaj movadoj. Se ne la Princino Izabela, certe la Imperiestro Don Petro la 2-a aŭ la ekonomia-politika elito, kiu fondis la brazilan respublikon en 1889, dekretus la finon de la sklaveco.
FONTOJ:


****************

PEDREIRO CONCLUI CURSO DE DIREITO NO PRÉDIO QUE AJUDOU A CONSTRUIR // MASONISTO FINIS LA KURSON DE JURO EN LA KONSTRUAĴO, KIUN LI HELPIS KONSTRUI

10-05-2019


Luiz Antônio dos Santos, de 51 anos, foi quem ergueu as paredes da faculdade particular em Votuporanga, São Paulo, que anos depois o recebeu como universitário.

“Eu brincava com meus amigos e dizia que estava fazendo duas faculdades. Foi muito engrandecedor saber que eu tinha erguido os corredores por onde passava. A minha habilidade profissional me ajudou a conseguir isso. Tive um privilégio muito grande, diz Luiz.

O agora advogado contou que se mudou para o município em 1989, começou a procurar emprego e entrou para o ramo da construção civil.

Depois de anos de experiência, foi selecionado para trabalhar na obra da unidade de ensino superior.

“A construção teve início em 2006. Fizemos os primeiros blocos da faculdade. Além de trabalhar, eu fazia alguns cursos profissionalizantes, mas queria algo a mais. Portanto, dois anos depois, quando a obra acabou, eu prestei vestibular e fui aprovado”, relembra o advogado.

Como

Antonio conseguiu estudar graças a uma bolsa oferecida por um programa do estado de São Paulo.

De segunda a sexta-feira, ele dividia os estudos com as obras em que trabalhava. Aos fins de semana, cumpria com os termos previstos no programa.

Luiz Antônio dos Santos se formou em 2012. A morte precoce de um filho de 18 anos e outras dificuldades quase o fizeram trancar o curso, mas, ele não desistiu e foi aprovado três anos depois no exame da Ordem dos Advogados do Brasil (OAB).

“Foi uma tragédia muito grande. Quase desisti, porque minha mulher e minha filha entraram em depressão. Demorei um tempo para conseguir a aprovação na OAB. Como eu trabalhava na construção civil, não tinha tempo suficiente para me dedicar aos estudos. É uma demanda muito grande”, afirma Luiz.

Vida nova

Atualmente, Luiz trabalha como advogado em um escritório próprio e atua nas áreas civil e criminal, mas confessa que ainda dá algumas dicas para amigos que estão realizando obras particulares.

Mesmo já exercendo a profissão de advogado, o desejo por mais conhecimento o fez continuar os estudos.

“Fiz uma pós-graduação em Direito Constitucional e estou terminando uma segunda faculdade sobre teologia. Ano que vem, quero fazer um mestrado e quem sabe um doutorado. Meu desejo é poder lecionar, diz o advogado.
Luiz Antônio dos Santos, 51-jara, kunstarigis la murojn de privata fakultato situanta en la urbo Votuporango, en San-Paulio, Brazilo. Jarojn poste la sama institucio akceptis lin kiel universitatanon.

"Mi ŝercis kun miaj amikoj, dirante, ke mi faras du fakultatojn. Estis multevalorige scii, ke mi kunkonstruis la koridorojn, tra kie mi pasadis. Mia profesia lerteco helpis min sukcesigi tion. Mi havis tre grandan privilegion", diris Luiz.

La nun advokato rakontis, ke li transloĝigis al Votuporango en 1989, ekserĉis dungon kaj eniris en la fakon de la konstruado.

Post jaroj da sperto li estis selektita por masoni en la konstruado de tiu supera instrudomo.

"La konstruado havis komencon en 2006. Ni faris la unuajn blokojn de la fakultato. Krom labori, mi vizitadis kelkajn profesiigajn kursojn, sed mi deziris ion plian. Do, du jarojn poste, kiam la konstruado finiĝis, mi provis enir-ekzamenon por la fakultato kaj estis aprobita", rememoris la advokato.

Kiel

Luiz sukcesis studi dalk' al stipendio, kiun li ricevis de iu socia programo de la ŝtato San-Paŭlio.

De lundo ĝis vendredo li dividis la tempon inter la studoj kaj la konstruejo, kie li laboradis. En la semajnfinoj li plenumis la postulojn preskribitajn de la inkluziviga programo.

Luiz Antônio dos Santos bakalaŭriĝis en 2012. La frutempa morto de unu lia 18-jara filo, krom aliaj malfacilaĵoj, preskaŭ igi lin interrompi la kurson, sed tamen li ne rezignis kaj estis aprobita tri jarojn poste en la ekzameno de la Ordeno de la Advokatoj de Brazilo (OAB).

"Estis granda tragedio. Mi preskaŭ rezignis, des pli ĉar mia edzino kaj mia filino deprimiĝis. Mi bezonis longan tempon por obteni la aprobon de OAB. Ĉar mi laboradis en la konstruado, mi ne havis sufiĉan tempon por dediĉi min al la studoj. Tio estis ŝarĝo tro peza", asertis Luiz.

Nova vivo

Nuntempe Luiz laboras kiel advokato en propra oficejo kaj profesias en la branĉoj de civila kaj kriminala juroj, sed li konfesis, ke li ankoraŭ donas kelkajn instrukciojn al amikoj, kiuj estas konstruantaj privatajn vorkojn.

Kvankam dediĉante sin al la profesio de advokato, la deziro por pliaj konoj igis lin daŭrigi la studojn.

"Mi sekvis post-bakalaŭran kurson pri Konstitucia Juro kaj finas nun duan fakultaton, pri Teologio. Venontjare mi intencas studi magistrecon kaj eble doktorecon. Mia revo estas tio, povi instrui", diris la advokato.
FONTOJ:
http://www.sonoticiaboa.com.br/2019/05/10/pedreiro-conclui-curso-direito-predio-ajudou-construir/


"-"-"-"-"-"-"-"-"-"-"-"-"-"-"-

PARA A CIÊNCIA, É UM MISTÉRIO QUE NARVAL SOBREVIVA HÁ 1 MILHÃO DE ANOS // LAŬ LA SCIENCO, ESTAS MISTERE, KE LA NARVALOJ VIVADAS DE UNU MILIONO DA JAROJ

09-05-2019


Unicórnios existem – e estão entre nós há muitos anos. Só que não são pôneis branquinhos com poderes mágicos, estão mais para baleias gigantescas nada dóceis. Estamos falando do narval, ou unicórnio-do-mar, um animal da família da beluga que vive nos arredores do Ártico.

Assim como os unicórnios, os machos contam com um “chifre” na testa – que, na verdade, é um dente com mais de 10 milhões de terminações nervosas e que chega a medir 3 metros. O narval também é grande: seu tamanho varia de 4 a 5 metros de comprimento e seu peso, entre 800 e 1.600 quilos. Ele é esquisito e, para a ciência, um mistério.

Pesquisadores da Universidade de Copenhagen, na Dinamarca, sequenciaram o genoma de narvais que vivem no oeste da Groenlândia. E o que eles viram é que há pouca diversidade genética entre esses animais. “Isso é surpreendente porque uma alta variabilidade genética está associada a maiores chances de sobrevivência da espécie”, comenta Eline Lorenzen, principal autora do estudo. Com pouca variação no DNA, faria mais sentido que os narvais tivessem sido extintos, e não que habitassem o planeta há 1 milhão de anos.

Imagine só: se a gente se reproduzisse apenas entre familiares, seria muito provável que nascessem bebês mais expostos a doenças para as quais o pai e a mãe têm propensão genética; ou então que essas crianças fossem mais suscetíveis a vírus que já infectaram seus pais. E, teoricamente, esse é o caso dos narvais.

Existem atualmente cerca de 170 mil deles, que vivem nas águas da Groenlândia, do Canadá, da Rússia e da Noruega. A análise genética mostra que, apesar da pouca variação, a população vem crescendo desde a última era do gelo. Exceto em algumas regiões, onde a espécie vem diminuindo por causa da caça.

“O narval sobreviveu a mudanças massivas no ecossistema do Ártico”, observa Lorenzen. Segundo ela, esse estudo abre brecha para questionar se a capacidade de resistir a mudanças climáticas compensaria a baixa variabilidade genética. Ao comparar os unicórnios-do-mar com outros mamíferos que habitam terras geladas – baleia-da-Groenlândia, beluga, leão-marinho e urso polar –, os pesquisadores viram que todos eles apresentam um código genético diversificado. Isso indica, portanto, que o DNA pouco variável seria uma característica dos narvais.
La unikornoj ekzistas kaj estas inter ni de multe da jaroj. Okazas nur, ke ili ne estas tiaj, kiaj blanketaj poneoj kun magiaj povoj. Ili pli similas al gigantaj balenoj neniel dolĉaj. Ni aludas pri la narvalo aŭ marunikorno, besto el la familio de la huzoj, kiuj vivas en la ĉirkaŭaĵoj de Arkto.

Same kiel la unikornoj, la virnarvaloj havas “kornon” sur la frunto. En vero tiu protuberanco estas dento kun pli ol dek milionoj da nervaj finaĵoj, kaj kiu estas eĉ tri metrojn longa. La narvalo ankaŭ estas granda: la plenkreska havas inter 4 kaj 5 metrojn da longo, kaj ĝia pezo varias inter 800 kaj 1.600 kilogramoj. Ĝi estas bizara kaj, laŭ la Scienco, mistera.

Esploristoj el la Universitato de Kopenhago, en Danlando, mapis la genotipon de la narvaloj kiuj vivas en la okcidento de Gronlando. Kaj kion ili rimarkis, estas tio, ke ekzistas mulgranda genetika diverseco inter tiuj marbestoj. "Tio estas surpriza, ĉar la granda genetika varieco estas asociata al pli grandaj ŝancoj de postvivado de la koncerna specio", komentis Eline Lorenzen, la ĉefa aŭtoro de la studo. Kun malmultaj varioj de DNA, estus pli sence, ke la narvaloj estus estingiĝintaj, sed ne ke ili loĝatigas la planedon de unu miliono da jaroj.

Imagu tion ĉi: se ni reproduktiĝus nur inter familianoj, estus probable, ke naskiĝus beboj multe pli inklinaj al malsanoj, al kiuj la gepatroj havus genetikan emon; aŭ ke tiaj infanoj estus pli kontaĝeblaj al virusoj, kiuj jam infektis iliajn gepatrojn. Kaj, teorie, tio estas la okazo ĉe la narvaloj.

Ekzistas nuntempe ĉirkaŭ 170 miloj da ili, kiuj vivas en la akvoj de Gronlando, Kanado, Rusujo kaj Norvegujo. La genetika analizo montras, ke malgraŭ la malmultaj varioj, ilia populacio estas kreskanta de la lasta erao de la glacio, escepte  en kelkaj regionoj, kie la specio estas malpliiĝanta pro la ĉasado.

“La narvaloj postvivis grandkvantajn ŝanĝojn en la ekosistemo de Arkto”, observis Lorenzen. Laŭ ŝi tiu studaĵo malfermas breĉon por la demando, ĉu la kapableco rezisti al klimataj ŝanĝiĝoj kompensas la malmultan genetikan variecon. Komparante la marunikornojn vivantajn ĉe glaciaj teroj, nome gronlanda baleno, huzo, marleono kaj blanka urso, la esploristoj observis, ke ĉiuj ili prezentas diversan genetikan kodon. Tio indikas, do, ke la malmultvaria DNA estas karakterizo de la narvaloj.
FONTOJ:
https://super.abril.com.br/ciencia/para-a-ciencia-e-um-misterio-que-narval-sobreviva-ha-1-milhao-de-anos/


-/-/-/-/-/-/-/-/-/-/

POMBO 'ULTRAPASSA LIMITE DE VELOCIDADE' E É FOTOGRAFADO POR RADAR NA ALEMANHA // KOLOMBO TRANSPASIS LA LIMON DE RAPIDECO KAJ ESTIS FOTOGRAFITA DE RADARO, EN GERMANUJO

08-05-2019


Era uma tarde tranquila na cidade de Bocholt, no oeste da Alemanha, quando um pombo ultrapassou o limite de velocidade em uma rua residencial, voando a 45 km/h em uma área em que a velocidade máxima era de 30 km/h.

Um radar de velocidade disparou o flash assim que a ave passou voando por ele.

Autoridades da cidade, que fica perto da fronteira com a Holanda, publicaram a foto captada pelo radar na semana passada e, desde então, a imagem se tornou viral.

Em circunstâncias normais, a penalidade por excesso de velocidade equivaleria ao pagamento de multa no valor de 25 euros (cerca de R$ 111).

O evento inusitado aconteceu em fevereiro, mas a prefeitura de Bocholt informou por meio de sua conta no Facebook que levou algum tempo para analisar as fotos.

De acordo com o município, há uma margem de tolerância de 3 km/h em casos de excesso de velocidade, mas ainda assim o pombo estava voando a uma velocidade 12 km/h superior, "em rota de colisão com veículos e pedestres".

Um morador sugeriu que se tratava claramente de um pombo de corrida, enquanto outro brincou que a punição apropriada seria a prestação de serviço comunitário como pombo-correio.

A página da cidade de Bocholt no Facebook dizia filosoficamente: "Acima de tudo, resta saber se e como o pássaro veloz vai pagar sua multa de 25 euros".
Estis trankvila vespero en la urbo Boĉolto, okcidente de Germanujo,  kiam iu kolombo transpasis la limon de rapideco en loĝa strato, flugante po 45 kilometrojn hore, en areo, kie la maksimuma rapideco estas je 30 km/h.

Unu radaro pri rapideco ekbriligis la fulmolumon, apenaŭ la birdo preterflugis preter ĝi.

Aŭtoritatuloj de la urbo, kiu situas proksime de la landa limo kun Nederlando, publikigis la foton faritan de la radaro, en la pasinta semajno, kaj, de tiam, la bildo retfuroras.

En normalaj kondiĉoj la puno pro eksceso de rapideco ekvivalentas al la monpuno en la valoro de 25 eŭroj.

Tiu ne atendita afero okazis en februaro, tamen la urbodomo de Boĉolto informis, per sia konto en Fejsbuko, ke ĝi bezonis kelkan tempon por analizi la fotaĵojn.

Laŭ la municipo, estas toler-marĝeno de ĝis 3 kilometroj hore okaze de eksceso de rapideco, sed eĉ tiel la kolombo estis fluganta super la rapideco de 12 kilometroj hore, en kurso de kolizio kun veturiloj kaj piedirantoj”.

Iu loĝanto sugestis, ke temas pri vetfluga kolombo, dum alia ŝercis, ke la ĝusta puno por ĝi estas servado al la socio kiel kurierkolombo.

La paĝo de la urbo Boĉolto en Fejsbuko diris filozofie: “Super ĉio necesas scii, ĉu kaj kiel la rapidega birdo pagos sian monpunon je 25 eŭroj”. 
FONTOJ:



::::::::::::::::::::::::::::::::

NOVA TECNOLOGIA HOLOGRÁFICA PODE ABRIR CAMINHO PARA O FUTURO DA COMPUTAÇÃO QUÂNTICA // NOVA HOLOGRAFIA TEKNIKO POVAS MALFERMI VOJON AL LA ESTONTECO DE LA KVANTUMA KOMPUTADO

07-05-2019


Uma equipe de investigadores da Escola Politécnica Federal de Lausana (EPFL), na Suíça, descobriu uma forma de determinar o comportamento da luz para além das limitações dos comprimentos de onda. Este avanço abre a porta para a codificação de dados quânticos num padrão de luz holográfico, podendo ser a chave para o futuro da computação quântica.

Tirando partido da natureza quântica da interação entre elétrons e luz, a equipe da EPFL separou feixes em termos de energia, e não de espaço. Isto permite a utilização de pulsos de luz para codificar informações sobre a onda de elétrons e mapeá-la, com a ajuda de um microscópio de elétrons.

As técnicas utilizadas atualmente, tanto para o estudo da luz como para a extração de informação 3D, estão limitadas pelo tamanho dos comprimentos de onda. Este avanço permite uma resolução consideravelmente maior, que poderá até incluir filmes holográficos de objetos em movimento rápido.

No entanto, esta nova abordagem está ainda numa fase muito inicial e poderá levar algum tempo até chegar aos computadores quânticos. De qualquer modo, abre a porta para um futuro em que seria possível a existência de processadores quânticos seguros, mas pequenos.

Os computadores quânticos atuais possuem dimensões gigantescas, pelo que esta descoberta pode vir a abrir caminho para a criação de novos modelos mais práticos, que possam até ser utilizados numa mesa ou secretária.
Skipo da esploristoj de la Federala Politeknika Lernejo de Laŭzano (FPLL), en Svisio, eltrovis manieron redifini la konduton de la lumo trans la limojn de la ondolongoj.

Tiu progreso malfermas la pordon por la kodigado de kvantumaj datenoj en holografia modelo de la lumo. Tio povas esti la ŝlosilo al la estonteco de la kvantuma komputado.

Profitante la kvantuman naturon de la interago inter la elektronoj kaj la lumo, la skipo de FPLL disigis faskojn konsiderante la energion, ne la spacon. Tio ebligas la utiligadon de pulsoj de lumo por kodigi informojn pri la ondo de elektronoj kaj mapi ĝin per la helpo de elektron-mikroskopo.

La nuntempe utiligataj teknikoj, kaj por la studado de la lumo, kaj por la ekstraktado de informoj 3D, estas limitaj al la ondolongoj. La nova progreso ebligas rezolucion tre pli grandan, kiu povos eĉ inkluzivigi holografiajn filmojn pri objektoj en rapida movo.

Tamen tiu nova teknikaĵo ankoraŭ estas en fazo tre komenca kaj eble uzos iom longan tempon, ĝis ĝi alvenos al la kvantumaj komputoroj. Iel ajn ĝi malfermas la pordon al la estonteco, kiam estos ebla la ekzistado de sekuraj sed malgrandaj kvantumaj procesoroj.

La nuntempaj kvantumaj komputoroj havas tro grandajn dimensiojn, tial ke tiu eltrovaĵo povos malfermi vojon al la elkreado de novaj modeloj pli malgrandaj, kiuj eĉ povos esti uzataj sur mebleto de komputilo, aŭ sur skribo-tablo.
FONTOJ:



-*-*-*-*-*-*-*-*-*

AMIGOS DESCOBREM QUE SÃO IRMÃOS, APÓS TESTE DE DNA // AMIKOJ MALKOVRIS, KE ILI ESTAS FRATOJ, POST TESTO PRI DNA

06-05-2019


Imagina a alegria! Dois amigos, filhos únicos de mães que fizeram inseminação artificial, descobriram que são irmãos de sangue!
A boa nova conteceu com Walt Gordy, de 37 anos, e Mark Tolson, de 36.

Eles moram no Texas, EUA, e foram apresentados por um amigo em comum. Pouco tempo depois, Walt e Mark, descobriram que são filhos do mesmo pai.

Tudo começou no ano passado, quando Mark decidiu procurar o 23andMe – uma empresa privada que faz testes genéticos rápidos – para tentar encontrar o pai biológico dele. Walt já havia usado o mesmo 23andMe em 2014, por um outro motivo. Ele teve um câncer e queria ver se poderia estar predisposto a outra doença.

A surpresa

Em 19 de setembro de 2018, Walt recebeu um telefonema de Mark.

“Ele disse: ‘Eu fiz o 23andMe semanas atrás. Os resultados chegaram hoje e no topo da lista diz que somos irmãos, cara'”, disse Mark ao InsideEdition. Os dois ficaram em êxtase e começaram a comemorar!

História

Walt e Mark cresceram como filhos únicos.

As mães dos dois fizeram inseminação artificial para engravidar, coincidentemente na mesma clínica de fertilidade.

A boa notícia sobre os irmãos de sangue fez as famílias se aproximarem e se tornarem amigas.

Depois disso, eles celebraram juntos o jantar de Ação de Graças e já viajaram juntos também.

“Eu sempre quis um irmão. Eu sempre quis e isso nunca aconteceu. Com ele, foi o amor à primeira vista”, disse Walt.
Prezentu al vi tiun ĝojon! Du amikoj, solfiloj de patrinoj, kiuj farigis artefaritan fekundigon, eltrovis, ke ili estas samsangaj fratoj!
La bona novaĵo okazis al Walt Gordy, 37-jara, kaj Mark Tolson, 36-jara. Ili vivas en la usona ŝtato Teksaso kaj estis interprezentitaj de komuna amiko. Post mallonga tempo, Walt kaj Mark eltrovis, ke ili estas filoj de sama patro.

Ĉio komenciĝis en la pasinta jaro, kiam Mark decidis veni al 23andMe – privata entrepreno, kiu faras rapidajn genetikajn testojn – por provi trovi sian biologian patron. Walt jam utiligis tiun saman entreprenon en 2014, sed pro alia kialo. Tiam li suferis kanceron kaj volis scii, ĉu li estas predispoziciata al alia malsano.

Jen la surprizo

En la 19-a de septembro 2018, Walt ricevis telefonaĵon de Mark.
“Li diris: ‘Mi farigis teston en 23andMe semajnojn antaŭe. La rezultatoj alvenis hodiaŭ, kaj sur la supro de la listo estas dirite, ke ni du estas fratoj, kara’”, diris Mark al InsideEdition (usona televizia revuo). La du ekstaziĝis kaj prifestis!

La Historio

Walt kaj Mark kreskis kiel solfiloj.

La patrinoj de ambaŭ ili farigis artefaritan fekundigon, por gravediĝi, koincide en la sama kliniko pri fekundeco.

La bona novaĵo pri la samsangaj fratoj igis iliajn familiojn alproksimiĝi kaj interamikiĝi.

Post tio ili celebris kune la Tagon de La Dankado kaj ankaŭ jam vojaĝis kune.

“Mi ĉiam volis havi fraton. Mi ĉiam volis tion, sed tio neniam estis okazinta. Pri mi kaj li okazis unuavida amo”, diris Walt.
FONTOJ:


TUMBAS E ESTÁTUAS SÃO DESENTERRADAS DE CEMITÉRIO DE 4.500 ANOS NO EGITO // TOMBOJ KAJ STATUOJ ESTIS ELTERIGITAJ EN SEPULTEJO JE 4.500 JAROJ EN EGIPTUJO

05-05-2019


O Ministério das Antiguidades do Egito revelou um cemitério de 4.500 anos perto das pirâmides de Gizé, contendo tumbas de madeira coloridas e estátuas de calcário que datam do Reino Antigo.

Segundo o comunicado publicado neste sábado (4), o local do enterro contém túmulos de vários períodos, sendo que o mais antigo contém restos mortais de dois homens que viveram durante o chamado Reino Antigo ou a idade dos construtores das pirâmides.

De acordo com as inscrições dentro dos túmulos, um dos homens se chamava Behnui-Ka, ele tinha sete títulos, incluindo o de sacerdote e de juiz. O outro se chamava Nwi, também conhecido como "chefe do grande Estado" e "purificador" do rei Khafre — o faraó que ordenou a construção de uma das Pirâmides de Gizé.

Pesquisadores disseram que os sacerdotes achados datam da V dinastia (2500-2350 a.C.).

"As duas portas falsas que encontramos no interior são realmente de uma qualidade muito boa de calcário. Para obter uma qualidade muito boa de calcário que veio de Tora, você precisa obter a permissão do próprio rei, e eu acredito que esses caras tinham títulos muito bons para poder pedir ao rei este calcário de boa qualidade", disse Mostafa Waziri, secretário-geral do Conselho Supremo de Antiguidades egípcio.

Arqueólogos acreditam que seus restos mumificados poderão ser encontrados nos sarcófagos e sugerem que algumas estátuas e máscaras retratam eles mesmos e seus familiares.

"Os sarcófagos estão em perfeitas condições porque estavam bem pintados, bem coloridos e bem decorados. Vamos exibi-los em nossos museus egípcios, como os de Sharm El-Sheikh e Hurgada", anunciou Waziri, depois da visita ao sítio arqueológico.

La Ministerio pri Antikvaĵoj de Egiptujo anoncis pri sepultejo je 4.500 jaroj, proksima de la piramidoj de Gizo, enhavanta kolorajn tombojn el ligno kaj statuojn el kalko, kiuj datiĝas de la Antikva Regno.

Laŭ la komunikaĵo publikigita lastsabate (en la 4-a), la loko de la sepultado enhavas tombojn el diversaj periodoj, kaj la plej antikva el ili entenas mortrestaĵojn de du viroj, kiuj vivis dum la nomata Antikva Regno aŭ la epoko de la konstruintoj de la piramidoj.

Laŭ la surskribaĵoj en la interno de la tomboj, unu el la viroj nomiĝis Behnui-Ka, kiu havis sep titolojn, inkluzive tiujn de sacerdoto kaj juĝisto. La alia nomiĝis Nwi, konita kiel “la ĉefo de la granda Ŝtato” kaj “la purigisto” de la reĝo Khafre – la faraono kiu ordonis la konstruon de unu el la Piramidoj de Gizo.

Esploristoj diris, ke la sacerdotoj eltrovitaj datiĝas de la 5-a dinastio (2500-2350 a.K).

“La du falsaj pordoj, kiujn ni malkovris en la interno estas efektive el tre bonkvalita kalko. Por havigi kalkon je tre bona kvalito venintan el Toro, oni bezonis obteni la permeson de la reĝo mem, kaj mi kredis, ke tiuj uloj posedis tre gravajn titolojn, por povi peti al la reĝo tian bonkvalitan kalkon”, diris Mostafa Waziri, la ĝenerala sekretario de la egipta Superega Konsilio pri Antikvaĵoj.

Arĥeologoj kredas, ke tiuj mumiigitaj kadavroj povas esti trovataj en sarkofagoj kaj sugestas, ke kelke da statuoj kaj maskoj portretas ilin mem kaj iliajn familianojn.

“La sarkofagoj estas en perfekta stato de konserveco, ĉar ili estis bone farbitaj, bone kolorigitaj kaj bone dekoraciitaj. Ni eksponos ilin en niaj egiptaj muzeoj, kiel tiuj de Sharm El-Sheikh kaj Hurgada", anoncis Waziri, post la vizito al la arkeologia ejo.


FONTOJ:

//////////////*\\\\\\\\\\\\\\

TECNOLOGIA TRANSFORMA MÚSICA CLÁSSICA EM DESENHOS ABSTRATOS // TEKNIKO TRANSFORMAS KLASIKAJN MUZIKOJN EN ABSTRAKTAJN DESEGNOJN

03-05-2019


A batuta da maestra Marin Alsop da ganhou uma função extra além de orientar os músicos da Orquestra Sinfônica do Estado de São Paulo (Osesp). A regência de composições consagradas da música clássica foi transformada em quadros para o projeto “Música para os Olhos”.

Os movimentos de Marin foram captados por sensores e transformados em desenhos por um software. A tecnologia conseguiu converter, desde os gestos mais leves até os mais vibrantes e enérgicos, em linhas e formas abstratas.

Entre as 12 composições utilizadas para criar as peças de arte estão obras consagradas de Debussy, Mozart, Tchaikovsky, Strauss, Stravinsky e Beethoven.

A ação foi criada pela agência de publicidade Talent Marcel para a despedida de Marin, que é a primeira mulher a assumir o cargo de regente titular da Osesp.

“O papel do maestro é ser o mensageiro do compositor e trazer aquela narrativa para a orquestra e, por meio dos músicos, para a plateia. A ideia do 'Música para os Olhos' é capturar a energia de uma performance e materializá-la em quadros para que as pessoas possam absorvê-la de uma forma diferente”, diz a regente.

O "Música para os Olhos" faz parte também das comemorações dos 20 anos da Sala São Paulo. A conceituada sala de concertos receberá a exposição das obras de 2 de maio a 8 de junho. Após esse período, um leilão será realizado em prol das atividades pedagógicas e artísticas da orquestra e seus grupos.

La taktobastono de la dirigentino Marin Alsop ekhavis ekstran funkcion, krom direkti la muzikistojn de la Simfonia Orkestro de la Ŝtato San-Paŭlio (SOŜSP). La orkestrado de rekonataj komponaĵoj de la klasika muziko estis transformita al bildoj por la projekto “Muziko por la Okuloj”.

La svingoj faritaj de Marin estis kaptitaj de sensoroj kaj aliigitaj en desegnojn per komputprogramo. La tekniko sukcesis konverti jen la plej mildajn, jen la plej vibrajn kaj energiajn gestojn en abstraktajn liniojn kaj formojn.

Inter la 12 muzikaĵoj utiligitaj por elkrei la artaĵojn estas rekonataj verkoj de Debussy, Mozart, Tchaikovsky, Strauss, Stravinsky kaj Beethoven.

Tiu entrepreno estis iniciatita de la agentejo de reklamado Talent Marcel, por la foreksiĝo de Marin, kiu estas la unua virino okupi la postenon de ĉef-dirigento de SOŜSP.

“La rolo de la orkestresto konsistas en tio, esti la mesaĝisto de la komponisto kaj alporti la muzikverkon al la orkestro kaj, pere de la muzikistoj, al la spektantaro.

La ideo de “Muziko por la Okuloj” estas tio, kapti la energion de orkestraj prezentoj kaj materiigi ilin en bildojn, por ke la homoj povu ensorbi ilin per malsama maniero”, diris la orkestrestino.

“Muziko por la Okuloj” partoprenas ankaŭ la celebrojn pri la 20-jariĝo de la Salono San-Paŭlio. Tiu ĉi prestiĝohava salono por koncertoj vidigas ekspozicion de tiaj desegnoj de la 2-a de majo ĝis la 8-a de junio. Post tiu tempodaŭro okazos aŭkcio pri ili, favore de la pedagogiaj kaj artaj aktivadoj de la Orkestro kaj ĝiaj grupoj.
FONTOJ:



*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-

LEONARDO DA VINCI, 500 ANOS DEPOIS: COMO O GÊNIO TRANSFORMOU AS NOSSAS VIDAS // LEONARDO DA VINCI, 500 JAROJN POSTE: KIEL LA GENIULO TRANSFORMIS NIAJN VIVOJN

02-05-2019

Leonardo di Ser Piero da Vinci, ou simplesmente Leonardo da Vinci (15 de abril de 1452 — 2 de maio de 1519), foi um polímata nascido na atual Itália, uma das figuras mais importantes do Alto Renascimento. Foi um mestre com diferentes habilidades. Muitos o conhecem como o artista que pintou Mona Lisa. Mas, além de pintor, ele também era um grande cientista, matemático, engenheiro, inventor, anatomista, pintor, escultor, arquiteto, botânico, poeta e músico.

Quinhentos anos após a morte de Leonardo da Vinci, restam apenas 20 obras comprovadamente pintadas por ele. Mas seus talentos foram além da arte e têm impacto até hoje. Você sabia que ele fez o primeiro protótipo de robô humano? Construído com madeira, couro e metal, ele sentava, acenava e até abria a boca. A Nasa usou o projeto para criar o primeiro robô humano a comandar uma estação espacial.

Obcecado com a ideia de voar, Da Vinci inventou o helicóptero. Ele não chegou a construí-lo, mas deixou anotações com detalhes sobre como funcionaria. O "parafuso aéreo" comprimiria o ar para voar, como os helicópteros de hoje.

Da Vinci até pensou na segurança dos pilotos e inventou o paraquedas. Embora não existissem carros nas ruas até o final do século 19, Da Vinci criou, aos 26 anos, um carro de autopropulsão. Ele também fez uma geladeira há 500 anos, a que chamou de "máquina de refrigerar".

Da Vinci uma vez dissecou o coração de um idoso que morrera aos 100 anos. Acabou fazendo primeira descrição conhecida de doença coronariana. Hoje, essa é considerada uma das causas mais comuns de morte no mundo. Desenhos perdidos de Da Vinci têm aparecido nos últimos anos.

Talvez ele tenha criado algo que até hoje não foi inventado.
Leonardo di Ser Piero da Vinci, aŭ simple Leonardo da Vinci (la 15-a de aprilo 1452 — la 2-a de majo 1519), estis granda multsciulo naskiĝinta en la nuna Italujo, unu el la figuroj plej gravaj en la Alta Renesanco. Li estis majstro pri diversaj lertaĵoj. Multaj scias pri li, kiel la artiston, kiu pentris la “Mona Lisa”. Sed, krom pentristo, li estis ankaŭ granda sciencisto, matematikisto, inĝeniero, inventisto, anatomiisto, skulptisto, arkitekto, botanikisto, poeto kaj muzikisto.

Kvincent jarojn post la morto de Da Vinci, restas nur 20 verkoj rekonite pentritaj de li. Tamen liaj talentoj manifestiĝis trans la arto kaj havas influon ĝis hodiaŭ. Ĉu vi sciis, ke li faris la unuan prototipon de la homeca roboto? Konstruite per ligno, ledo kaj metalo, ĝi moviĝe sidis, mansignis kaj eĉ malfermis la buŝon. NASA utiligis tiun projektaĵon por elkrei la unuan homecan roboton komandantan unu spacostacion.

Obsedite de la ideo flugi, Da Vinci elpensis la helikopteron. Li ne konstruis ĝin, sed postlasis notaĵojn kun detaloj pri tio, kiel ĝi funkcius. La nomita “aera ŝraŭbo” kunpremus la aeron, por flugi, kiel faras la nunepokaj helikopteroj.

Da Vinci eĉ zorgumis pri la sekureco de la pilotoj kaj inventis la paraŝuton. Kvankam ne ekzistis aŭtomobiloj sur la stratoj ĝis la fino de la 19-a jarcento, Da Vinci elpensis, aĝante 26 jarojn, unu mempropulsan veturilon. Li ankaŭ elfaris, antaŭ 500 jaroj, glaciŝrankon, kiun li nomis “refreŝiga maŝino”.

Iun fojon Da Vinci sekcis la koron de iu maljunulo, kiu mortis en sia 100-a

vivjaro. Li faris la unuan konatan priskribon pri la koronaria malsano. Hodiaŭ ĝi estas konsiderata unu el la kaŭzoj de morto plej komunaj en la mondo.

Perditaj desegnoj de Da Vinci estas aperantaj en la lastaj jaroj.

Eble li estis kreinta ion, kiu ĝis hodiaŭ ne estis inventita.
FONTO:

↓▼↓▼↓▼↓▼↓▼↓▼↓▼↓▼↓▼

OITO CARACTERÍSTICAS DO MERCADO DE TRABALHO DO FUTURO // OK KARAKTERIZOJ DE LA LABORMERKATO EN LA ESTONTECO

01-05-2019


Todos os dias, o mercado de trabalho passa por processos de transformação. Assim como a sociedade de modo geral, o meio corporativo e as tarefas do dia a dia são impactados pelo alto e rápido desenvolvimento da tecnologia e da ciência.

Abaixo, a Michael Page apresenta 8 características do mercado de trabalho do futuro, algumas que já acontecem e outras que ainda estão por vir. Confira:

1 Mais concorrência profissional
As empresas irão selecionar o candidato mais atrativo para a vaga em questão, sem se importarem com gênero, idade ou com o lugar onde este profissional vive - mesmo que seja a quilômetros do escritório.

2 Adeus trabalho de uma vida inteira
Os profissionais serão, cada vez mais, internacionais e buscados para trabalharem em projetos específicos. Portanto, a troca de emprego será algo mais do que normal, será preciso.

3 Maior estudos
Para serem bem remuneradas, as pessoas terão que estudar mais e mais. Graduações e MBAs não serão diferenciais. Cursos pontuais e reciclagens ditarão o futuro educacional.

4 Escritório onde você quiser
No parque, no café, em casa, em um coworking... Trabalhar de qualquer lugar fora do escritório será mais do que permitido, será uma ação encorajada. Networking, novos negócios e bem-estar para o profissional são somente alguns dos benefícios com a prática.

5 Mudanças de horários
Mais flexibilidade e maior preocupação com o bem-estar do funcionário entrarão para os temas de fiscalização de órgãos governamentais.

6 Desenvolvimento tecnológico
A demanda e procura por profissionais qualificados para lidar com novas tecnologias passará a aumentar de maneira considerável. Mecanismos (e colaboradores) que permitam maior produtividade e mudanças nas relações de trabalho como conhecemos atualmente serão muito, mas muito valorizados!

7 Globalização econômica
Faz tempo que ouvimos sobre a globalização, não é mesmo? A geografia não é mais um limite e, devido aos avances tecnológicos e logísticos, o comércio exterior estará ainda mais interligado. Novas rotas comerciais, maneiras de entrega, gestão de pedidos, e-commerce... Um mundo a parte será criado para dar conta de tanta inovação.

8 Novas profissões
Irão surgir novas tarefas para profissões que ainda estão por vir. Curioso, não? Fruto da evolução científica e tecnológica, cerca de 70% das crianças de hoje em dia trabalharão em profissões que ainda não existem concretamente.

[Faltou dizer que nos próximos dez anos 50% da força de trabalho serão cumpridos por robôs.]
Ĉiujn tagojn la merkato de laboro spertas procedojn de transformiĝo. Same kiel la socio ĝenerale, la korporacia medio kaj la taskoj de la ĉiutago ricevas la efikojn de la alta kaj rapida progresado de la teknologio kaj la scienco.

Tuj malsupre Michael Page prezentas ok karakterizojn de la labormerkato en la estonteco, kelkaj jam ekzistantaj kaj aliaj ankoraŭ ekzistontaj. Jen ili:

1. Pli da profesia konkureco.
La entreprenoj selektos la kandidatojn pli interesajn al la koncernaj postenoj, ne atentigante pri genro, aĝo aŭ la loko, kie la profesiulo vivas, eĉ se kilometrojn for de la oficejo.

2. Adiaŭ, tutviva laboro!
La profesiuloj estos pli kaj pli internaciaj kaj serĉataj por labori pri specifaj projektoj. Do la ŝanĝo de laborkontraktoj estos io pli ol ordinara. Ĝi estos bezona.

3. Pli da studado.
Ĉar ili estos bone salajrataj, la personoj devos studi pli kaj pli. Bakalaŭreco kaj MBA (majstreco pri entreprenadministrado  ne estos superregaj. Specifaj teknikaj kursoj kaj recikligadoj diktos la edukadon en la estonteco.

4. La oficejo, kie ajn oni volos.
En la parko, en la kafejo, en la hejmo, en kunoficejo... Labori kie ajn for de la kontoro estos pli ol permesate, sed estos eĉ kuraĝigata afero. Retlaborado, novaj negocoj kaj bonfarto por la profesiuloj estas nur kelkaj el la bonaĵoj el tio.

5. Ŝanĝado de laborhoroj.
Pli da fleksebleco kaj pli da zorgumado pri la bonfarto de la laboristoj estos aferoj de la registaraj kontrolaj organoj.

6. Teknologia disvolviĝado.
La bezonado kaj serĉado de kvalifikitaj profesiuloj por trakti novajn teknikojn pleje pligrandiĝos. Meĥanismoj (kaj kunlaborantoj), kiuj ebligos pli grandan produktadon kaj ŝanĝojn en la laborrilatoj tiaj, kiel ni konas nuntempe, estos multe, multe pli valorigataj!

7. Ekonomia tutmondeco.
De longe ni aŭdas pri la tutmondismo,ĉu ne vere? La geografio ne plu estos limo, kaj, pro la teknikologiaj kaj loĝistikaj avancoj, la eksterlanda komerco estos ankoraŭ pli interligita. Novaj komercaj irejoj, manieroj de liverado, mastrumado de mendoj, e-komerco... Aparta mondo estos kreita por subteni ĝisfine tiom da novigadoj.

8. Novaj profesioj. Aperos novaj komisioj por profesioj, kiuj ankoraŭ ekzistos. Kurioze, ĉu ne? Kiel frukto de la scienca kaj teknologia evoluadoj, ĉirkaŭ 70% de la hodiaŭaj infanoj laboros en profesioj, kiuj ankoraŭ ne ekzistas konkrete.

[Mankis paroli, ke en la venontaj dek jaroj 50% de la laborforto estos plenumataj de robotoj.]

FONTO:

Nenhum comentário: