AUTISTA CONSEGUE APRENDER UMA NOVA LÍNGUA EM UMA SEMANA // AŬTISMULO
SUKCESAS LERNI NOVAN LINGVON EN UNU SEMAJNO
25-07-2018
O jovem indiano Varun Chenichery, de Hyderabad, no sul do
país, foi diagnosticado com autismo quando tinha 3 anos. “Quando aconteceu,
eu não sabia nada sobre isso. Só pensei: ‘Como posso ajudá-lo?’”, diz sua
mãe, Madhavi Adimoolam.
Um dos desafios é que as escolas indianas não costumam ter
recursos para ensinar crianças autistas. Todos os jardins de infância
buscados pela família recusaram a matrícula de Varun.
Ele e os pais se mudaram, então, para o Reino Unido para que o
menino conseguisse estudar. Mas Varun costumava fugir de qualquer aula que
não fosse de música.
Ao voltarem para a Índia quando Varun tinha 9 anos de idade,
ele se saiu muito bem nesse tipo de aula. Ganhou prêmios como cantor de
música indiana clássica e encontrou conforto na atividade artística,
Mas esse não o único talento do jovem. Sua mãe diz que ele é
capaz de ler e escrever em 30
idiomas diferentes. Sua habilidade para isso é tal que, por conta própria, só
com a ajuda da internet, Varun consegue aprender uma nova língua em uma
semana.
Hoje, seus pais têm uma fundação para ensinar crianças
autistas e ajudar sua família.
“Sinto orgulho de ele ser quem é”, diz sua mãe.
La hinda junulo Varun Chenichery, el Hajderabado (ĉefurbo de la
ŝtato Telangano, en la sudo de Hindujo) ricevis la diagnozon de aŭtismo, kiam
li aĝis 3 jarojn. “Kiam tio okazis, tiam mi sciis nenion pri tio. Mi nur
pensis: 'Kiel mi povos helpi lin?'”, diris lia patrino, Madhavi Adimoolam.
Unu el la defioj estas tio, ke la hindiaj lernejoj ne kutimas havi
rimedojn por instrui aŭtismajn infanojn. Ĉiuj infanet-edukejoj rifuzis
akcepti Varun.
Li kaj liaj gepatroj transloĝiĝis tial al Unuiĝinta Reĝlando,
por ke la infano sukcesu studi. Tamen Varun ofte foriris de ia ajn leciono,
kiu ne estis pri muziko.
Reveninte al Hindujo, kiam Varun estis 9-jara, li tre bone
sukcesis en tia leciono. Li ricevis premiojn kiel kantisto de klasika hinda
muziko kaj trovis trankvilecon en la arta aktiveco.
Sed tio ne estas la sola talento de la junulo. Lia patrino
diris, ke li kapablas legi kaj skribi en 30 malsamaj lingvoj. Lia lerteco pri
tio estas tia, ke proprapene, nur per la helpo de Interreto, li sukcesas
lerni novan lingvon en unu semajno.
Hodiaŭ liaj gepatroj havas fondaĵon por instrui aŭtismajn
infanojn kaj helpi ties familiojn.
“Mi fieras, ke li estas tio, kio li estas”, diris lia patrino.
FONTO:
*/*/*/*/*/*/*/
“FELICIDADE” SERÁ NOVA DISCIPLINA DA UNB A PARTIR DO PRÓXIMO
SEMESTRE // ‘FELIĈECO’ ESTOS LA NOVA DISCIPLINO DE UNB DE LA VENONTA
SEMESTRO
Felicidade é um conceito abstrato, subjetivo, difícil de se
explicar, mas de fácil compreensão.
Atenta ao objetivo comum de toda a humanidade – ser feliz –, a
Universidade de Brasília (UnB) decidiu incluir na grade curricular a
disciplina Felicidade. Para o próximo semestre, estão disponíveis 240 vagas
na Faculdade da UnB no Gama (FGA).
A nova matéria não ditará fórmula, receita ou passo a passo
para os alunos serem felizes. O foco será autoconhecimento, afeto, cuidado,
solidariedade, respeito às diferenças e diálogo. O objetivo é apresentar
estratégias para ajudar os estudantes a lidarem com fatores adversos do dia a
dia.
"Não é uma porta para a felicidade e não trará um modelo
fechado para isso. A ideia é tentar entender como podemos ser felizes aqui,
no campus, e o que fazer para evitarmos a infelicidade" - Wander
Pereira, professor da UnB responsável pelas aulas da nova disciplina
Tendência mundial
A disciplina inusitada já é uma realidade mundo afora.
O curso é o mais popular nas universidades americanas Yale e
Harvard.
Inspirada nessas experiências de sucesso, a matéria em Brasília
será baseada em encontros dialogados, atividades individuais e em grupo,
leituras e construção coletiva de textos e outras vivências.
“Pensar nessa disciplina é um desafio. Sabemos o que está
começando, mas não o que vem depois. Estamos experimentando. Vamos usar
técnicas consagradas pela psicologia que sugerem práticas para, por exemplo,
se ter mais resiliência e saber lidar com frustrações e expectativas”, diz o
professor Wander Pereira. “Também queremos dialogar sobre estratégias de
enfrentamento da insegurança emocional, desamparo, timidez, sensação de
abandono, depressão e ansiedade”, acrescenta.
La feliĉeco estas abstrakta koncepto, malfacile eksplikebla,
sed facile komprenebla.
Atenta al la komuna celo de la tuta homaro, nome esti feliĉa,
la Universitato de Braziljo (UnB) decidis inkluzivi en sian disciplinaron la
lernobjekton Feliĉeco. Por la venonta sesmonato estas disponeblaj 240
vakantaj lokoj en la Fakultato de UnB en Gamo (satelita urbo proksime de
Braziljo).
La nova disciplino ne diktos formulojn, preskribojn aŭ
paŝojn-post-paŝoj, por ke la lernantoj estu feliĉaj. La fokuso estos la
memkono, estimo, prizorgo, solidareco, respekto al la diferencoj kaj ankaŭ la
dialogo. La celo estas tio, prezenti strategiojn por helpi la studentojn
interagi kun la malfavoraj okazaĵoj de la ĉiutago.
“Ĝi ne
estos pordo al la feliĉeco, nek prezentos precizan modelon por tio. La ideo
estas tio, kompreni, kiel oni povas esti feliĉaj tie ĉi, en la kampuso, kaj
kion fari por eviti la malfeliĉecon”, diris Wander Pereira, profesoro en UnB kaj la respondeculo
pri la lecionoj de la nova lernobjekto.
Tia kurso estas la plej populara en la usonaj universitatoj
Yale kaj Harvard.
Inspirita de tiaj sukcesintaj spertoj, la disciplino en
Braziljo baziĝos sur dialogaj renkontiĝoj, individuaj kaj grupaj aktivaĵoj,
legadoj kaj kolektivaj faradoj de tekstoj, krom aliaj praktikadoj.
“Enkonduki
tian disciplinon estas defie. Ni scias, kio komenciĝos, sed ne scias, kio
rezultiĝos poste. Ni faros eksperimenton. Ni utiligos teknikojn firmigitajn
en la Psikologio, kiuj proponas praktikadojn por, ekzemple, havigi pli da
netraŭmebleco kaj sciigi, kiel reagi al frustriĝoj kaj troaj esperemoj”, diris la profesoro
Wander Pereira. “Ni volas ankaŭ
diskutadi pri strategioj de alfrontado al emocia nesekureco, senprotekteco,
timemo, sento de forlasiteco, deprimo kaj maltrankvileco”, li aldonis.
FONTO:
ŝ/ŝ/ŝ/ŝ/ŝ/ŝ/ŝ/
AUTISTA CONSEGUE APRENDER UMA NOVA LÍNGUA EM UMA SEMANA // AŬTISMULO
SUKCESAS LERNI NOVAN LINGVON EN UNU SEMAJNO
25-07-2018
O jovem indiano Varun Chenichery, de Hyderabad, no sul do
país, foi diagnosticado com autismo quando tinha 3 anos. “Quando aconteceu,
eu não sabia nada sobre isso. Só pensei: ‘Como posso ajudá-lo?’”, diz sua
mãe, Madhavi Adimoolam.
Um dos desafios é que as escolas indianas não costumam ter
recursos para ensinar crianças autistas. Todos os jardins de infância
buscados pela família recusaram a matrícula de Varun.
Ele e os pais se mudaram, então, para o Reino Unido para que o
menino conseguisse estudar. Mas Varun costumava fugir de qualquer aula que
não fosse de música.
Ao voltarem para a Índia quando Varun tinha 9 anos de idade,
ele se saiu muito bem nesse tipo de aula. Ganhou prêmios como cantor de
música indiana clássica e encontrou conforto na atividade artística,
Mas esse não o único talento do jovem. Sua mãe diz que ele é
capaz de ler e escrever em 30
idiomas diferentes. Sua habilidade para isso é tal que, por conta própria, só
com a ajuda da internet, Varun consegue aprender uma nova língua em uma
semana.
Hoje, seus pais têm uma fundação para ensinar crianças
autistas e ajudar sua família.
“Sinto orgulho de ele ser quem é”, diz sua mãe.
|
La hinda junulo Varun Chenichery, el Hajderabado (ĉefurbo de la
ŝtato Telangano, en la sudo de Hindujo) ricevis la diagnozon de aŭtismo, kiam
li aĝis 3 jarojn. “Kiam tio okazis, tiam mi sciis nenion pri tio. Mi nur
pensis: 'Kiel mi povos helpi lin?'”, diris lia patrino, Madhavi Adimoolam.
Unu el la defioj estas tio, ke la hindiaj lernejoj ne kutimas havi
rimedojn por instrui aŭtismajn infanojn. Ĉiuj infanet-edukejoj rifuzis
akcepti Varun.
Li kaj liaj gepatroj transloĝiĝis tial al Unuiĝinta Reĝlando,
por ke la infano sukcesu studi. Tamen Varun ofte foriris de ia ajn leciono,
kiu ne estis pri muziko.
Reveninte al Hindujo, kiam Varun estis 9-jara, li tre bone
sukcesis en tia leciono. Li ricevis premiojn kiel kantisto de klasika hinda
muziko kaj trovis trankvilecon en la arta aktiveco.
Sed tio ne estas la sola talento de la junulo. Lia patrino
diris, ke li kapablas legi kaj skribi en 30 malsamaj lingvoj. Lia lerteco pri
tio estas tia, ke proprapene, nur per la helpo de Interreto, li sukcesas
lerni novan lingvon en unu semajno.
Hodiaŭ liaj gepatroj havas fondaĵon por instrui aŭtismajn
infanojn kaj helpi ties familiojn.
“Mi fieras, ke li estas tio, kio li estas”, diris lia patrino.
|
FONTO:
*/*/*/*/*/*/*/
“FELICIDADE” SERÁ NOVA DISCIPLINA DA UNB A PARTIR DO PRÓXIMO SEMESTRE // ‘FELIĈECO’ ESTOS LA NOVA DISCIPLINO DE UNB DE LA VENONTA SEMESTRO
Felicidade é um conceito abstrato, subjetivo, difícil de se
explicar, mas de fácil compreensão.
Atenta ao objetivo comum de toda a humanidade – ser feliz –, a
Universidade de Brasília (UnB) decidiu incluir na grade curricular a
disciplina Felicidade. Para o próximo semestre, estão disponíveis 240 vagas
na Faculdade da UnB no Gama (FGA).
A nova matéria não ditará fórmula, receita ou passo a passo
para os alunos serem felizes. O foco será autoconhecimento, afeto, cuidado,
solidariedade, respeito às diferenças e diálogo. O objetivo é apresentar
estratégias para ajudar os estudantes a lidarem com fatores adversos do dia a
dia.
"Não é uma porta para a felicidade e não trará um modelo
fechado para isso. A ideia é tentar entender como podemos ser felizes aqui,
no campus, e o que fazer para evitarmos a infelicidade" - Wander
Pereira, professor da UnB responsável pelas aulas da nova disciplina
Tendência mundial
A disciplina inusitada já é uma realidade mundo afora.
O curso é o mais popular nas universidades americanas Yale e
Harvard.
Inspirada nessas experiências de sucesso, a matéria em Brasília
será baseada em encontros dialogados, atividades individuais e em grupo,
leituras e construção coletiva de textos e outras vivências.
“Pensar nessa disciplina é um desafio. Sabemos o que está
começando, mas não o que vem depois. Estamos experimentando. Vamos usar
técnicas consagradas pela psicologia que sugerem práticas para, por exemplo,
se ter mais resiliência e saber lidar com frustrações e expectativas”, diz o
professor Wander Pereira. “Também queremos dialogar sobre estratégias de
enfrentamento da insegurança emocional, desamparo, timidez, sensação de
abandono, depressão e ansiedade”, acrescenta.
La feliĉeco estas abstrakta koncepto, malfacile eksplikebla,
sed facile komprenebla.
Atenta al la komuna celo de la tuta homaro, nome esti feliĉa,
la Universitato de Braziljo (UnB) decidis inkluzivi en sian disciplinaron la
lernobjekton Feliĉeco. Por la venonta sesmonato estas disponeblaj 240
vakantaj lokoj en la Fakultato de UnB en Gamo (satelita urbo proksime de
Braziljo).
La nova disciplino ne diktos formulojn, preskribojn aŭ
paŝojn-post-paŝoj, por ke la lernantoj estu feliĉaj. La fokuso estos la
memkono, estimo, prizorgo, solidareco, respekto al la diferencoj kaj ankaŭ la
dialogo. La celo estas tio, prezenti strategiojn por helpi la studentojn
interagi kun la malfavoraj okazaĵoj de la ĉiutago.
“Ĝi ne
estos pordo al la feliĉeco, nek prezentos precizan modelon por tio. La ideo
estas tio, kompreni, kiel oni povas esti feliĉaj tie ĉi, en la kampuso, kaj
kion fari por eviti la malfeliĉecon”, diris Wander Pereira, profesoro en UnB kaj la respondeculo
pri la lecionoj de la nova lernobjekto.
Tia kurso estas la plej populara en la usonaj universitatoj
Yale kaj Harvard.
Inspirita de tiaj sukcesintaj spertoj, la disciplino en
Braziljo baziĝos sur dialogaj renkontiĝoj, individuaj kaj grupaj aktivaĵoj,
legadoj kaj kolektivaj faradoj de tekstoj, krom aliaj praktikadoj.
“Enkonduki
tian disciplinon estas defie. Ni scias, kio komenciĝos, sed ne scias, kio
rezultiĝos poste. Ni faros eksperimenton. Ni utiligos teknikojn firmigitajn
en la Psikologio, kiuj proponas praktikadojn por, ekzemple, havigi pli da
netraŭmebleco kaj sciigi, kiel reagi al frustriĝoj kaj troaj esperemoj”, diris la profesoro
Wander Pereira. “Ni volas ankaŭ
diskutadi pri strategioj de alfrontado al emocia nesekureco, senprotekteco,
timemo, sento de forlasiteco, deprimo kaj maltrankvileco”, li aldonis.
DESCOBERTO
O MAIS ANTIGO EXCERTO DA 'ODISSEIA' DE HOMERO // ELTROVITA LA PLEJ ANTIKVA ELKOPIAĴO EL
LA ODISEADO
20-07-2018
Uma equipe de
arqueólogos gregos e alemães descobriu numa placa de argila na antiga cidade
de Olímpia, o berço dos Jogos Olímpicos na península do Peloponeso, aquele
que acreditam ser o mais antigo excerto escrito da Odisseia, poema épico de
Homero.
A placa tem
gravados 13 versos do canto XIV, no qual o herói, Odisseu (ou Ulisses), fala
para o seu amigo Eumeu. Estimativas iniciais indicam que a placa data do
período romano, mais precisamente do século III d.C., segundo o Ministério da
Cultura grego.
As escavações
do Serviço de Arqueologia da Grécia em cooperação com o Instituto Alemão de
Arqueologia, junto ao templo de Zeus, na antiga cidade de Olímpia, decorrem
há três anos.
O grego
Homero criou a Odisseia no século VIII a.C.. O poema épico de 12 109 versos conta a
história do rei de Ítaca e da sua epopeia de dez anos para regressar a casa
após a queda de Tróia. Foi transmitido ao longo de séculos através da
tradição oral. É o segundo grande poema épico atribuído a Homero, depois da Ilíada.
A data desta
placa de argila ainda tem que ser confirmada, mas o ministério da Cultura
grego diz que ainda assim é uma grande descoberta "arqueológica,
epigráfica, literária e histórica". Se a data estiver correta, este pode ser o mais antigo registo
escrito do trabalho de Homero descoberto na Grécia.
|
Skipo da grekaj kaj germanaj arkeologoj
eltrovis sur plato el argilo, en la antikva urbo Olimpio, la lulilo de la Olimpiaj Ludoj sur la
duoninsulo Peloponezo, tion, kion oni kredas, ke ĝi estas la plej antikva eltiraĵo el la Odiseado, la epika poemo de Homero.
La plato havas gravuritajn 13 versojn el
la kanto XIV, en kiu la heroo Odiseo (aŭ Uliso) parolas al sia amiko Eŭmeo. Komencaj antaŭtaksoj indikas, ke la plato datiĝas de la romia periodo, pli precize de la jarcento 3 p.K., laŭ la greka Ministerio pri Kulturo.
La kavigadoj fare de la Servo pri Arkeologio de Grekujo, kunlabore kun la Germana
Instituto pri Arkeologio, ĉe la templo de Zeŭso, en la antikva urbo Olimpio, daŭras de tri jaroj.
La greko Homero verkis la Odiseadon en la jarcento VIII a.K. Tiu epika poemo, kiu havas 12109 versojn,
rakontas la historion de la reĝo de Itako kaj lia epopeo je dek jaroj por reiri al sia domo, post la pereo de Trojo. Ĝi estis rakontita en la daŭro de la jarcentoj, pere de la priparola
tradicio. Ĝi estas la dua granda epika poemo
atribuita al Homero, krom la Iliado.
La datiĝo de tiu plato el argilo ankoraŭ
estas konfirmota, tamen la greka Ministerio pri Kulturo diras, ke malgraŭ tio ĝi estas granda “arkeologia, epigrafika,
literatura kaj historia eltrovaĵo”. Se la datiĝo estos ĝusta, tio povos esti la plej antikva registraĵo pri la verkaro de Homero eltrovita en Grekujo.
|
FONTO:
***********
VOCÊ SABIA QUE EXISTE UM ANIMAL QUE É IMORTAL // ĈU VI SCIIS, KE
EKZISTAS BESTO, KIU NENIAM MORTAS?
09-07-2018
Normalmente quando uma criatura tem um nome sugestivo de ‘imortal’, é
sempre algo interpretado de forma não-literal. Mas não é bem assim no caso
das regras biológicas dessa água-viva. Essa água viva, chamada Turritopsis
nutricula, simplesmente não consegue morrer de causas naturais. Sua
capacidade de regeneração é tão alta que ela só pode morrer se for
completamente destroçada.
Como a maioria das águas-vivas, ela passa por dois estágios: a fase de
pólipo, ou fase imatura, e a fase medusa, na qual pode se reproduzir de forma
assexuada.
A água-viva imortal foi descoberta por acaso pelo estudante alemão de
biologia marinha Christian Sommer em 1988, enquanto ele passava suas férias
de verão na Riviera Italiana. Sommer, que coletava espécies de hidrozoários
para um estudo, acabou capturando a pequena criatura misteriosa, ficando
espantado com o que observou no laboratório. Após examiná-la durante alguns
dias, Sommer percebeu que a água-viva simplesmente se recusava a morrer,
regredindo ao seu estado inicial de desenvolvimento até reiniciar o seu ciclo
de vida outra vez, sucessivamente, como se sofresse um envelhecimento
reverso.
Os
pesquisadores já descobriram que ela inicia seu incrível rejuvenescimento
quando se encontra em uma situação de estresse ou ataque, e que durante esse
período o organismo passa por um processo conhecido como transdiferenciação
celular, ou seja, um evento atípico no qual um tipo de célula se transforma
em outro, tal como ocorre com as células-tronco humanas.
É a
natureza nos surpreendendo mais uma vez, nos mostrando sua grande capacidade
de inovação mediante as adversidades naturais e do homem.
|
Ordinare, kiam kreitaĵo havas la impresan nomon
'senmorta', tio estas ĉiam interpretata ne laŭlitere. Sed tio
ne okazas pri la biologiaj reguloj de la Turritopsis nutricula (Eble en Esperanto, 'Tuhitopso'). Tiu meduzo ne mortas pro naturaj kaŭzoj.
Ĝia povo regeneriĝi estas tiel granda, ke ĝi nur povas morti, se ĝi estos
tute dispecigita.
Same kiel la plimulto el la celenteruloj, ĝi pasas tra du stadioj,
nome: la fazo de polipo aŭ nematura fazo, kaj la fazo de meduzo, en kiu ĝi
povas reprodukti per neseksa maniero.
La senmorta meduzo estis hazarde eltrovita de Christian Sommer, germana
studento pri mara biologio, en 1988, dum li pasigis siajn somerajn feriojn en
la Italia Riviero. Sommer, kiu estis kolektanta speciojn de hidrozooj
por iu studo, kaptis la malgrandan misteran kreitaĵon. Tiam li miregis pri
tio, kion li observis en la laboratorio. Post kiam li ekzamenis ĝin kelktage,
Sommer perceptis, ke la meduzo simple ne mortis, reirante en sian unuan stadion
de elvolviĝo kaj komencante sian ciklon de vivo aliafoje kaj sinsekve, kvazaŭ
spertante malmaljuniĝojn.
La esploristoj malkaŝis, ke ĝi komencas sian nekredeblan rejuniĝon
tiam, kiam ĝi troviĝas en situacio de streso aŭ atako, kaj ke dum
tiu momento la organismo pasas tra procezo konata kiel ĉelo-transdiferenciĝo,
tio estas, nenormala okazaĵo, per kiu unu tipo de ĉelo transformiĝas en alian,
tian kiel okazas pri la homaj praĉeloj.
Tio estas la naturo surprizanta nin ankoraŭfoje, montranta al ni sian
grandan povon de renoviĝo antaŭ la naturaj kaj homaj malutiloj.
|
FONTO:
Um comentário:
Enquanto tomava conhecimento dessa descoberta científica em torno da "água viva" e sua "imortalidade", lembrei página contida no Evangelho Segundo o Espiritismo que se reporta a mundos superiores e inferiores. O ser humano, nos mundos superiores, não encaram o desencarne nos moldes dos terráqueos e seus corpos alcançam longevidade proporcional ao grau de adiantamento. A morte não tem nenhum dos horrores da decomposição "e longe de se motivo de pavor, é considerada como uma transformação feliz, pois não existem dúvidas sobre o futuro." Fala-se sobre orbes cujos habitantes só têm que entrar em uma cabine para trocar suas vestes (o corpo) e escolher as que lhe aprouver. Bacana, não?
Postar um comentário