UMAS LETRINHAS SOBRE OS ÍNDIGOS E OS CRISTAIS // KELKAJ LITEROJ PRI LA INDIGAŬRULOJ KAJ KRISTALAŬRULOJ

A pista luminosa que foi estendida em 1972, quando o Sol começou a entrar no cinturão de fótons de Alcyone, antecedeu o grande portal para a interação dos dois sistemas e viabilizou as primeiras encarnações de alcioninos no nosso planeta, tendo eles aqui sido denominados de crianças índigo, porque se descobriu que suas auras tinham a cor azul-anil. [Quem criou a denominação para eles - “índigo”, foi a parapsicóloga e pesquisadora estadunidense Nancy Ann Tape, em 1980.] Inicialmente, ninguém sabia sobre sua origem nem sobre seus objetivos. E é utilíssimo que ninguém os reconheça como de outro planeta. Em verdade, eles são filhos do Universo, da mesma forma que os outros terráqueos velhos nativos. Eles são uns de nós. É multianunciado entre os especialistas que o cérebro dos índigos bem estimulados e bem educados são verdadeiros aceleradores de raciocínio. Embora também dependendo de autorizações superiores e igualmente subordinados às mesmas leis universais, eles já estão antecipando criações e conhecimentos que deveriam advir somente daqui a uns vinte ou trinta anos do nosso vetusto testudíneo calendário A.T. (de Antes da Transição). [Vão provocar bugs no computadorzão de um bilhão de euros, que pretende modelar e fazer conhecer o futuro. ☺] Nestes últimos tempos, reconhecidos em 1997, estão chegando as crianças cristal[1], cuja aura é cristalina. Elas são moralmente superiores aos índigos e objetivam principalmente a pacificação. Embora portadores congênitos de capacidades superiores de raciocínio, engenhosidade e interatividade, e, ainda que tendo a cadeia de DNA mais quanticizada, os índigos e os cristais não nascem prontos para cumprirem suas missões. Precisam de amor e educação desde o berço, como quaisquer outras crianças, ou vão se tornar adultos altamente problemáticos. Em princípio, eles não são moralmente superiores. Apenas têm uma estrutura de DNA mais bem elaborada e corpos sutis mais bem evoluídos. Até a própria classificação que se faz deles, de pessoas índigo ou cristais, pode ser-lhes prejudicial na utilização das suas capacidades. A mansidão, segundo aquele sermão no Monte das Oliveiras, será a característica básica dos herdeiros do novo mundo.

La luma trako, kiu etendiĝis en 1972, kiam la Suno ekeniris en la fotonringon de Alciono, antaŭis la grandan portalon por la interago de la du sistemoj kaj ebligis la unuajn enkarniĝojn de Alcionanoj sur nia planedo, kaj ili estis tie ĉi nomataj indigaŭraj infanoj, ĉar oni eltrovis, ke iliaj aŭroj estas indigokoloraj. [Kiu kreis tiun nomon al ili – “indiga”, tiu estis la usona parapsikologino kaj sploristino Nancy Ann Tape, en 1980.] Komence neniu sciis pri ilia deveno nek pri iliaj celoj. Kaj estas utilege, ke ne neniu rekonu ilin kiel aliplanedanojn. En vero, ili estas filoj de la Universo, same kiel la iamaj teranoj. Ili estas unuj el ni. Estas multanoncate inter la fakuloj, ke la cerbo de la bone stimulitaj kaj edukitaj indigaŭruloj estas veraj rezon-akceliloj. Kvankam ankaŭ dependantaj de superaj rajtigoj, kaj ankaŭ subigitaj al la samaj universalaj leĝoj, ili jam anticipas kreaĵojn kaj konojn, kiuj devus aperi nur post ĉirkaŭ dudek aŭ tridek jaroj ene de nia malnovega testudeca kalendaro A. T. (de Antaŭ la Transiro). [Ili kaŭzigos erarojn en tiu komputilego je unu miliardo da eŭroj, kiu pretendas modli kaj konigi la estontecon.☺] Lastatempe, rekonitaj en 1997, estas alvenantaj la kristalaŭraj infanoj[2], kies aŭro estas kristalklara. Ili estas morale pli superaj ol la indigaŭruloj kaj celas ĉefe la pacigadon. Kvankam ili havas superajn rezonkapablon, kreemon kaj interaktivecon, kaj malgraŭ tio, ke ili havas la ĉenon de DNA pli kvantumigitan, la indigaŭruloj kaj kristalaŭruloj ne naskiĝas pretaj por plenumi siajn misiojn. Ili bezonas amon kaj edukon, ekde la lulilo, kiel iaj ajn aliaj infanoj, aŭ ili fariĝos mense treege perturbitaj plenkreskuloj. Principe ili ne estas superaj estuloj. Ili nur havas strukturon de DNA pli bone ellaboritan kaj havas subtilajn korpojn pli bone evoluintajn. Eĉ ilia klasifiko mem, kiun oni faras, kiel “indigajn homojn” kaj “kristalajn homojn”, povas malutili al ili pri la utiligado de iliaj kapablecoj. La humileco, laŭ tiu prediko sur la Olivarba Monto, estos la baza trajto de la heredontoj de la nova mondo.

---

[1] Tem se usado mais a expressão “crianças cristal”, ao invés de “crianças cristais”, assim como “crianças índigo”, ao invés de “crianças índigas”. A ideia é que se trata de reduções expressivas de “crianças que têm a áurea cor de cristal” e “crianças que têm a áurea cor de índigo”. Em Esperanto, propusemos a expressão “kristalaŭraj infanoj”, que, ao pé da letra, seria “crianças de auras cristalinas”, da mesma forma que “indigaŭraj infanoj” seria literalmente “crianças de aura índiga”.

[2] En la portugala lingvo estas pli ofte uzata la esprimo “crianças cristal”, anstataux “crianças cristais”, samkiel “crianças índigo”, anstataux “crianças índigas”. La ideo estas, ke temas pri esprimaj reduktoj de “infanoj, kiuj havas la auxron kristalkoloran” kaj “infanoj, kiuj havas la auxron indig-koloran”. En Esperanto, ni proponas la esprimon “kristalaŭraj infanoj”, kiu, lauxlitere, signifas “infanoj je kristala auxro”, sammaniere ke “indigaŭraj infanoj” estas lauxlitere “infanoj je indiga auxro”.